Η μικροφωνική οργανώθηκε από μέλη των συνελεύσεων Μπραχαμίου, Ηλιούπολης και Δάφνης που βρεθήκαμε την Κυριακή το βράδυ στο μετρό Δάφνης, μετά την πορεία στο κέντρο. Συγκεντρωθήκαμε 40 περίπου άτομα. Κράτησε για 2 ώρες και μοιράστηκαν πάνω από 1500 κείμενα. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ θετική.
Το κείμενο που μοιράστηκε, λόγω του έκτακτου χαρακτήρα του, γράφτηκε με πρωτοβουλία όσων μελών της συνέλευσης συμμετείχαν.
Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης:
ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ 2 ΚΟΣΜΩΝ
Από τη μία τα κόμματα και οι βουλευτές που ψήφισαν το μνημόνιο 2. Που υπακούοντας στις εντολές των ντόπιων και ξένων αφεντικών αποφάσισαν τη μείωση 15% στις κύριες συντάξεις ορισμένων ταμείων και επιπλέον μειώσεις στις επικουρικές (που θα αποφασιστούν σε μελλοντικό νόμο), τη μείωση κατά 22% του βασικού μισθού και επιπλέον 10% για τους νέους έως 25 ετών (32% σύνολο), επιβολή αναθεώρησης της εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας ώστε να μειωθούν και άλλο οι κατώτατοι μισθοί και εν γένει παροχές, κατάργηση του οργανισμού εργατικής εστίας και οργανισμού εργατικής κατοικίας και άρα κατάργηση των προνοιακών παροχών που έδιναν, μείωση 3% στις εισφορές στο ΙΚΑ και άρα περαιτέρω αποδυνάμωση αυτού (και μετά θα μας λεν ότι δεν έχει χρήματα για συντάξεις και τί να κάνουμε), στόχος για μείωση δημόσιων υπαλλήλων κατά 150.000 έως το 2015. Και όλα αυτά με τη ρητή δέσμευση για νέα μέτρα, εφόσον δεν ικανοποιήσουν τους αφέντες.
Από την άλλη η κοινωνία των από κάτω. Οι εκατοντάδες χιλιάδες που βγήκαμε στους δρόμους και υπερασπίσαμε, για ακόμα μία φορά, την αξιοπρέπειά μας και παλέψαμε για τις ζωές μας και όσα μας ανήκουν δικαιωματικά. Και ο διαχωρισμός αυτός δεν θα μπορούσε να υπογραμμιστεί καλύτερα από την τρομακτική καταστολή που υπήρξε, όχι φυσικά για πρώτη φορά. Είναι προφανές ότι οι κόκκινες γραμμές, που και καλά οι κυβερνήσεις και τα αφεντικά χαράσσουν είναι μόνο ενάντια σε εμάς τους διαδηλωτές. Το έργο το έχουμε ξαναδεί, από παλιά αλλά και πρόσφατα στις συγκεντρώσεις του Ιουνίου και σε αυτές του Οκτωβρίου. Η μόνη κόκκινη γραμμή που θέτουν οι κυβερνήτες είναι να μην ακουστούν οι φωνές μας, να μη φανούμε πουθενά, να μας πνίξουν σαν τα ποντίκια σε τόνους χημικά και να μας διαλύσουν τα κεφάλια με τα γκλοπ και τις πέτρες των ΜΑΤ και τις εφόδους των αλητών ΔΕΛΤΑ-ΔΙΑΣ. Έτσι και χθες Κυριακή αμόλησαν τις δολοφονικές ορδές τους από την αρχή των συγκεντρώσεων σε Σύνταγμα, Ομόνοια, Κοραή και αλλού στις 17:00. Μόνο η προπαγάνδα των ΜΜΕ προσπαθεί να κρύψει το προφανές: ένας είναι ο εχθρός των αφεντικών και κυβερνητών και αυτός είναι εσωτερικός, όλοι εμείς.
Το καλό για εμάς και κακό για αυτούς ήταν ότι ο κόσμος της διαδήλωσης δεν μάσησε. Παραμείναμε στους δρόμους για ώρες, μέχρι πολύ αργά το βράδυ. Δώσαμε μάχη, ο καθένας με τα μέσα του, για κάθε μέτρο του δρόμου. Σταθήκαμε πλάι-πλάι ο ένας στον άλλο και αυτό είναι που φοβίζει τους από πάνω. Η ώσμωση των πολύμορφων κομματιών που βρίσκονται στο δρόμο, η αλληλεγγύη που αναπτύσσεται μεταξύ τους, η επικράτηση της συνείδησης, όπως και στους αποκλεισμούς της Βουλής το καλοκαίρι, ότι η μάσκα, το μαντίλι και το riopan είναι απαραίτητα εφόδια για να μην πνιγείς από τα χημικά τους και να μπορέσεις να υπερασπιστείς το δικαίωμα σου να είσαι στο δρόμο, ότι το οδόφραγμα είναι η μόνη δυνατή άμυνα ενάντια στους δολοφόνους με τις μηχανές των ΔΕΛΤΑ-ΔΙΑΣ που εφορμούν πάνω στον κόσμο, ότι η πέτρα και το κράνος είναι η μόνη άμυνα για να σταματήσει τις εφόδους των ΜΑΤ που με τα χημικά προσπαθούν να επιβάλουν τον πανικό και να προκαλέσουν άτακτη φυγή του κόσμου, ότι το να κατεβαίνουμε συλλογικά στη διαδήλωση με το μπλοκ του σωματείου ή της συνέλευσης γειτονιάς και να έχουμε τα πανό μας βοηθάει να μη διαλυόμαστε, να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο και να νικάμε τον τρόμο που προσπαθούν να επιβάλλουν και να διατηρούμε τον προσανατολισμό μας (όπως έτσι λειτούργησε χθες το πανό της συνέλευσης κατοίκων Βύρωνα-Παγκράτι-Καισαριανής μέχρι αργά το βράδυ στη Σταδίου). Ας τα έχουμε αυτά υπόψιν μας ώστε την επόμενη φορά να είμαστε όλοι πιο προετοιμασμένοι.
Από την πλευρά μας δηλώνουμε ότι οι κινητοποιήσεις της προηγούμενης εβδομάδας ήταν ένα ακόμα επεισόδιο στον αγώνα που διεξάγουμε στις γειτονιές μας ενάντια στην εξαθλίωση και στη φτώχεια που μας επιβάλλουν. Θα συνεχίσουμε να είμαστε στο δρόμο με τις συνελεύσεις γειτονιάς και να πραγματοποιούμε τις πολύμορφες δράσεις μας.
ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ,
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ
Κάτοικοι από Μπραχάμι, Ηλιούπολη, Δάφνη και νότιες συνοικίες
13 Φεβρουαρίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου