Σταθερή θέση της συνέλευσής μας είναι ότι εμείς οι "από τα κάτω" πρέπει να οργανωθούμε σε συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά και σε κάθε εργασιακό χώρο. Χωρίς διαχωρισμούς σε έλληνες και ξένους. Να παλέψουμε από κοινού ενάντια στη γενικευμένη επίθεση που δεχόμαστε από κράτος και αφεντικά. Να οργανώσουμε τις δικές μας δομές αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας.
Από την Τετάρτη 24 έως και την Κυριακή 28 κάναμε μία σειρά από παρεμβάσεις σε δημόσιες εκδηλώσεις, ώστε να εξασφαλίσουμε έμπρακτα στο δρόμο ότι καμμία κίνηση μισαλλοδοξίας και ρατσισμού δεν θα γίνει ανεκτή. Σε συνεργασία με άλλες συνελεύσεις και φορείς μοιράσαμε μαζικά κείμενα για 2 απογεύματα στο πανηγύρι του Αγίου Δημητρίου την Πέμπτη και Παρασκευή. Επίσης παρεμβήκαμε στην προβολή του ντοκυμαντές του Στέλιου Κούλογλου "Η Απειλή των Νεοναζί" και στην κουβέντα που ακολούθησε, που διοργάνωσε ο δήμος στα πλαίσια των εορτασμών της 28ης Οκτωβρίου. Τέλος ήμασταν παρόντες στην παρέλαση.
Ακολουθούν τα 2 κείμενα:
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ
ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ
Τα τελευταία
χρόνια στο όνομα της “κρίσης”, το κράτος
πετσοκόβει και εξαφανίζει κοινωνικά
και εργασιακά κεκτημένα, που κατακτήθηκαν
μετά από αγώνες χρόνων, συντάξεις,
μισθούς, υγεία και παιδεία, υποτιμώντας
τις ζωές μας και βυθίζοντας όλο και
περισσότερους στη φτώχεια και την
εξαθλίωση. Οι διαχειριστές της εξουσίας
με την βοήθεια των“ειδικών” της
χειραγώγησης της κοινής γνώμης, με την
τρομοκρατία των κατασταλτικών μηχανισμών
και την ορατή ή κρυφή δράση των
νεκραναστημένων ναζιστών της Χρυσής
Αυγής,
με εκβιασμούς,
κινδυνολογία και καταστροφολογία
προσπαθούν να
αποπροσανατολίσουν
και να εκφοβίσουν τους πολίτες για να
περάσουν τα σχέδια τους
Ομως....
Το μεγάλο
κεφάλαιο, οι μεγαλοεργολάβοι , οι
διεφθαρμένοι πολιτικοί κ.λ.π. φέσωσαν
το δημόσιο και καταλεηλατησαν τις λαϊκές
μάζες
Το λαϊκό εμπόριο
στην Ελλάδα, το μαγαζί της γειτονιάς
και ο μικροπωλητής της λαϊκής αγοράς
καταστρέφονται από τις πολιτικές της
κυριαρχίας, τη ληστρική φορολογία και
την ανεργία
Οι φτωχοί, οι
εργαζόμενοι, ντόπιοι και μετανάστες
είναι τα θύματα της άρχουσας τάξης και
των επιχειρηματικών ελίτ.
Οι πραγματικοί
υπαίτιοι της φρίκης που ζούμε ψάχνουν
να βρούν αποδιοπομπαίους τράγους για
να εκτονώσουν τη λαική οργή
Εμείς λέμε
ότι πρέπει να αγωνιστούμε για εργασία
για όλους, με αξιοπρεπείς συνθήκες και
επαρκείς αμοιβές .
Εμείς λέμε
να σταθούμε αλληλέγγυοι, να οργανώσουμε
κοινωνικές δομές-ανάχωμα απέναντι στην
επίθεση που
δεχόμαστε
και μαζί να
βρούμε τρόπους να τους αντιμετωπίσουμε.
