19/12/10

ανταποκρίσεις από τη γενική απεργία της 15ης Δεκέμβρη [+κείμενο]

Στα πλαίσια των απεργιακών κινητοποιήσεων της 15ης Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε λίγο μετά τις 10.00 πμ μια μαζική προσυγκέντρωση πάνω από το σταθμό του μετρό της Δάφνης, όπου μοιράζονταν κείμενα (βλ. παρακάτω) και κολλήθηκαν κάποια χαρτοπανό. Στη συνέχεια, με την άφιξή μας στο κέντρο, το μπλοκ της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης αγ. δημητρίου συγκροτούμενο πλάι σε αυτά της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Αγίας Παρασκευής, της Συνέλευσης Κατοίκων Βύρωνα - Καισαριανής - Παγκρατίου και της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων συμμετείχε στην κεντρική απεργιακή πορεία που με την άφιξή της στο σύνταγμα κι έπειτα έλαβε έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Επίσης, αποχωρώντας από την πλ. Συντάγματος το μπλοκ της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης αγ. δημητρίου συμμετείχε και στη πορεία που έφτασε μέχρι τα γραφεία της ΓΣΕΕ όπου κι ακολούθησαν και νέες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής.


το μπλοκ της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης αγ. δημητρίου στο δρόμο προς τη Βουλή και προς τα γραφεία στης ΓΣΕΕ (στη συνέχεια)



και κάποιες ακόμα ανταποκρίσεις
- από τη Συνέλευση Κατοίκων Βύρωνα - Καισαριανής - Παγκρατίου [εδώ]
- από την Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Αγ. Παρασκευής [εδώ]
- από τη Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων [εδώ]

πολύ περισσότερες ανταποκρίσεις κι εδώ: http://athens.indymedia.org/features.php3?target=all
____________________

ακολουθεί το σχετικό κείμενο της ανοιχτής λάϊκής συνέλευσης αγ. δημητρίου:

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΑΘΕΙΣ – ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ

Και η επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας συνεχίζεται. Κάθε εβδομάδα βρίσκουν και νέα σειρά μέτρων. Μέτρων που μειώνουν τις συντάξεις μας, αυξάνουν τις εισφορές μας, μειώνουν τους μισθούς μας, αυξάνουν τα χρόνια εργασίας, επιβάλουν μαζικές απολύσεις, εδραιώνουν το καθεστώς της ημιαπασχόλησης, καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις. Ο καθένας «συνεννοείται» με το αφεντικό όσον αφορά στην πληρωμή του υπό την απειλή της ανεργίας, την τρομοκρατία της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Αυξάνονται τα όρια των απολύσεων, μειώνονται έως και καταργούνται οι αποζημιώσεις. Παράλληλα επιβάλλονται αυξήσεις σε βασικά προϊόντα και Μέσα Μαζικής Μεταφοράς . Η όποια δημόσια εκπαίδευση παραδίδεται στους επιχειρηματίες, εμπορευματοποιείται το σύστημα υγείας.

Γνωρίζουμε πλέον καλά ότι το εξωτερικό χρέος το δημιούργησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις για λογαριασμό της ελληνικής αστικής τάξης και όχι οι εργαζόμενοι. Τα μέτρα παίρνονται για να μπορέσει το ελληνικό κεφάλαιο να βγεί πιο δυνατό στο διεθνή ανταγωνισμό. Αν το πρόγραμμα σταθερότητας έθιγε έστω και στο ελάχιστο το ελληνικό κεφάλαιο, τα αφεντικά θα είχαν αντιδράσει με lock-out. Τα μέτρα δεν τα επιβάλει η κομισιόν όπως διατείνονται διάφοροι δημοσιογραφούντες στην προσπάθεια να «απενοχοποιήσουν» τους ισχυρούς στις συνειδήσεις μας. Δεν απαντούν ωστόσο στο γιατί η κυβέρνηση δεν προχώρησε σε στάση πληρωμών στο εξωτερικό χρέος. Σε τέλεια συνεννόηση με την κομισιόν διαφυλάττουν τα συμφέροντά τους. Οι τοκογλύφοι του ΔΝΤ, η τρόϊκα, τα κυβερνητικά στελέχη, οι βιομήχανοι, οι επενδυτές, οι εφοπλιστές, οι πολιτικοί, οι τραπεζίτες, τα αφεντικά, είναι μόνο μερικοί από εκείνους που αναπαράγουν την παραμύθα της «οικονομικής κρίσης» με μόνο στόχο την αφαίμαξη του εργαζόμενου λαού προς όφελός τους. Ο καπιταλισμός με πρόσχημα την πτώχευση, επιτίθεται ανελέητα στην κοινωνία, από την Ισλανδία και την Αργεντινή, τη Γουατεμάλα και την Ουγγαρία μέχρι την Ιρλανδία και την Ελλάδα με σκοπό να καταδικάσει τους λαούς στη φτώχεια, το μεσαίωνα και τη δυστυχία «παχαίνοντας» την πλουτοκρατία. Ο καπιταλισμός, σύστημα που παράγει κρίσεις, τρέμει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τις κοινωνικές αντιστάσεις.

