(όπως αποφασίσαμε κατά την σημερινή ανοιχτή λαϊκή συνέλευση )
θα μαζευτούμε στις 5.00μμ ακριβώς στο σχολείο και θα προχωρήσουμε σε αφισοκόλληση για τον Ασύρματο και μοίρασμα των 2 πρόσφατων κειμένων μας της παρουσίασης της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης και περί της καταστολής των τελευταίων ημερών.
επόμενη συνέλευση: του χρόνου !!! [Δευτέρα 4/1/10]
17/12/09
συγκέντρωση - συζήτηση - παρεμβάσεις κάθε Κυριακή στον Ασύρματο
Δευτέρα 21/12
την Κυριακή 20/12
έλαβε χώρα ακόμα ένα μάζεμα
της "ανοιχτής συνέλευσης"
στον "Ασύρματο"
συνεχίζουμε τα μαζέματά μας
και τις ερχόμενες Κυριακές 27/12 & 3/1
και οδεύουμε
σε ένα ΜΑΖΙΚΟ ΜΑΖΕΜΑ στον "Ασύρματο"
την Κυριακή 10 Γενάρη 2010 στις 11.30 μμ
για νέες παρεμβάσεις στο χώρο
ανοιχτή συνέλευση για τη διεκδίκηση του ασυρμάτου
15/12/09
κείμενο για την κρατική καταστολή των τελευταίων ημερών
.
ΟΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΦΙΛΙΩΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΤΑΕΤΙΑ
.
Δεκέμβρης ’09... και τα ΜΜΕ άρχισαν να μιλούν για μια επέτειο ενός τραγικού μεν, μεμονωμένου δε περιστατικού. Έλα όμως που 814 άνθρωποι από αυτούς που θέλησαν να παραβρεθούν στο σημείο που δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος ή στις διαδηλώσεις αυτές τις μέρες κατέληξαν προληπτικά προσαχθέντες στη ΓΑΔΑ. Εκεί που πέρσι μύρισε μπαρούτι, φέτος βρωμάει χούντα. Την ίδια ώρα στο Κερατσίνι γινόταν αστυνομική εισβολή και σύλληψη 22 ατόμων στο «Ρεσάλτο». Όσοι βρίσκονται στο δρόμο, ξέρουν πως το κράτος επιτίθεται ασταμάτητα και τα ΜΜΕ προβάλουν τις επιθέσεις αυτές ανάλογα με την ένταση της περιόδου. Έτσι λοιπόν ένας ανοιχτός κοινωνικός χώρος, παρόμοιος με το ελευθεριακό στέκι «Πικροδάφνη» της περιοχής μας, παρουσιάστηκε σαν γιάφκα με ευρήματα τύπου άδεια μπουκάλια (μάλλον ζούμε σε εποχές απαγόρευσης κατανάλωσης αλκοόλ και συνεύρεσης και δεν το είχαμε αντιληφθεί), εύφλεκτες ύλες (πετρέλαιο σόμπας), αντιασφυξιογόνες μάσκες (όποιος έχει εισπνεύσει δακρυγόνο μπορεί να καταλάβει σε τι χρησιμεύουν), βαριοπούλες (τιμημένη εργατιά..) κλπ. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας καταλήφθηκε το δημαρχείο Κερατσινίου, όπου επίσης εισέβαλαν τα ΜΑΤ συλλαμβάνοντας 41 άτομα και αποκλείοντας την είσοδο στους πολίτες που διαμαρτύρονταν, ανάμεσα τους ο δήμαρχος και άλλα μέλη του Δ.Σ.
.
Τελευταία διάφορες «διαβολικές» συμπτώσεις προκαλούν τρομακτικούς συνειρμούς, σχετικά με τις μέρες που ζούμε... Μετά την προσαγωγή του εκφωνητή του πολυτεχνείου ’73 πριν λίγο καιρό στην πλατεία Εξαρχείων, σειρά είχε μια ακόμη αγωνίστρια με αντιδικτατορική δράση.΄Ηταν 6/12 και πάλι... και η διαδήλωση χτυπήθηκε με πρωτοφανή τρόπο από ένστολους καμικάζι. Η 55χρονη συνδικαλίστρια και ακόμη ένας διαδηλωτής τραυματίστηκαν σοβαρά από τις μοτοσυκλέτες της αστυνομίας, ενώ όσοι έσπευσαν να παράσχουν τις πρώτες βοήθειες αντιμετωπίστηκαν με κλόμπ. Ο πρύτανης απ’ την άλλη, ο οποίος φαίνεται σοκαρισμένος αλλά καθόλου χτυπημένος στις φωτογραφίες κατά την έξοδο του από την πρυτανεία, υπερπροβλήθηκε από τα ΜΜΕ σε σύγκριση με τα παραπάνω γεγονότα και προσφέρθηκε οικειοθελώς να γίνει το άλλοθι -που έτσι και αλλιώς θα βρισκόταν- για την καταπάτηση του ασύλου από τους μπάτσους. Με τον ίδιο τρόπο, δεν προβλήθηκαν καθόλου ούτε οι γελοιότητες και οι σκευωρίες της αστυνομίας: στη Θεσσαλονίκη συνελήφθη ένας άνθρωπος την ώρα που φορώντας τις πυτζάμες του είχε βγει να πετάξει τα σκουπίδια και μάλιστα του φόρτωσαν κι ένα σακίδιο στο οποίο οι μπάτσοι είχαν προσθέσει μια μολότωφ.
.
Μπροστά σε όλα αυτά, τα ΜΜΕ άρχισαν να μιλούν για επιτυχία της ΕΛ.ΑΣ. «αφού δεν έγιναν οι περσινές καταστροφές», αποκλείοντας την περίπτωση οι ίδιοι οι αγωνιζόμενοι να μην είχαν φέτος τέτοιες διαθέσεις. Μα βέβαια, το ξέρουμε το παραμύθι, οι «μανιακοί κουκουλοφόροι» θέλουν μόνο να καταστρέφουν, άρα όταν αυτό δεν γίνεται η αστυνομία τα’ χει καταφέρει. Σίγουρα πάντως και την περίοδο Παπαδόπουλου, που κι αυτή «Ελληνική Δημοκρατία» ονομαζόταν, η νομιμότητα κυριαρχούσε σε σχέση με άλλες περιόδους, αν αυτό είναι τελικά το ζητούμενο. Όμως μετά τα περσινά γεγονότα, η νομιμότητα βασιλεύει χωρίς να κυβερνά, αφού οι φλόγες της εξέγερσης έχουν καταφέρει να βάλουν φωτιά στον ατομικισμό και την αποξένωση μέσα μας, μέσα σε όσους συνεχίζουν να αγωνίζονται όχι επετειακά αλλά 365 μέρες το χρόνο. Προσπαθώντας να μας αποκλείσουν λοιπόν από το κέντρο της πόλης για δυο-τρεις μέρες, ας μη νομίζουν ότι έκαναν και τίποτα σπουδαίο.
.
Καθώς το καπιταλιστικό κράτος είναι αναγκασμένο να αντιμετωπίσει την κρίση με αυξανόμενη υποτίμηση του άμεσου και έμμεσου μισθού, με απολύσεις και εντεινόμενη επισφάλεια για τους νέους, επιτείνει –θέλει δε θέλει- την κρίση νομιμοποίησης όχι μόνο των θεσμών του αλλά και των εκμεταλλευτικών και εξουσιαστικών σχέσεων εν γένει, ελπίζοντας ότι έτσι θα καλλιεργήσει το φόβο, την παθητικότητα και το μίζερο ατομικισμό. Δεν είναι το φάντασμα του Δεκέμβρη μόνο ως παρελθόν που το φοβίζει αλλά και η ενδεχόμενη μελλοντική του επανεμφάνιση. Γι’ αυτό εν καιρώ ΠΑ«ΣΟ»Κ, το «Υπουργείο Δημόσιας Τάξης» μετονομάζεται -για επικοινωνιακούς λόγους- σε «Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη» και ο Μ. Χρυσοχοϊδης αναλαμβάνει τα σκήπτρα. Η νέα «σοσιαλδημοκρατική» κυβέρνηση συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη: βασανιστήρια μέχρι θανάτου σε μετανάστη στο Α.Τ. Νίκαιας, του οποίου η αθωότητα αποδείχτηκε δύο μέρες πριν υποκύψει στα τραύματα του, ένταση της τρομοπαράστασης που η ΝΔ είχε στήσει, στοχοποιώντας και φυλακίζοντας εικοσάχρονους με σαθρά ή και ανύπαρκτα στοιχεία. Τα ΜΑΤ κάνουν πραγματικότητα την «Πράσινη ανάπτυξη» στην περιοχή των Εξαρχείων, πραγματοποιώντας εξευτελιστικές προσαγωγές και φυσικά φακέλωμα εκατοντάδων διαδηλωτών στην πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Επανισχυροποίηση του δόγματος της μηδενικής ανοχής, με βαρύτατες ποινές για όσους διαπράττουν «αδικήματα» με χρήση κουκούλας, επαναφορά του αδικήματος της Περιύβρισης Αρχής (παλιά διάταξη της δικτατορίας του Μεταξά), εφαρμογή μεγαλύτερης αστυνόμευσης με νέα σώματα ένστολων (Πολυδωρικά μέτρα που τα συνεχίζει το ΠΑ«ΣΟ»Κ), επιχειρήσεις-σκούπα στο κέντρο εναντίον μεταναστών και τοξικομανών, απειλή καταστολής των καταλήψεων δημόσιων κτιρίων που είτε υπάρχουν εδώ και χρόνια είτε προέκυψαν μέσα από το Δεκέμβρη, απειλή κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου.
.
Τη στιγμή που ενορχηστρώνεται ένας «ηθικός πανικός» εναντίον κάθε μορφής «παραβατικότητας», τίποτα δεν μπορεί να κρύψει ότι ο πανικός έχει καταλάβει εδώ και ένα χρόνο πρωτίστως το στρατόπεδο των κρατούντων. Μπροστά στο ενδεχόμενο μιας νέας εξέγερσης -αυτή τη φορά από όλους αυτούς που είχαν μείνει προηγουμένως απ’ έξω και αρχίζουν σιγά-σιγά να συνειδητοποιούν ότι αν υπάρχει κάτι που πρέπει να φοβούνται αυτό δεν είναι η βία των εξεγερμένων αλλά η βία του κεφαλαίου και του κράτους του πάνω τους- οι νέες κατασταλτικές εκστρατείες μπορεί να αποδειχτούν ιδιαίτερα αμφίβολης αποτελεσματικότητας. Η συκοφάντηση των εξεγερμένων, ο θεαματικός διαχωρισμός τους σε «έλληνες ειρηνικούς διαδηλωτές» από τη μια και «κουκουλοφόρους» και «αλλοδαπούς πλιατσικολόγους» από την άλλη, καθώς και η κλιμάκωση των πογκρόμ εναντίον των μεταναστών τους μήνες που ακολούθησαν ανέλαβαν να «αποκαταστήσουν» την διασαλευθείσα τάξη.
.
Την τάξη στην οποία επιτέθηκαν την Δευτέρα 7/12 οι μαθητές, φέρνοντας για μια ακόμη φορά το κοινωνικό σύνολο αντιμέτωπο με τον εαυτό του. Εκθέτοντας και πάλι την απραξία των γονιών τους. Κραυγάζοντας την αντίθεσή τους στον κόσμο που τους περιβάλλει. Αλλά όπως τις περισσότερες ώρες της μέρας έτσι και εκεί, οι γονείς τους δεν ήταν δίπλα τους. Απορροφημένοι στο κυνήγι της επιβίωσης και πατροναρισμένοι απ’ τον ξεπουλημένο συνδικαλισμό, έχουν παραιτηθεί από οποιαδήποτε διεκδίκηση και έχουν αφήσει τα παιδιά τους να βγάλουν το φίδι απ’ την τρύπα. Δεκάδες συλλήψεις και κακοποιήσεις μαθητών από τα ένστολα γουρούνια του κράτους που περιέφεραν τις σχολικές τσάντες σαν λάφυρα.
.
Ένας χρόνος λοιπόν, από όλα εκείνα τα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη, που έκαναν κάποιες εκατοντάδες ανθρώπων να συζητάνε πραγματικά πολιτικά, να δρουν αυτοοργανωμένα και να δημιουργούν μια κοινότητα αγώνα για σχεδόν μία εβδομάδα στο κατειλημμένο δημαρχείο. Πολλοί ήταν αυτοί που δήλωναν έτοιμοι να μη γυρίσουν ξανά στην κανονικότητα και τόνιζαν τη σημασία συνέχισης των λαϊκών συνελεύσεων και ενασχόλησης με όλα τα ζητήματα του δήμου και όχι μόνο. Λίγοι ήταν συνεπείς με τα λόγια τους. Λίγοι, αλλά αρκετοί και αποφασισμένοι. Και συνεχίζουν.
.
Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους οι κρατούντες: στον ταξικό πόλεμο εναντίον μας, το χαρτί της δαιμονοποίησης των πλεοναζόντων ή υποτιμημένων ντόπιων και μεταναστών προλετάριων και της ποινικής διαχείρισης της κοινωνικής ανασφάλειας δεν έχει μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας.
.
Θα συμβάλλουμε όσο μπορούμε σ’ αυτήν την αποτυχία συνεχίζοντας τους ταξικούς αγώνες μέσα στους εργασιακούς χώρους, τις καταλήψεις, τις συνελεύσεις γειτονιών, τους ελεύθερους δημόσιους χώρους· συνεχίζοντας όλα τα ανταγωνιστικά εγχειρήματα μετά το Δεκέμβρη. Η εξουσία είναι ίδια είτε φοράει πράσινα είτε μπλε.
.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΙΝΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΑ
.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
katadimadim.blogspot.com
.
το παραπάνω κείμενο μοιράστηκε σε πρώτη φάση γύρω από το σταθμό του μετρό της Δάφνης το Σάββατο12 Δεκέμβρη
8/12/09
Aυτοοργανώνοντας την ανατροπή της πραγματικότητας που μας επιβάλλεται
Η εμπειρία της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης αγίου δημητρίου
Ήδη κοντεύει να περάσει ένας χρόνος από το Δεκέμβρη του 2008. Ήταν όλα εκείνα τα γεγονότα που ξεκίνησαν με την εν ψυχρώ δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου. Ήταν όλα εκείνα τα γεγονότα που παρέλυσαν τον κρατικό μηχανισμό με ένα πρωτόγνωρο κύμα κοινωνικής αντίδρασης που στοχοποίησε την αστυνομοκρατία, την εκμετάλλευση, την ανέχεια, την εργοδοτική τρομοκρατία, την κυριαρχία του χρήματος και του κεφαλαίου, την κομματική πολιτική αλητεία. Ήταν όλα εκείνα που οδήγησαν στο να αναδυθούν νέες κοινότητες αγώνα, μέσα από την αυτοοργανωμένη δράση τους και την αμεσοδημοκρατική λειτουργία τους. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και αυτή της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης αγίου δημητρίου.
Η συνέλευση αυτή γεννήθηκε μέσα από την κατάληψη του δημαρχείου αγίου δημητρίου τον περασμένο Δεκέμβρη. Εκεί προσκλήθηκαν όσοι ήθελαν είτε απλά να συζητήσουν για όσα συνέβαιναν τότε είτε να συμπράξουν με τους καταληψίες σε ανοιχτές συνελεύσεις γειτονιάς προκειμένου να προχωρήσουν περαιτέρω οι ήδη υπάρχουσες κινήσεις άμεσης και δυναμικής αντίστασης. Το κάλεσμα σε ανοιχτές συνελεύσεις ωστόσο συνεχίζεται έως σήμερα, όχι ασφαλώς υπό το βάρος παρόμοιων γεγονότων αλλά έχοντας πάντα το ίδιο σκεπτικό: εκείνο της αυτοοργανωμένης και αμεσοδημοκρατικής οργάνωσης των αγωνιζόμενων όχι μόνο σε ένα τοπικό επίπεδο αλλά και σε συνεργασία με όλες τις άλλες εστίες αντίστασης στο κεφάλαιο και το κράτος.