Εμείς δεν
δεχόμαστε να αποκλειστούν και να
θυσιαστούν παιδιά οποιουδήποτε χρώματος
ή εθνικότητας, άνθρωποι
αδύναμοι ή
ασθενείς, ανασφάλιστοι άνεργοι ή
ηλικιωμένοι στο βωμό της κρίσης τους
Οι διαχωρισμοί
σε ανώτερους και κατώτερους, σε ανθρώπους
και υπάνθρωπους, σε αθώους και ένοχους
με βαση φυλετικά και αιματολογικά
κριτήρια,
όπως και ο θρησκευτικός
φανατισμός δεν έχουν θέση στον πολιτισμό,
στη δημοκρατία και στην κοινωνία που
οραματιζόμαστε. Μετανάστες και ντόπιοι,
εργαζόμενοι και άνεργοι, γυναίκες και
άντρες, δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε
μεταξύ μας. Ο μοναδικός εχθρός είναι
κοινός, είναι αυτοί που χρόνια τώρα
κάθονται στις πλάτες μας και πλουτίζουν
εκμεταλλευόμενοι την εργασία και τις
ζωές μας. Είναι οι ίδιοι που βγάζουν
νόμους και κανόνες που εξυπηρετούν τα
συμφέροντά τους, αποφασίζοντας για εμάς
χωρίς εμάς.
Η ισότητα και
η ελευθερία, δεν είναι πολυτέλειες που
μπορείς να πετάξεις στα σκουπίδια. Η
σύγκρουση με το
φασισμό, το ρατσισμό
και την εκμετάλλευση δεν είναι σύγκρουση
δύο άκρων αλλά σύγκρουση δύο διαφορετικών
κόσμων, από την μία ο κόσμος της
αλληλεγγύης, της ισότητας και της
ελευθερίας και από την άλλη ο κόσμος
του φόβου του μίσους και της υποταγής.
ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ
ΤΗΝ ΧΑΡΗ, Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ, ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΚΙ ΟΧΙ ΜΕ ΦΟΒΟ, ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ.
Ανοιχτή
Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου
Και το 2ο κείμενο
Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ – Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ
Τα
τελευταία χρόνια στο όνομα της “κρίσης”, το κράτος πετσοκόβει και
εξαφανίζει κοινωνικά κεκτημένα, που μετά από αγώνες χρόνων ίσχυαν, όπως,
συντάξεις, μισθούς, υγεία και παιδεία, βυθίζοντας πλατιές λαϊκές μάζες
στη φτώχεια και την απόλυτη εξαθλίωση. Αυτή είναι η πρακτική της
κυριαρχίας για να βγάλει κέρδος, υποτιμώντας τις ζωές μας.
Μπροστά
στον ορατό κίνδυνο να δουν την κοινωνία να εξεγείρεται, το καθεστώς, με
την βοήθεια “ειδικών” σεναριογράφων των δελτίων και των εφημερίδων, με
εκβιασμούς, κινδυνολογία και καταστροφολογία προσπαθούν να χειραγωγήσουν
τους πολίτες. Χρησιμοποιώντας ξεκάθαρα φασιστικές πρακτικές το κράτος
και οι κάθε λογής εκπρόσωποί του, στοχοποιούν συγκεκριμένες κοινωνικές
ομάδες, εξαπολύουν “νόμιμα” πογκρόμ, απαγορεύουν και καταστέλουν βίαια
διαδηλώσεις, συλλαμβάνουν και βασανίζουν διαδηλωτές.
Στην
προσπάθεια αυτή, έρχεται να βοηθήσει και η “νομιμοποιημένη” ναζιστική
συμμορία της χρυσής αυγής, λειτουργώντας ως το “μακρύ χέρι” του κράτους,
απειλώντας, τραμπουκίζοντας, μαχαιρώνοντας στα σκοτάδια όσους
αντιστέκονται, προπαγανδίζοντας το μίσος και τον ρατσισμό. Με την ανοχή
της αστυνομίας, αλλά και την κάλυψη της βουλευτικής ασυλίας από το
πολιτικό σύστημα που δήθεν καταγγέλλουν, μεταξύ άλλων, επιτίθενται σε
μετανάστες μικροπωλητές προστατεύοντας δήθεν τους εμπόρους, στο όνομα
τάχα του συμφέροντος του λαού και της κοινωνίας. Στοχοποιούν τους
αδύναμους ως εύκολο στόχο και ως ιδανικό αποδιοπομπαίο αντίπαλο. Την
ίδια στιγμή βαράνε προσοχές μπροστά στο μεγάλο κεφάλαιο και δεν ζητάνε
χαρτιά από μεγαλοεργολάβους, τραπεζίτες κ.λ.π. που φέσωσαν το δημόσιο
και καταλεηλατούν τις λαϊκές μάζες.