Δεν μας χαρίστηκε τίποτα και ποτέ, δεν θα τους χαρίσουμε τις ζωές μας. Έχουμε κάθε δίκιο να είμαστε εχθρικοί, καχύποπτοι, επιφυλακτικοί ή αμήχανοι απέναντι στη δράση των παραδοσιακών θεσμικών συνδικαλιστικών φορέων (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ). Κάνουν τα πάντα ώστε τα μέτρα να περάσουν όσο το δυνατό πιο ανώδυνα για το σύστημα. Το μόνο που κάνουν είναι δράσεις πυροτεχνήματα δράσεις απομονωμένες μεταξύ τους, χρονικά διεσπαρμένες. Ενισχύουν την ηττοπάθεια, την απογοήτευση, εξυπηρετώντας τα αφεντικά τους αφού λειτουργούν πυροσβεστικά και εκτονωτικά. Περιορίζουν τις όποιες προσπάθειες επέκτασης των αγώνων στο δρόμο, αποκλείουν την προοπτική διάρκειας των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Καιρός να τους προσπεράσουμε. Αντιθετικά στον συγκεντρωτισμό, τη γραφειοκρατία και τον κομματικοποιημένο συνδικαλισμό, σε ηγεσίες χωρίς πρόσβαση, σε αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς, στον αποκλεισμό των ανέργων, στον διαχωρισμό των κλάδων, στις περιχαρακώσεις των αντιστάσεων προτάσσουμε τον ταξικό, αυτόνομο, μάχιμο συνδικαλισμό, τις συνελεύσεις βάσης. Συμμετέχουμε στις απεργίες και κατεβαίνουμε στους δρόμους με συναδέλφους και ανθρώπους της τάξης μας, οργανωμένοι σε ανεξάρτητα πρωτοβάθμια/κλαδικά/επιχειρησιακά σωματεία, σε λαϊκές συνελεύσεις, σε συνελεύσεις εργαζομένων ανέργων, σε τοπικά εγχειρήματα. Παύουμε να είμαστε ακόλουθοι, συνδιαμορφώνουμε σε συνελεύσεις οριζόντιας διαδικασίας τις δράσεις και τις αντιστάσεις μας. Οι γενικές συνελεύσεις με την ισότιμη συμμετοχή όλων, αδιαμεσολάβητα και αμεσοδημοκρατικά αποτελούν το κυρίαρχο όργανο των αποφάσεων στη μάχη για την αξιοπρέπεια και την ποιότητα της ζωής μας. Σε αυτή την κατεύθυνση ήδη έχουν επιτευχθεί αρκετά. Συγκεντρώσεις, πορείες και αποκλεισμοί εταιρειών και συνοικιακών παραρτημάτων/καταστημάτων οργανώθηκαν από ανεξάρτητα πρωτοβάθμια σωματεία και σωματεία βάσης. Με την ανυποχώρητη διάθεση και τη στήριξη αλληλέγγυων ομάδων και ατόμων, μπλοκαρίστηκαν νικηφόρα αναίτιες και εκδικητικές απολύσεις, αποφεύχθηκε η μη καταβολή δεδουλευμένων, δώρων, η παραβίαση του ωραρίου κλπ. Τίποτα δεν είναι εύκολο. Μόνος δρόμος στον επίπονο αγώνα μας η αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια, η ανθρωπιά. Όχι στην απομόνωση και τον φόβο. Είτε ως εργαζόμενοι είτε ως άνεργοι είτε ως άνθρωποι βρε αδερφέ, είναι ανάγκη να αντιληφθούμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας και να δράσουμε άμεσα, συλλογικά και αποτελεσματικά για το συμφέρον μας.

Αλληλεγγύη, ζύμωση, αλληλοστήριξη και συνδιαμόρφωση με σωματεία βάσης, συμβούλια γειτονιάς, λαϊκές συνελεύσεις, απεργιακά ταμεία, ταμεία αλληλοβοήθειας σε μετανάστες, ανέργους, απολυμένους, πρωτοβουλίες εργαζομένων ανέργων σε τοπικό επίπεδο, τοπικά σωματεία, εργατικές λέσχες κ.α.. Όλα όσα φρόντισαν να βυθίσουν στα τάρταρα της ιστορίας επιβάλλοντας τον ολοκληρωτισμό και την κυριαρχία τους ως μονόδρομο. Ο αγώνας για την ποιότητα ζωής την υπερηφάνεια, την αξιοπρέπεια δεν γίνεται για να την «σκαπουλάρουμε» από την κρίση. Στο δρόμο μας θα τους αφήσουμε στη γωνία…μέχρι τη στιγμή που θα διαχειριστούμε τα πλούτη τους - δηλαδή ό,τι παράγουμε εμείς.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ την ΤΕΤΑΡΤΗ 15/12/2010

Προσυγκέντρωση στο μετρό Δάφνης 10:00 π.μ.

Συγκέντρωση στο μουσείο 12:00 π.μ.

ανοιχτή λαϊκή συνέλευση αγ. δημητρίου*

Δεκέμβριος 2010

 *

Η ανοιχτή λαϊκή συνέλευση αγ. δημητρίου γεννήθηκε στο κατειλημμένο χώρο του δημαρχείου της περιοχής τον Δεκέμβριο του 2008. Εδώ και δύο χρόνια ασχολείται με αρκετά θέματα. Άνοιξε και στηρίζει το ζήτημα του Ασύρματου (ανοιχτή συνέλευση για τη διεκδίκηση του ασύρματου), προώθησε την πρωτοβουλία εργαζομένων ανέργων από το Μπραχάμι και τις γύρω περιοχές, προχώρησε σε μαθήματα ελληνικών σε μετανάστες, διοργάνωσε μαθήματα αυτομόρφωσης, εκδηλώσεις για κοινωνικά θέματα (π.χ. ψυχική υγεία), συμμετείχε σε διαδηλώσεις αποδεικνύοντας στην πράξη ότι η αυτοδιαχείριση, η αυτοοργάνωση και η ισότιμη συνεργασία, η οργάνωση του κόσμου από τα κάτω, η επανοικειοποίηση των δημόσιων χώρων, η κατάληψη των χώρων που μας ανήκουν (πχ του δημαρχείου για τις συνελεύσεις μας, του 3ου δημοτικού για μαθήματα) αποτελούν την έμπρακτη αντιπρόταση, το αντίπαλο δέος. Η ανοιχτή λαϊκή συνέλευση αγ. δημητρίου συναντιέται τακτικά κάθε 1η Δευτέρα του μήνα στις 6:00 μ.μ. στο δημαρχείο του αγ. δημητρίου.

11/12/10

15/12 - ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ - ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ [+ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΛΕΣΜΑ]


15 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
-
προσυγκέντρωση:
στο σταθμό Μετρό Δάφνης στις 10.00πμ

απεργιακή συγκέντρωση-πορεία:
Μουσείο 12.00πμ

.Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Αγίου Δημητρίου
_
<<< κοινή απεργιακή αφίσα (με προσυγκεντρώσεις σε γειτονιές) με Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγ. Παρασκευής και Συνέλευση κατοίκων Παγκρατίου, Βύρωνα, Καισαριανής
.
___________

Ανακοίνωση-κάλεσμα προς όσους δεν αγνοούν την ύπαρξή τους

Αυτό που μέχρι και πριν από λίγο καιρό αποτελούσε άποψη μίας μικρής μειοψηφίας σήμερα δικαιώνεται από τους περισσότερους ως πραγματικότητα, δυστυχώς όχι πανηγυρικά αλλά κάθε μέρα και πιο τραγικά. Ο κόσμος που διαμορφώνουν τα κράτη, οι τράπεζες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες είναι ένας κόσμος που δε μας χωράει όλους και που αν δε θελήσει να μας εξοντώσει μέσα από έναν μεγάλο πόλεμο, σήμερα τουλάχιστον θέλει να μας στοιβάζει σαν φτηνό εργατικό δυναμικό σε πλήρως ελεγχόμενες μεγαλουπόλεις.

Νοιώθουμε πως δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από το να αντισταθούμε σήμερα, όχι απλά για να μην έρθει αύριο το χειρότερο, αλλά για να επιδιώξουμε να έρθει το καλύτερο.

Όσο κι αν φαντάζει αδιανόητο, αυτά τα «μεγάλα» πράγματα που επιβάλλονται στη ζωή μας, μέσα από τη μνημονιακή πολιτική του κράτους, των κυρίαρχων πολιτικών μηχανισμών αλλά και της ουσιαστικής συνεργίας των «επιφανών» συνδικαλιστικών φορέων, μπορούν να χάσουν το έδαφος κάτω απ΄ τα πόδια τους. Αρκεί σ΄ αυτό το έδαφος εμείς να δημιουργούμε μορφές και κοινότητες αγώνα, που να μην επιτρέπουν την αεροστεγή εδαφοκάλυψη της κοινωνικής ζωής από την κυριαρχία τους.

Γι΄αυτό και στη γενική απεργία της 15ης Δεκέμβρη θα είμαστε παρόντες όχι απλά ως εργαζόμενοι ή άνεργοι ή αυτοαπασχολούμενοι ή φοιτητές/μαθητές. Θα είμαστε παρόντες μέσα από την προσπάθεια της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης Αγίου Δημητρίου να αποτελούν οι τόποι που ζούμε έδαφος για το ρίζωμα μιας ζωής αξιοπρεπούς και ελεύθερης για όλους και όχι μιας ζωής μίζερης και υπόδουλης σε λίγους.

Καλούμε σε προσυγκέντρωση στις 15/12 στις 10.00πμ στη Δάφνη (πλατεία Καλογήρων-σταθμός μετρό Δάφνη) και ενώνουμε τις ορέξεις μας για αντίσταση στο δρόμο με τις συνελεύσεις της Αγίας Παρασκευής και των περιοχών Παγκρατίου-Καισαριανής-Βύρωνα.

Καλούμε όλους όσους δεν αγνοούν ότι η πράξη μπορεί να επιφέρει άμεσα και απτά αποτελέσματα στην ανατροπή αυτής της τάξης πραγμάτων να διαμορφώσουν πυρήνες σε κάθε περιοχή μέσα από διαρκείς αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις και δράσεις, καθώς και ομάδες παρέμβασης και συνελεύσεις στους εργασιακούς χώρους.

Καλούμε όλους όσους κρίνουν θεμιτό με την παρουσία τους να στηρίξουν τα μπλοκ των αυτοοργανωνομένων τοπικών συνελεύσεων και των πρωτοβάθμιων σωματείων με συνελευσιακή βάση.

Τα δύσκολα είναι μπροστά, αλλά γι΄ αυτούς!

ανοιχτή λαϊκή συνέλευση Αγίου Δημητρίου

Μπραχάμι, 8/12/2010



[Παρασκευή 10/12] παρέμβαση για τις επιχειρούμενες αλλαγές στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς

Κατά το πρωινό της Παρασκευής 10 Δεκέμβρη (λίγο μετά της 7.00πμ) πραγματοποιήθηκε από την Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Αγίου Δημητρίου παρέμβαση πέριξ του σταθμού μετρό Δάφνης με αφορμή τις επιχειρούμενες αλλαγές στα ΜΜΜ με καταφανείς αρνητικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους σε αυτά και στους επιβάτες. Κατά την παρέμβαση μοιράστηκε σχετικό κείμενο της συνέλευσης και κολλήθηκαν αρκετά χαρτοπανό σε στάσεις και διαφημιστικά ταμπλό. Να σημειωθεί ότι η κίνηση αυτή έγινε σε συντονισμό με άλλα αντίστοιχα εγχειρήματα και άλλες ομαδοποιήσεις σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας (που έπειτα από κάποιες συναντήσεις τους είχαν ορίσει τη 10η Δεκέμβρη ως μέρα συντονισμένης δράσης για το εν λόγω ζήτημα).


___________________________
ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ
Το νέο κεφάλαιο που άνοιξε αυτόν τον μήνα στα πλαίσια των μέτρων του μνημονίου είναι αυτό των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Ως αιχμές επιλέχθηκαν τα τρένα και τα μέσα αστικής συγκοινωνίας (μετρό, λεωφορεία, τρόλεϊ, ηλεκτρικός). Συγκεκριμένα σχεδιάζουν:
· ιλιγγιώδη αύξηση του εισιτηρίου (στο 1.3 με 1.5, δηλαδή 30-50% πάνω).
· Μείωση του χρόνου ισχύος του
· διακοπή δρομολογίων και αύξηση του χρόνου αναμονής μεταξύ τους (το ονομάζουν εκλογίκευση δρομολογίων)
· απολύσεις εργαζομένων, μείωση μισθών (το ονομάζουν αναδιάρθρωση των οργανισμών)
· ιδιωτικοποίηση κερδοφόρων γραμμών ή ολόκληρων οργανισμών, κατά τα πρότυπα των ακτοπλοϊκών συνδέσεων
Η επίθεση στα ΜΜΜ είναι κομμάτι της συνολικότερης επίθεσης που βιώνουμε άγρια μέσα στο 2010, με μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, περιστολή ισχύος των συλλογικών συμβάσεων και εν γένει των εργατικών δικαιωμάτων, με μείωση των προνοιακών παροχών (σχολεία, νοσοκομεία, κλπ). Η δικαιολόγηση αυτής της επίθεσης, από μεριάς του κράτους και των αφεντικών, βασίζεται σε μία σειρά από μύθους και πολιτικές επιλογές.
Μύθος: “...οι συγκοινωνίες έχουν δυσβάσταχτα οικονομικά χρέη σε τράπεζες..”. Κραυγάζει η τρόικα και η κυβέρνηση για το δυσθεώρητο ύψος του ελλείμματος. Μας κρύβουν επιμελώς όμως το πως έγινε αυτό. Κανονικά το κράτος θα πρέπει να δίνει κάθε χρόνο κάποια χρήματα στους οργανισμούς διαχείρισης των συγκοινωνιών. Δεν το έκανε όμως. Αντί για αυτό επέλεξε να οδηγήσει τους οργανισμούς στο δανεισμό από τις τράπεζες. Στην ουσία δηλαδή, σε μία ακόμη περίπτωση, καλούμαστε να πληρώσουμε τα κέρδη των τραπεζών και της διαφθοράς των κυβερνώντων.
Μύθος και πολιτική επιλογή: “...Οι συγκοινωνίες θα λειτουργούν καλύτερα κάτω από ιδιωτικοοικονομική οργάνωση ή ακόμα ως πλήρως ιδιωτικές εταιρίες...”. Δεν μας εξηγούν όμως πως θα βγάζει κέρδος ο ιδιώτης. Προφανώς στο μυαλό τους έχουν το μοντέλο των ακτοπλοϊκών και αεροπορικών συγκοινωνιών, όπου οι ιδιώτες πήραν τις κερδοφόρες γραμμές και το κράτος συνέχισε να επιδοτεί τις “άγονες” με μεγαλύτερο κόστος από την αρχή. Δηλαδή κέρδος πάλι για κάποιους λίγους ιδιοκτήτες μέσων μεταφοράς και τελικά μεγαλύτερη επιβάρυνση του δημοσίου και των τσεπών μας. Εκτός αν στοχεύουν στο να κόψουν τελείως τις συγκοινωνίες από τις γειτονιές που είναι μακριά από κεντρικές λεωφόρους.
Πολιτική επιλογή: Τα μέτρα που σχεδιάζουν να λάβουν βασίζονται στη λογική ότι οι μεταφορές είναι ένα απλό εμπόρευμα στα πλαίσια της οικονομίας και ως τέτοιο θα πρέπει να βγάζει κέρδη. Εμείς λέμε ότι οι μεταφορές είναι μία βασική ανάγκη και κοινωνικό αγαθό (σαν το νερό, το ηλεκτρικό, τη στέγαση, την τροφή, την υγεία, κοκ). Ως τέτοιο δεν μπαίνει στη λογική του κέρδους/ζημία. Πρέπει όλοι οι άνθρωποι να έχουν ισότιμη πρόσβαση σε αυτό. Υπό αυτήν την έννοια το ίδιο το σύστημα αναγκάστηκε να παραχωρήσει, μετά από δεκαετίες κοινωνικών αγώνων, την έννοια των συγκοινωνιών ως δημόσιο αγαθό προσβάσιμο σε όλους Και ως κατάκτησή μας θα πρέπει να την υπερασπιστούμε και να την επεκτείνουμε. Οι συγκοινωνίες για όλους εμάς που εργαζόμαστε, πάμε σχολείο, ζούμε και κινούμαστε στις γειτονιές της Αθήνας και των υπόλοιπων πόλεων της χώρας, είναι απαραίτητος όρος επιβίωσης. Χρειαζόμαστε τακτικές και γρήγορες συγκοινωνίες, με πυκνό δίκτυο δρομολογίων που να καλύπτουν όλο τον οικοδομικό ιστό της πόλης. Έτσι ώστε να μην χαλάμε ώρες επί ωρών στις στάσεις και στις αλλαγές μέσων. Το μετρό, ο ηλεκτρικός, τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ δεν είναι μια ακόμα παροχή για τους τουρίστες. Πάνω από όλα είναι αναγκαία προϋπόθεση για ένα υποφερτό επίπεδο διαβίωσης.
Μύθος: “...Το θέμα αφορά μόνο τους επιβάτες ή μόνο τους εργαζόμενους...”. Είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους. Εργαζόμενους και επιβάτες από κοινού, διότι κοινή είναι η επίθεση. Η κυβέρνηση θέλει να μας στρέψει τον έναν ενάντια στον άλλο. Δεν μας φταίνε οι εργαζόμενοι, δεν ήταν αυτοί που δημιούργησαν το χρέος. Οι κυβερνήσεις και οι τράπεζες ήταν. Δεν είναι οι κακοί επιβάτες που δεν πληρώνουν το εισιτήριο ή θα πρέπει να πληρώσουν παραπάνω, ο λόγος που κόβονται μισθοί και γίνονται απολύσεις. Είναι οι διοικήσεις, το κράτος και οι τράπεζες που φταίνε. Οι αιτίες και το πρόβλημα είναι κοινό, άρα κοινός πρέπει να είναι ο αγώνας. Δεν είναι λύση η εθελοντική συμμετοχή σε σώματα ελεγκτών (θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ποσοστό των προστίμων στα λεωφορεία τουλάχιστον, πηγαίνει στις τσέπες των ελεγκτών αποτελώντας και το κίνητρό τους). Αντιθέτως θα πρέπει να διερευνήσουμε τρόπους συντονισμού πρωτοβουλιών και συνελεύσεων κατοίκων με πρωτοβουλίες και σωματεία εργαζομένων στα ΜΜΜ, σε αδιαμεσολάβητες, οριζόντιες διαδικασίες.
Ορισμένες άμεσες προτάσεις:
· Δίνουμε το εισιτήριό μας σε άλλους επιβάτες, όταν δεν το χρειαζόμαστε πια, ως δείγμα ελάχιστης κοινωνικής αλληλεγγύης.
· Δεν συνεργαζόμαστε με τους ελεγκτές. Δεν έχουν δικαίωμα στο να μας ζητάνε τα στοιχεία. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να κλείνουν την πόρτα και να μας κρατάνε μέσα στο όχημα. Είναι παράνομο. Το μόνο που μπορούν είναι να ανοίξουν την πόρτα για να κατέβουμε.
Εν κατακλείδι και επειδή τα ίδια επιχειρήματα χρησιμοποιούν κόμματα και αφεντικά σε όλα τα μέτρα που λαμβάνουν τον τελευταίο καιρό, το θέμα είναι απλό: θα τους αφήσουμε να σταματήσουν κάθε παροχή, που έχει κατακτηθεί με χρόνια αγώνων και θυσίες; Θα τους αφήσουμε να μας αναγκάσουν να μην έχουμε πρόσβαση σε στοιχειώδεις αγαθά, ενώ τα αφεντικά θα αυξάνουν συνεχώς τα κέρδη τους;
Αγωνιζόμαστε για:
· Δημόσιες δωρεάν συγκοινωνίες με οικονομικούς πόρους από τη φορολογία του κεφαλαίου, διότι ο πλούτος είμαστε εμείς. Δεν τους χρωστάμε, μας χρωστάνε
· Κοινούς αγώνες εργαζομένων και επιβατών για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και ασφαλείς-πυκνές-γρήγορες συγκοινωνίες.
10/12/2010
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Αγ. Δημητρίου
Επόμενη Συνέλευση τη Δευτέρα 3/1/2011
Στο κινηματοθέατρο Μελίνα Μερκούρη στο Δημαρχείο Αγ. Δημητρίου
(Συνέλευση κάθε πρώτη Δευτέρα του μήνα)

4/12/10

κάλεσμα στη συζήτηση της Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Αγ. Δημητρίου [ Τετ. 8/12 6μμ]


Τετάρτη 8/12, 6.00μμ
.
θέματα:
  • συμμετοχή στη γενική απεργία στις 15/12
  • δράσεις αντίστασης ενάντια στην κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα των ΜΜΜ
.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