Γιατί όμως η συνέλευση ονομάστηκε ανοιχτή και λαϊκή;
Η έννοια της ανοιχτής συνέλευσης έχει να κάνει με το γεγονός πως η συγκεκριμένη συνέλευση δεν ταυτίζεται με ένα απόλυτα συγκεκριμένο σώμα μελών που την απαρτίζει. Απεναντίας, είναι μια ανοιχτή διεργασία, η οποία ανακοινώνεται δημόσια και καλεί οποιανδήποτε και οποιονδήποτε μισθωτό, άνεργο, μαθήτρια, φοιτήτρια, συνταξιούχο, νοικοκυρά, μετανάστη και πρόσφυγα (από το μπραχάμι και τους γειτονικούς δήμους) επιθυμεί να συμμετάσχει ισότιμα στη λήψη αποφάσεων που αποσκοπούν στην ικανοποίηση των αναγκών μας και στο ξεπέρασμα των ρόλων, των ταυτοτήτων και των (πολιτικών ή συντεχνιακών) ιδεολογιών στις οποίες οι ειδικοί της εξουσίας και των διαχωρισμών θέλουν να μας κρατούν φυλακισμένους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι πολλές από τις δραστηριότητές μας μέχρι τώρα αποσκοπούσαν (και συνεχίζουν να αποσκοπούν) στο γκρέμισμα των τοίχων που χωρίζουν τον μετανάστη και τον πρόσφυγα από τον ντόπιο προλετάριο και αυτό το δείχνουμε στην πράξη με δωρεάν μαθήματα ελληνικών (σε δημοτικό χώρο που έχει καταλάβει η συνέλευση) και άλλες μορφές αλληλεγγύης. Στηρίξαμε τους συλληφθέντες της εξέγερσης του Δεκέμβρη, τις καθαρίστριες που αγωνίζονται ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, αντιστρέφοντας τους όρους που χρησιμοποιεί η καθεστωτική προπαγάνδα που δε διστάζει –όπως πρόσφατα στη Νίκαια- να σέρνει στα δικαστήρια ως «κουκουλοφόρους» και «τρομοκράτες» όσους αντιστέκονται στην αστυνομοκρατία και κάθε μορφή εξουσίας. Ο αγώνας αυτός θα συνεχιστεί μέχρι να γίνει κοινό κτήμα όλων μας ότι αν υπάρχει μια κυρίαρχη μορφή τρομοκρατίας αυτή είναι η τρομοκρατία του χρήματος και της μισθωτής σκλαβιάς.
Η έννοια της λαϊκής συνέλευσης δεν παραπέμπει ούτε στην έννοια του έθνους (η εθνική ενότητα είναι μια παγίδα) ούτε στη διεκδίκηση μερίδας από τον λαϊκισμό στον οποίο επιδίδονται όλα τα πολιτικά κόμματα. Για μας, η συνέλευσή μας αποτελεί λαϊκή συνέλευση επειδή ξεπηδά από τους καθημερινούς αγώνες μας ενάντια στην εκμετάλλευση και την εξουσία και δεν έχει καμμία σχέση με οποιοδήποτε κρατικό θεσμικό όργανο ή κομματικό επιτελείο. Ξεπηδά μέσα από την αναγκαιότητα και την επιλογή μισθωτών, άνεργων και φοιτητών να ορίζουν οι ίδιοι τα όσα λένε και κάνουν, δίχως υποδείξεις από κομματικές γραμμές. Σαν συνέλευση δεν έχουμε και ούτε θέλουμε να έχουμε καμία συνεργασία με όσους είναι αφεντικά στη δουλειά και κυβερνώντες ή διοικητές στον κρατικό μηχανισμό.
Ο ανοιχτός κοινωνικός πειραματισμός της συνέλευσης δεν επιδιώκει να μιλήσει εν ονόματι κανενός άλλου πέραν των πρωτοβουλιών που αναπτύσσονται στο εσωτερικό της. Αυτό δε σημαίνει ότι ο πειραματισμός αυτός δεν έχει ένα πολιτικό στόχο: είναι ο στόχος της δημιουργίας μιας ελεύθερης και αταξικής κοινωνίας και ταυτόχρονα η υπενθύμιση ότι αυτός ο στόχος δεν είναι μια ξεχασμένη υπόθεση και ότι η ζωή μας δεν είναι για πέταμα στα χέρια των αφεντικών και κάθε είδους ειδικών.
Επιθυμία μας είναι να διευρύνουμε τις γραμμές αντίστασης και να προκαλέσουμε στις γειτονιές μας ουσιαστικές ρωγμές σε μία ανούσια, αλλοτριωμένη και νοσηρά αδιάφορη καθημερινότητα. Οι βασικές μας συναντήσεις γίνονται κάθε πρώτη και τρίτη δευτέρα του μήνα στις 6μμ στο κινηματοθέατρο του δημαρχείου αγίου δημητρίου.