Το
λαϊκό εμπόριο στην Ελλάδα, το μαγαζί της γειτονιάς και ο μικροπωλητής
της λαϊκής αγοράς καταστρέφονται από τις πολιτικές της κυριαρχίας, τη
ληστρική φορολογία και την ανεργία. Τις επιλογές δηλαδή του ελληνικού
και ξένου κεφαλαίου. Αυτούς στηρίζει αντικειμενικά η χρυσή αυγή όταν
χτυπάει τους φτωχούς, τα θύματα της άρχουσας τάξης και των
επιχειρηματικών ελίτ. Είναι φανερό, πως το τελευταίο αποκούμπι του κάθε
πολιτικού-οικονομικού απατεώνα είναι ο ρατσισμός, ο εθνικισμός και ο
θρησκευτικός φανατισμός.
Σ’
αυτές τις συνθήκες, χρειάζεται δυναμική απάντηση απέναντι σε ότι
εκμεταλλεύεται και εξαθλιώνει τη ζωή μας. Να χτίσουμε τις δικές μας
κοινωνικές δομές για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες.
Η Ανοικτή Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου,
από την σύστασή της τον Δεκέμβρη του 2008, μέσα από την σταθερή
εβδομαδιαία συνέλευσή της, στηριζόμενη στην δυναμική των συλλογικών και
ισότιμων αποφάσεων, μακριά από τις λογικές της ανάθεσης, των αρχηγών και
της ιεραρχίας μετρά 4 χρόνια αποφασιστικών και αποτελεσματικών αγώνων:
Στήριξη
στους αγώνες των εργαζομένων, συμμετοχή στις γενικές απεργίες και
κινητοποιήσεις ενάντια στην κρατική καταστολή, τις απολύσεις, την
ανεργία, τον εκφασισμό και τον ρατσισμό. Παρεμβάσεις στη ΔΕΗ για τα
χαράτσια, τις διακοπές ρεύματος. Δράσεις ενάντια στον εκβιασμό των
εισπρακτικών εταιρειών και των σύγχρονων μαυραγοριτών τα
ενεχυροδανειστήρια. Συμμετοχή στον αγώνα για την διεκδίκηση του πάρκου
του Ασυρμάτου και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Δημιουργία
δικτύων αλληλεγγύης όπως χαριστικά ανταλλακτικά παζάρια, κοινωνικό
φαρμακείο, προμηθευτικό συνεταιρισμό.
Δηλώνουμε
ότι θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στους δρόμους και στις πλατείες,
σπάζοντας τον τρόμο που θέλουν να μας επιβάλλουν. Ότι θα συνεχίσουμε, σε
συνεργασία με συνελεύσεις άλλων γειτονιών, να στήνουμε κοινωνικές
υποδομές για ζητήματα υγείας, πρόνοιας, περίθαλψης, ανταλλακτικά δίκτυα
κ.α. για την κάλυψη των αναγκών μας, που θα βασίζονται στην ισότητα και
τον αλληλοσεβασμό, συνεπείς προς το σύνθημά μας, ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ.
Οι
μετανάστες και οι ντόπιοι, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, οι γυναίκες
και οι άντρες δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε μεταξύ μας. Ο μοναδικός
εχθρός είναι κοινός, είναι αυτοί που χρόνια τώρα κάθονται στις πλάτες
μας και πλουτίζουν εκμεταλλευόμενοι την εργασία και τις ζωές μας. Είναι
οι ίδιοι που βγάζουν νόμους και κανόνες αποφασίζοντας για εμάς χωρίς
εμάς.
Η ισότητα και η ελευθερία, δεν είναι πολυτέλειες που μπορείς να πετάξεις στα σκουπίδια έτσι απλά. Η σύγκρουση με
τον φασισμό, τον ρατσισμό και την εκμετάλλευση δεν είναι σύγκρουση δύο
άκρων αλλά σύγκρουση δύο διαφορετικών κόσμων, από την μία ο κόσμος της
αλληλεγγύης, της ισότητας και της ελευθερίας και από την άλλη ο κόσμος
του φόβου της νεκρικής ακινησίας, του μίσους και της σκλαβιάς.
ΝΑ
ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ, Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ, ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,
ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΙ ΟΧΙ ΜΕ ΦΟΒΟ, ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ.
Για όλα αυτά, σας καλούμε στις συνελεύσεις μας για να συζητήσουμε και να συνδιαμορφώσουμε τις δικές μας κοινωνικές δομές, κάθε Τετάρτη στις 6μμ στο κινηματοθέατρο Μελίνα Μερκούρη στο Δημαρχείο.
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Μπραχαμίου