ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ - ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΜΕΣΑΖΟΝΤΑ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ

ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΜΕΣΑΖΟΝΤΑ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Εδώ και περίπου 5 χρόνια, μας έχουνε επιβάλει την κρίση ως πραγματικότητα στην καθημερινότητά μας. Είτε εμείς οι ίδιοι, είτε άνθρωποι του στενού μας περιβάλλοντος (συγγενείς, γείτονες, φίλοι) δυσκολευόμαστε ή αδυνατούμε να ανταπεξέλθουμε στις καθημερινές μας ανάγκες, εγκλωβισμένοι σε ένα οικονομικό αδιέξοδο, όπου από τη μία μας μειώνουν μισθούς-συντάξεις και κοινωνικές παροχές και από την άλλη μας ζητάνε περισσότερα μέσω αυξήσεων στο κόστος ζωής (Δ.Ε.Η., δημόσια νοσοκομεία κ.α.) και επιβολής άμεσων και έμμεσων φόρων. Σε αυτήν την κοινωνική συγκυρία, ο δρόμος που επιλέγουμε είναι να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο με πνεύμα αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, δημιουργώντας δομές που θα μας επιτρέψουν όχι να μοιραστούμε τη φτώχεια μας αλλά να διεκδικήσουμε τον πλούτο που ως παραγωγοί δημιουργούμε καθημερινά.

Ένα από τα πρώτα εγχειρήματα που αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε σαν Ανοικτή Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου, είναι η δημιουργία ενός προμηθευτικού συνεταιρισμού. Ο συνεταιρισμός αυτός θα αποτελεί στην ουσία ένα ευρύ δίκτυο καταναλωτών και παραγωγών, όπου οι παραγωγοί θα προμηθεύουν τους καταναλωτές με τα απαραίτητα για τη διαβίωσή τους τρόφιμα, παρακάμπτοντας όλους αυτούς που στην υπάρχουσα οικονομία βρίσκονται στη γραμμή της παραγωγής ανάμεσα στα δύο άκρα της, από το χωράφι έως το πιάτο μας. Αυτοί είναι οι γνωστοί “μεσάζοντες”, οι οποίοι παράγοντας αέρα καταφέρνουν να ανεβάζουν υπέρμετρα το κόστος της διατροφής μας και να υποβαθμίζουν την ποιότητά της, ενώ οι παραγωγοί βλέπουν το εισόδημά τους να μειώνεται. Έμείς που αποτελούμε την αρχή και το τέλος αυτής της γραμμής, αποφασίζουμε να τη διαγράψουμε και να συναντηθούμε ισότιμα και στη βάση της αλληλεγγύης.

Όσον αφορά το πρακτικό κομμάτι, έχουμε φτιάξει μια λίστα με παραγωγούς και τα προϊόντα τους, συνεχίζουμε όμως την αναζήτηση ώστε να την εμπλουτίσουμε.. Με τις σημερινές συνθήκες, αρκετοί άνεργοι της πόλης επιλέγουν την επιστροφή στην ύπαιθρο και την ενασχόληση με την καλλιέργεια για βιοποριστικούς σκοπούς. Πέρα από αυτούς όμως, υπάρχουν και πολλοί παραγωγοί οι οποίοι θα προτιμήσουν να διαθέσουν την παραγωγή τους χωρίς να έρθουν σε επαφή με κανένα μεσάζοντα, στα πλαίσια ενός αλληλέγγυου εμπορίου. Στη συνέχεια, εδώ στην πόλη θα βλέπουμε τι αγαθά θέλουμε και μετά από συνεννόηση με τους παραγωγούς, θα μας τα στέλνουνε. Η παραλαβή των αγαθών, η συνεννόηση και οι υπόλοιπες δουλειές που θα προκύπτουν, θα αντιστοιχούν σε όλους όσους συμμετέχουν στο εγχείρημα και όχι σε συγκεκριμένα άτομα με τη λογική της ανάθεσης.

Παράλληλα, προσπαθούμε να κτίσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης μεταξύ καταναλωτών και παραγωγών, μακριά από τις εφήμερες αποτιμήσεις των νόμων της αγοράς. Οι διατροφικές μας ανάγκες δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται με όρους χρηματιστηρίου. Να δημιουργήσουμε από την αρχή τις αποδομημένες σχέσεις πόλης-υπαίθρου, με την εσωτερική μετανάστευση προς τις πόλεις να έχει αφήσει την ύπαιθρο εγκαταλελειμμένη, ενώ η ποιότητα ζωής που προσφέρουν οι πόλεις είναι χαμηλή. Μας απασχολεί ποιες είναι οι συνθήκες εργασίας στην παραγωγή. Οι εργάτες γης είναι μέρος των από κάτω και αρνούμαστε να καταναλώσουμε αγαθά που έχουν παραχθεί σε συνθήκες δουλείας, όπως η περίπτωση με τις φράουλες στη Μανωλάδα Ηλείας. Επίσης θέλουμε να γνωρίζουμε τη διαδικασία της παραγωγής και την επίδρασή της στο περιβάλλον, όπως το κατά πόσο χρησιμοποιούνται χημικά ή όχι. Όλα αυτά που είναι αδύνατο να συμβούν όταν προμηθευτές και έμποροι παρεμβαίνουν ανάμεσα σε καταναλωτές και παραγωγούς και τους φέρνουν σε απόσταση.

Θα θέλαμε επίσης σαν επόμενο βήμα, να διερευνήσουμε τις δυνατότητες που υπάρχουν για ανταλλαγή υπηρεσιών μεταξύ μας και για αυτοπαραγωγή ή αλληλοβοήθεια στην παραγωγή ορισμένων αγαθών. Μέσω της ανταλλαγής υπηρεσιών μπορούμε να καλύψουμε κάποιες ανάγκες μας, χωρίς τη μεσολάβηση χρημάτων, αφού αυτά έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν για εμάς. Ένα ξεχασμένο κτήμα με δέντρα ή χωρίς, μπορεί να μετατραπεί από ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, σε μέσο επιβίωσης αν καλλιεργηθεί. Όταν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι άνεργοι ή ημιαπασχολούμενοι, πρέπει να ξεκινήσουμε να αναζητούμε τι μπορούμε και τι πρέπει να παράγουμε συνολικά ως εργαζόμενοι, κατακτώντας με αυτόν τον τρόπο την αξιοπρέπεια μας, ασχέτως της ανεργίας και της φτώχειας που προσπαθούν να μας βυθίσουν.

Ανοικτή Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου

http://katadimadim.blogspot.com/