ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
Η Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Αγ. Δημητρίου, ιδρύεται στην καρδιά της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008.
Η αφορμή γνωστή, οι αιτίες δεκάδες. Καταπίεση, ανεργία, κοινωνική ανισότητα. Στοχοποιείται το κράτος, το κεφάλαιο και οι ομάδες καταστολής σχεδόν από όλη την κοινωνία.
Το άνοιγμα που προκάλεσε η εξέγερση έπρεπε να εξαπλωθεί στην περιφέρεια των συγκρούσεων. Ετσι προχωρήσαμε στην κατάληψη του Δημαρχείου σε ένα για πρώτη φορά ανοιχτό Δημαρχείο με τη συμπαράσταση του συλλόγου εργαζομένων στο Δήμο.
Η κατάληψη έδωσε μια νέα πνοή αντίρροπης κίνησης προς την εξουσία και τα δολοφονικά κατασταλτικά της μέσα. Εγινε για να στεγάσει την οργή μας, που εκφράστηκε στους δρόμους και να διευρύνει το πεδίο της σύγκρουσης και του πολιτικού λόγου που τη συνοδεύει.
Το Δημαρχείο στη διαχείριση των δημοτών, των κατοίκων, προωθεί το πολιτικό πρόσταγμα της κοινωνικής οργάνωσης μέσα από την ανατροπή του μοντέλου της αντιπροσώπευσης. Περνώντας από την άρνηση της ανάθεσης και της ιεραρχίας, στην πράξη της αδιαμεσολάβητης οριζόντιας οργάνωσης με τη δημιουργία λαϊκών συνελεύσεων σε κάθε γειτονιά, συμβάλαμε στις εστίες της έμπρακτης αντιπρότασης του αντίπαλου δέους. Ενάντια στο οικοδόμημα του καπιταλισμού προωθούμενο από το αστικοδημοκρατικό μοντέλο διαχείρισης της ζωής μας μέσα από την κατάληψη του Δημαρχείου και τη λαϊκή συνέλευση που προέκυψε, βροντοφωνάξαμε τη δύναμη της αυτοδιαχείρισης και της αυτοοργάνωσης σε μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης.
Διοργανώθηκε πορεία στους δρόμους του Μπραχαμίου που ξεκινούσε από το απελευθερωμένο Δημαρχείο και κατέληγε σε αυτό με κεντρικό σύνθημα «ΛΑΪΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ». Μοιράζονταν καθημερινά χιλιάδες κείμενα και λειτουργούσε μικροφωνική από το Δημαρχείο. Η κατάληψη ξεκίνησε στις 11 και έληξε στις 16 Δεκεμβρίου. Αυτό που ξεπήδησε, η ανοιχτή συνέλευση κατοίκων, μετράει 3 χρόνια δράσης τόσο στη γειτονιά όσο και σε άμε ση γεφύρωση, παρουσία και συνεργασία σε ζητήματα κεντρικής αναφοράς και διεύρυνσης του αγώνα.
Το χειμώνα του 2008- 09 γίνονταν παρεμβάσεις με έντυπο υλικό για κάθε ζήτημα που απασχολούσε εστιάζοντας στις δράσεις αλληλεγγύης στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, στις εκδηλώσεις για τους συλληφθέντες του Δεκέμβρη, στις δράσεις ενάντια στην εμπορευματοποίηση και την αύξηση του εισητηρίου στα Μ.Μ.Μ.
Στηρίξαμε τον αγώνα των εργαζομένων στην εταιρεία «ΦΑΡΟΣ Α.Ε.», πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις με μικροφωνική στο κέντρο της Δάφνης, κυρίως με σκοπό την ενημέρωση για κάθε μια από τις παραπάνω θεματικές. Η Συνέλευση εξακολούθησε να πραγματοποιείται στο Δημαρχείο.
Στο πρώην 3ο Δημοτικό σχολείο, προχωρήσαμε στην επανοικιοποίηση αίθουσας, προκειμένου να στεγαστούν μαθήματα σε μετανάστες – αδέρφια μας στον ταξικό πόλεμο που δεχόμαστε. Στο πρώην 3ο Δημοτικό σχολείο η κατάληψη της αίθουσας χρησίμευσε για τη στέγαση των έκτακτων συνελεύσεων αλλά και στη διεξαγωγή μαθημάτων αυτομόρφωσης με πληθώρα από θεματικές. Διοργανώθηκαν δράσεις αντίστασης και εκδηλώσεις ενάντια στους νέους αυτοκινητόδρομους Αττικής ενάντια στα σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ και εργολάβων.
Το χειμώνα του 2009 -10 τα σχέδια της μετατροπής σε στρατόπεδο στο χώρο του εγκαταλλελειμένου από Δημοτική Αρχή πάρκο του ασυρμάτου προκάλεσε το κάλεσμα των κατοίκων ενάντια στο άβατο των δημοσίων χώρων και την εκμετάλευσή τους απ΄πο τα συμφέροντα των εκάστοτε εργολάβων και δημοτικών αρχόντων. Η αρχική αφίσα του καλέσματος από τη λαϊκή συνέλευση είχε τίτλο «ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ» και η ανταπόκριση ήταν εντυπωσιακή. Η λαϊκή συνέλευση άνοιξε το ζήτημα και ύστερα από τη σταθερή και αμετάκλητη δράση των κατοίκων, ο ασύρματος απελευθερώθηκε, τα συρματοπλέγματα έπεσαν, έγινε επιτέλους πάρκο ανοιχτό και προσβάσιμο στα χέρια των κατοίκων με αυτόνομη διαχειριστική συνέλευση εδώ και 2 χρόνια, την ανοιχτή συνέλευση για τη διεκδίκηση του ασυρμάτου.
Πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με τίτλο « η ελευθερία είναι θεραπευτική » με θέμα την άμεση επιρροή του πολιτικο-κοινωνικο – οικονομικού στο ζήτημα της ψυχικής υγείας και στο στερεότυπο του αποκλεισμού των «διαφορετικών» και των χαρακτηρισμένων ως «ψυχικά άρρωστων» με καλεσμένο τον ψυχίατρο Θ. Μεγαλοοικονόμου.
Τον περσυνό χειμώνα επικεντρωθήκαμε στις δράσεις και τη δικτύωση με άλλες λαϊκές συνελεύσεις όσον αφορά στο ζήτημα των Μ.Μ.Μ. στηρίζοντας τους αγώνες των εργαζομένων και διεκδικώντας το δικαίωμα στις δημόσιες δωρεάν συγκοινωνίες, με οικονομικούς πόρους από τη φορολογία του κεφαλαίου. Με αφορμή την αύξηση του εισητηρίου και την τρομοκρατία των ελεγκτών δηλώναμε την άρνηση στην καταπάτηση των κοινωνικών αγαθών. Διαρκείς παρεμβάσεις με κουκούλωμα και καταστροφές ακυρωτικών μηχανημάτων προωθώντας την απενοχοποίηση του «με πιάσαν χωρίς εισητήριο».
Ο περασμένος χειμώνας με τις δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις, μας βρήκε στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας με προσυγκεντρώσεις συνήθως στο μετρό της Δάφνης. Πορευόμασταν δυναμικά με όλα τα ακηδεμόνευτα κομάτια, τα σωματεία βάσης τις συνελεύσεις εργαζομένων - ανέργων κατακλύζοντας τους δρόμους της Αθήνας και βιώνοντας την κρατική καταστολή και τις επιθέσεις από πλευράς του κράτους με ξύλο, συλλήψεις και χημικά με αποκορύφωμα τον βαρύτατο τραυματισμό του Γιάννη Καυκά στις 11 Μαϊου.
Στο πλαίσιο αυτό, λίγο πρίν την 5η Μάη του ’10 καλέσαμε σε εκδήλωση – συζήτηση με σκοπό τη δημιουργία της πρωτοβουλίας εργαζομένων – ανέργων από το Μπραχάμι και των γύρω περιοχών. Με αυτή την υπογραφή συμμετείχαμε σε αρκετές απεργιακές διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις, προκειμένου να προωθήσουμε την αναγκαιότητα τοπικής δράσης στα εργασιακά και τη διάθεση για συγκρότηση εργατικής λέσχης.