Η συνέλευση αυτή γεννήθηκε μέσα από την κατάληψη του δημαρχείου αγίου δημητρίου τον περασμένο Δεκέμβρη. Εκεί προσκλήθηκαν όσοι ήθελαν είτε απλά να συζητήσουν για όσα συνέβαιναν τότε είτε να συμπράξουν με τους καταληψίες σε ανοιχτές συνελεύσεις γειτονιάς προκειμένου να προχωρήσουν περαιτέρω οι ήδη υπάρχουσες κινήσεις άμεσης και δυναμικής αντίστασης. Το κάλεσμα σε ανοιχτές συνελεύσεις ωστόσο συνεχίζεται έως σήμερα, όχι ασφαλώς υπό το βάρος παρόμοιων γεγονότων αλλά έχοντας πάντα το ίδιο σκεπτικό: εκείνο της αυτοοργανωμένης και αμεσοδημοκρατικής οργάνωσης των αγωνιζόμενων όχι μόνο σε ένα τοπικό επίπεδο αλλά και σε συνεργασία με όλες τις άλλες εστίες αντίστασης στο κεφάλαιο και το κράτος.
Γιατί όμως η συνέλευση ονομάστηκε ανοιχτή και λαϊκή;
Η έννοια της ανοιχτής συνέλευσης έχει να κάνει με το γεγονός πως η συγκεκριμένη συνέλευση δεν ταυτίζεται με ένα απόλυτα συγκεκριμένο σώμα μελών που την απαρτίζει. Απεναντίας, είναι μια ανοιχτή διεργασία, η οποία ανακοινώνεται δημόσια και καλεί οποιανδήποτε και οποιονδήποτε μισθωτό, άνεργο, μαθήτρια, φοιτήτρια, συνταξιούχο, νοικοκυρά, μετανάστη και πρόσφυγα (από το μπραχάμι και τους γειτονικούς δήμους) επιθυμεί να συμμετάσχει ισότιμα στη λήψη αποφάσεων που αποσκοπούν στην ικανοποίηση των αναγκών μας και στο ξεπέρασμα των ρόλων, των ταυτοτήτων και των (πολιτικών ή συντεχνιακών) ιδεολογιών στις οποίες οι ειδικοί της εξουσίας και των διαχωρισμών θέλουν να μας κρατούν φυλακισμένους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι πολλές από τις δραστηριότητές μας μέχρι τώρα αποσκοπούσαν (και συνεχίζουν να αποσκοπούν) στο γκρέμισμα των τοίχων που χωρίζουν τον μετανάστη και τον πρόσφυγα από τον ντόπιο προλετάριο και αυτό το δείχνουμε στην πράξη με δωρεάν μαθήματα ελληνικών (σε δημοτικό χώρο που έχει καταλάβει η συνέλευση) και άλλες μορφές αλληλεγγύης. Στηρίξαμε τους συλληφθέντες της εξέγερσης του Δεκέμβρη, τις καθαρίστριες που αγωνίζονται ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, αντιστρέφοντας τους όρους που χρησιμοποιεί η καθεστωτική προπαγάνδα που δε διστάζει –όπως πρόσφατα στη Νίκαια- να σέρνει στα δικαστήρια ως «κουκουλοφόρους» και «τρομοκράτες» όσους αντιστέκονται στην αστυνομοκρατία και κάθε μορφή εξουσίας. Ο αγώνας αυτός θα συνεχιστεί μέχρι να γίνει κοινό κτήμα όλων μας ότι αν υπάρχει μια κυρίαρχη μορφή τρομοκρατίας αυτή είναι η τρομοκρατία του χρήματος και της μισθωτής σκλαβιάς.
Η έννοια της λαϊκής συνέλευσης δεν παραπέμπει ούτε στην έννοια του έθνους (η εθνική ενότητα είναι μια παγίδα) ούτε στη διεκδίκηση μερίδας από τον λαϊκισμό στον οποίο επιδίδονται όλα τα πολιτικά κόμματα. Για μας, η συνέλευσή μας αποτελεί λαϊκή συνέλευση επειδή ξεπηδά από τους καθημερινούς αγώνες μας ενάντια στην εκμετάλλευση και την εξουσία και δεν έχει καμμία σχέση με οποιοδήποτε κρατικό θεσμικό όργανο ή κομματικό επιτελείο. Ξεπηδά μέσα από την αναγκαιότητα και την επιλογή μισθωτών, άνεργων και φοιτητών να ορίζουν οι ίδιοι τα όσα λένε και κάνουν, δίχως υποδείξεις από κομματικές γραμμές. Σαν συνέλευση δεν έχουμε και ούτε θέλουμε να έχουμε καμία συνεργασία με όσους είναι αφεντικά στη δουλειά και κυβερνώντες ή διοικητές στον κρατικό μηχανισμό.
