Αγαπητέ κύριε Ψυχάρη,... (για το άρθρο σας με τίτλο «Ανερμάτιστοι»)

Αγαπητέ κύριε Ψυχάρη,
αρθρογράφε της εφημερίδας «Βήμα της Κυριακής» και όχι μόνο…
Διαβάζω το άρθρο σας με τίτλο «Ανερμάτιστοι», Κυριακή πρωί μέσα από το Δημαρχείο του Αγίου Δημητρίου, όπου από την Πέμπτη το πρωί έχει καταληφθεί από ανεξάρτητους, οι περισσότεροι των οποίων είναι νέοι άνθρωποι. Στρέφομαι με προσοχή στην προσπάθεια εξήγησης του «φαινομένου» των τελευταίων ημερών, όπου για σας είναι εύκολος ως προς την κατανόηση και προφανής. Έτσι λοιπόν νομίζετε ότι το «φαινόμενο» είναι καταδικασμένο να παραμένει ανενεργό. Μιλάτε επίσης για «αντάρτες πόλεων» που στρέφουν τη μανία τους εναντίον αθώων πολιτών. Μιλάτε για πυρπολήσεις, καταστροφές καταστημάτων, που ρίχνουν στην ανέχεια χιλιάδες βιοπαλαιστές. Ευχαριστώ για την αδυναμία κατανόησης. Μπορώ να σας γνωρίσω ότι παρακολουθήματα των πολιτών που ξεχύνονται στους δρόμους δεν είναι μόνο οι ύαινες του πλιάτσικου αλλά και οι προβοκάτορες, η ΕΥΠ, οι χρυσαυγίτες και άλλου είδους αγανακτισμένοι πολίτες. [Αναρωτιέμαι αν ζητάτε να δικαστούν οι φτωχοδιάβολοι της βιτρίνας και του κινητού, και μάλιστα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο, πείτε μου, σας παρακαλώ, ποιος εφυής και δικαιότατος νους, ελλείψει του Αριστείδη του Δίκαιου (αχ βρε Άδωνι) πρέπει να νομοθετήσει για να δικαστούν οι παραβάτες του νόμου περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε παγκόσμιο και τοπικό επίπεδο, όπως οι κύριοι Μπους, Μπλερ, Μέρκελ, Σαρκοζί, Βουλγαράκης, Ρουσόπουλος, Πελέκη, Παπαντωνίου και λοιποί πολλοί που αδυνατών λόγω χώρου να σας καταγράψω]. Σας γνωρίζω λοιπόν ότι η έλλειψη ιδεολογίας είναι αποτέλεσμα εφαρμοσμένης ήδη πολιτικής από παγκόσμιους σχηματισμούς που όπως ξέρετε απέτυχαν και από τις δύο πρώην υπάρχουσες και κυριαρχούσες ιδεολογικές βάσεις. Όμως εδώ τελειώνουν τα παλιά. Δεν χρειάζονται περαιτέρω εξηγήσεις, γιατί θα αδικήσω το τώρα και το αύριο. Τώρα λοιπόν υπάρχουν στους δρόμους εξεγερμένοι πολίτες που σε πρώτη φάση το μόνο που θέλουν είναι να επιδείξουν στο «κράτος σας» ότι υπάρχουν. Είναι νέοι που παλεύοντας και για τους συνομηλίκους τους που οι μπαμπάδες τους δεν τους το επιτρέπουν προσπαθούν να θυμίσουν σε όλους ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Προσπαθούν να γνωρίσουν σε «σας» ότι η απόλυτη μορφή συσσώρευσης του οικονομικού, πολιτικού και πνευματικού πλούτου θα σταματήσει. Θα διασπαρεί σε όλους όχι με το φαντασιακό πιστεύω του σήμερα αλλά σαν τον σπόρο που στις πέτρες ανάμεσα αργεί να ανθίσει περιμένοντας άλλες μέρες. Αυτοοργανώνεται, αυτοζεσταίνεται, αυτοποτίζεται. Δεν περιμένει από κανέναν να τον προστατέψει και γι΄ αυτό, «απροστάτευτος», ανθίζει. Θα σας γνωρίσω στο τέλος τον ιστότοπο, όπου θα βρείτε τις αποφάσεις και τις ανακοινώσεις των λαϊκών συνελεύσεων, οι οποίες πραγματοποιούνται κάθε μέρα στο υπό ελευθέρια κατάληψη δημαρχείο του Αγίου Δημητρίου παρακαλώντας σας να τις διαβάσετε προσεκτικά. Αυτοί που θεωρείτε πως προβαίνουν σε κινήσεις μη λελογισμένης διαμαρτυρίας αλλά τυφλής απελπισίας σας διδάσκουν ότι έχουν στόχους, έχουν τρόπους και τη δυναμική να τους πετύχουν. Κοινωνικοποιούν και συνθέτουν τις απόψεις τους, με αποκλειστικό σκοπό τη λειτουργία του «εμείς» και όχι του εγώ που μόνο γνωρίζετε. Θα σας παρακαλούσα αν θέλετε να έρθετε να μας γνωρίσετε μαζί με όποιον άλλον θέλει. Συνηθίζεται «όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η γη με ζωγραφιά». Πιστέψτε με. Όταν κοιτάς από χαμηλά, μοιάζει (μοιάζετε) με καρικατούρα.

Με εκτίμηση
Διονύσης Μόρφης
45 ετών, άνθρωπος