Στις δημοτικές εκλογές προχωρήσαμε σε τοπικές παρεμβάσεις με πρόταγμα την αποχή από τις εκλογές, ενάντια στο κομματικό καπέλωμα, τον Καλλικράτη και το παραμύθι της συμμετοχής μέσα από την ψήφο. Αντιπαραθέσαμε την οργάνωση της τοπικής κοινωνίας μέσα από τις λαϊκές συνελεύσεις.
Το καλοκαίρι στηρίξαμε το κίνημα της πλατείας Συντάγματος συμμετέχοντας στις απόπειρες αποκλεισμού της βουλής στις απεργίες 15, 28-29 Ιούνη, στηρίζοντας το μπλόκο του Καλλιμάρμαρου.
Φτάνοντας στο τώρα, επικεντρωθήκαμε στο ζήτημα του ηλεκτρικού ρεύματος και στον εκβιασμό που βιώνουμε μέσα από το ληστρικό χαρακτήρα του χαρατσιού στο λογαριασμό της ΔΕΗ. Αρνούμαστε την πληρωμή του και στεκόμαστε αλληλέγγυοι. Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα.
Σκοπός μας είναι η συνέλευση να πραγματοποιείται στο Δημαρχείο για λόγους συμβολισμού του απώτερου σκοπού της στέγασης της μιάς και μόνης διαδικασίας λήψης αποφάσεων από εμάς, όσον αφορά στις ζωές μας, αυτή της λαϊκής συνέλευσης. Η παρουσία μας στο χώρο που οι Δημοτικοί άρχοντες θεωρούν συνήθως τσιφλίκι τους, λειτουργεί εκβιαστικά σε συνδυασμό με τις διαρκείς παρεμβάσεις μας στα δημοτικά συμβούλια και φυσικά η συνέλευση στο Δημαρχείο αποτελεί κεκτημένο που δεν έχουμε κανένα σκοπό να παραχωρήσουμε.
Στη τρέχουσα συγκυρία, που κράτος, Ε.Ε. , ΔΝΤ πολυεθνικά αφεντικά επιδιώκουν την εξάλειψη κάθε κοινωνικής παροχής, το ξεπούλημα κάθε δημόσιου πόρου, την περιστολή κάθε εργασιακού δικαιώματος, επενδύοντας στον κοινωνικό αυτοματισμό, τον κοινωνικό κανιβαλισμό, το ρατσισμό εφαρμόζοντας ακραίες συνθήκες καταστολής, σε μια τέτοια συνθήκη είναι ακόμα πιό σημαντικό να τονώσουμε το σπάσιμο του φόβου, της απομόνωσης που μας επιβάλλουν. Φυσικά καμιά κοινική διεργασία δεν είναι στρωμένη με ρόδα και κανένας κοινωνικός αγώνας δεν είναι από τα πρίν κερδισμένος (ούτε πρός τους στόχους, ούτε πρός τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και περιεχόμενα).
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι απέναντι στην επίθεση καλούμαστε συνολικά ως κοινωνία να διαλέξουμε μεταξύ δύο δρόμων. Ο ένας είναι της εξαθλίωσης της πλήρους κοινωνικής αποδιωργάνωσης, του ρατσισμού της καταστολής και του κοινωνικού κανιβαλισμού. Ο άλλος είναι αλληλογνωριμίας , της αλληλοκατανόησης, της αλληλεγγύης της αντίστασης στις πολύπλευρες επιθέσεις των αφεντικών, της διεκδίκησης κοινωνικού πλαισίου και ενός καλύτερου μέλλοντος, της ίσης μοιρασιάς της ελευθερίας. Ο κοινωνικός και ταξικός πόλεμος εξελίσσεται και διεξάγεται πλέον με τον πιό απροκάλυπτο τρόπο. Η άλλη πλευρά δεν επιδιώκει, αλλά ούτε καν επιθυμεί τη συναίνεση. Με όπλο την άγρια καταστολή έναντι κάθε διεκδίκησης, τη χούντα κ.λ.π. Θέλουν να επιτείνουν την κυριαρχία τους. Είναι πλέον ώρα να πάρουμε θέση να σταθούμε αλληλέγγυοι ο ένας με τον άλλον, να βρεθούμε σε αδιαμεσολάβητες διαδικασίες, να διεξάγουμε αγώνες για την υπεράσπιση των κατακτήσεων σε κάθε χώρο εργασίας και σε κάθε γειτονιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου