έστω και κάπως καθυστερημένα δημοσιεύουμε κείμενο της συνελευσής μας για τις καταλήψεις, τους αυτοοργανωμένους χώρους, τις αυτοδιαχειριζόμενες δομές αντιπληροφόρησης, που καλούσε στη σημερινή πορεία.
Την Παρασκευή στις 11/1 το απόγευμα έγινε συγκέντρωση-μικροφωνική στο μετρό Αγίου Δημητρίου από τη συνέλευσή μας και με τη συμμετοχή μελών γειτονικών συνελεύσεων
Η
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ
ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ «ΒΙΛΛΕΣ»
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ,
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ
Μια
φορά και έναν καιρό, περίπου 20 χρόνια
πριν, ο κόσμος μας ήταν και δεν ήταν
διαφορετικός από σήμερα. Αυτά που σήμερα
βιώνουμε στο πετσί μας με το πρόσχημα
της κρίσης, φάνταζαν μακρυά για τους
περισσότερους. Ήταν η εποχή του πλαστικού
χρήματος, των δανείων, του ακραίου
καταναλωτισμού και της επιφανειακής
χλιδής. Παρ’όλα αυτά, η εκμετάλλευση
ανθρώπου από άνθρωπο, ο ρατσισμός και
η βία της εξουσίας προς αυτούς που δε
χωρούσαν στη «γιορτή» της πλασματικής
ευημερίας καλά κρατούσαν. Οι αφεντάδες
αυτού του κόσμου συνέχιζαν να πλουτίζουν
σε βάρος των από κάτω, οικοδομώντας έναν
κόσμο που χωρούσε όλο και πιο λίγους.
Υπήρχαν
όμως σε εκείνον τον κόσμο, τον όχι και
τόσο αλλιώτικο από το σημερινό, κάποιοι
άνθρωποι, που πίστευαν σε διαφορετικές
αξίες, όπως η ισότητα, η ελευθερία και
η δικαιοσύνη. Αξίες που έτσι και σφηνωθούν
στο μυαλό και την ψυχή του ανθρώπου, δεν
τον αφήνουν να ηρεμήσει. Αυτοί οι
άνθρωποι, δε σταμάτησαν να αγωνίζονται
για έναν κόσμο που θα τους χωράει όλους.
Κάποιοι από αυτούς έπαιρναν την απόφαση
να μπουν στα άδεια κτίρια, που αφήνονταν
να ερημώσουν με τους άστεγους απ’ έξω
να ζουν στο περιθώριο και να τονίζουν
την αποτυχία της κοινωνίας. Τα
οικειοποιήθηκαν χωρίς να διεκδικούν
τίτλους ιδιοκτησίας και τα απελευθέρωσαν
προς την κοινωνία, δημιουργώντας έναν
πυρήνα αγώνα, ένα σημείο συνάντησης -
ανάχωμα στο φασισμό και αφορμή για
ανάληψη δράσης ενάντια στην αδικία.
Έτσι,
23 χρόνια πριν, μία ομάδα ανθρώπων σαν
αυτούς, κατέλαβαν το εγκαταλελειμμένο
για δεκαετίες κτίριο της οδού Χέυδεν &
Πατησίων και δημιούργησαν τη Βίλλα
Αμαλίας. Εντός της λειτούργησαν
τυπογραφική κολεκτίβα, δανειστική
βιβλιοθήκη, χώρο συναυλιών, καφενείο
και ένα σωρό άλλες δραστηριότητες,
ανοιχτές προς όλους χωρίς εμπορευματικό
χαρακτήρα, προτείνοντας ένα διαφορετικό
τρόπο οργάνωσης, μακρυά από λογικές
κέρδους και αποκλεισμών. Με τα χρόνια,
παρόμοια εγχειρήματα άρχισαν να ξεπηδούν
σε κάθε πόλη της επικράτειας, όπως ο
ραδιοφωνικός σταθμός στην ΑΣΟΕΕ, η
κατάληψη Σκαραμαγκά, πάρκα και στέκια.
Κοινό πρόταγμα όλων αυτών των εγχειρημάτων
ήταν τρεις λέξεις: αντίσταση, αυτοοργάνωση,
αλληλεγγύη.
Οι
άρχοντες αυτού του κόσμου ανησυχούσαν,
δεν κατάφεραν ποτέ όμως να σβήσουν
τελείως τις φωνές που ορθώναν την
αντίσταση, ανίκανοι καθώς ήταν να
νικήσουν κάτι που ποτέ δε θα αντιληφθούν.
Ώσπου κάποια στιγμή, οι μέρες της αφθονίας
τελείωσαν και οι αφεντάδες αυτού του
κόσμου αποφάσισαν να συνεχίζουν να
κυβερνούν με το μαστίγιο και όχι με το
καρότο, ζητώντας όλο και περισσότερα
από τους από κάτω. Γνώριζαν καλά όμως
πως αυτό θεριεύει την οργή και πως αν
αυτή ξεσπάσει οργανωμένα μπορεί να τους
σαρώσει. Συμμάχους σε αυτήν την επίθεση
είχαν πραίτορες-μπάτσους, φασίστες και
γλοιώδεις δημοσιογράφους. Αποφάσισαν
λοιπόν να επιτεθούν στους χώρους της
αυτοοργάνωσης, καθώς χωρίς αυτούς η
αγανάκτηση του κόσμου δεν μπορεί να
αποκτήσει κατευθυντικότητα και απλά
θα διαχέεται χωρίς αποτέλεσμα. Δεν
γνωρίζουν όμως ότι όσο και αν μας
υπνώτιζαν τόσα χρόνια με ψεύτικες ιδέες
και επίπλαστη ευημερία, εμείς τους
χλευάζουμε υποτιμητικά και περνάμε
στην αντεπίθεση αντί να αμυνθούμε, γιατί
όσο μας στερούν την ελευθερία η ψυχή
μας θα βράζει και θα συνεχίζουμε να
παλεύουμε μέχρι να την κατακτήσουμε.
Επειδή
λοιπόν η ιστορία δεν έχει τέλος και η
ζωή δεν είναι παραμύθι, στις 9 Γενάρη,
ενενήντα τρείς άνθρωποι ανακατέλαβαν
τη Βίλλα Αμαλίας κάτω από τη μύτη των
δυνάμεων καταστολής και με τα πρόσωπά
τους ακάλυπτα. Ένας από αυτούς τους
ανθρώπους είναι ενεργό μέλος της
συνέλευσής μας. Ήταν μια συνειδητή
επιλογή, γνωρίζοντας από την αρχή ότι
θα συλληφθούν, αλλά όπως οι ίδιοι έγραψαν:
«θα το ξανακάνουμε όσες φορές χρειαστεί
και για αυτήν και για οποιονδήποτε άλλο
κοινωνικό χώρο αντίστασης των από τα
κάτω χτυπηθεί».
Η απάντηση
του κράτους ήταν αναμενόμενη. Αφού
επιστράτευσε τα ΕΚΑΜ για να συλλάβει
όσους ήταν μέσα στη Βίλλα χωρίς εισαγγελική
παρουσία, αλλά και όσους προχώρησαν σε
κατάληψη αλληλεγγύης στα γραφεία της
ΔΗΜ.ΑΡ., αποφάσισε να απαντήσει εισβάλλοντας
στην κατάληψη Πατησίων & Σκαραμαγκά
και προσάπτοντας με το τέχνασμα του
κουκουλονόμου κατηγορίες κακουργηματικού
χαρακτήρα, με την ψευδαίσθηση ότι θα
σπείρει τον τρόμο σε όσους επιμένουν
να αγωνίζονται. Όσο η κρίση και οι
επιπτώσεις της βαθαίνουν, υπουργοί και
δημαρχαίοι θα επιλέγουν να χτυπήσουν
κάθε δομή αντίστασης. Και η ιστορία θα
συνεχίζεται με αγώνες, μέχρι να αλλάξουμε
αυτόν τον κόσμο το φτιαγμένο για
εκλεκτούς, μέχρι να πάρουμε πίσω όλα
αυτά που μας ανήκουν. Μέχρι να ανατρέψουμε
το υπάρχον.
ΠΟΡΕΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΕΣ ΔΟΜΕΣ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ
12/1, 12:00 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
Ανοιχτή
Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου
http://katadimadim.blogspot.com