Ο ανοιχτός κοινωνικός πειραματισμός της συνέλευσης δεν επιδιώκει να μιλήσει εν ονόματι κανενός άλλου πέραν των πρωτοβουλιών που αναπτύσσονται στο εσωτερικό της. Αυτό δε σημαίνει ότι ο πειραματισμός αυτός δεν έχει ένα πολιτικό στόχο: είναι ο στόχος της δημιουργίας μιας ελεύθερης και αταξικής κοινωνίας και ταυτόχρονα η υπενθύμιση ότι αυτός ο στόχος δεν είναι μια ξεχασμένη υπόθεση και ότι η ζωή μας δεν είναι για πέταμα στα χέρια των αφεντικών και κάθε είδους ειδικών.
Επιθυμία μας είναι να διευρύνουμε τις γραμμές αντίστασης και να προκαλέσουμε στις γειτονιές μας ουσιαστικές ρωγμές σε μία ανούσια, αλλοτριωμένη και νοσηρά αδιάφορη καθημερινότητα. Οι βασικές μας συναντήσεις γίνονται κάθε πρώτη και τρίτη δευτέρα του μήνα στις 6μμ στο κινηματοθέατρο του δημαρχείου αγίου δημητρίου.
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Αγίου Δημητρίου
Μπραχάμι
Νοέμβρης 2009
katadimadim.blogspot.com
Μπραχάμι
Νοέμβρης 2009
katadimadim.blogspot.com
1/12/09
ανακοίνωση
Η ανοιχτή λαϊκή συνέλευση Αγίου Δημητρίου συνεχίζει να βρίσκεται στο χώρο του Δημαρχείου δύο φορές τον μήνα σε τακτική βάση. Η δραστηριοποίησή της, το τελευταίο χρονικό διάστημα, έχει επικεντρωθεί στην πραγματοποίηση μαθημάτων ελληνικών σε μετανάστες και στην προάσπιση του χώρου του Ασυρμάτου με σκοπό τη διεκδίκησή του ως ανοιχτό χώρο πρασίνου και ελεύθερης συνεύρεσης των ανθρώπων. Μόλις την περασμένη μάλιστα Κυριακή(29-11), πραγματοποιήθηκε στον Ασύρματο νέα συνέλευση με τη συμμετοχή περίπου 100 ατόμων, η οποία κατέληξε στην διάνοιξη του περιφραγμένου χώρου και σε δεντροφύτευση. Η προσπάθεια αντιδημάρχου να αλλάξει την εικόνα που έχουν οι κάτοικοι για τη δημοτική αρχή στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία και μεγάλη αποδοκιμασία, αλλά και η προσπάθεια μελών της δημοτικής παράταξης του ΠΑΣΟΚ να τοποθετήσουν τον κόσμο πίσω από τις δημοτικές τους καράκλες δεν είχε κανένα απολύτως αποτέλεσμα.
Η ανοιχτή λαϊκή συνέλευση Αγίου Δημητρίου, μέσα από τις όποιες δυνατότητες διαθέτει, προσπαθεί και καταφέρνει να προωθήσει στην πράξη, στην περιοχή του Μπραχαμίου, την αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιζόμενων, την αντίσταση, την αυτοοργάνωση, την άμεση δημοκρατία. Συνεχίζει, ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη, να αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα οργάνωσης από τα κάτω σε ένα τοπικό επίπεδο, έχοντας ανοιχτές διαδικασίες συζήτησης και λήψης αποφάσεων αλλά και ανοίγοντας νέα μέτωπα αγώνα, πράγματα που ενοχλούν ιδιαίτερα σύσσωμους τους τοπικούς κομματικούς μηχανισμούς και τη δημοτική αρχή.
Σήμερα, η έκτακτη συζήτηση που πραγματοποίησε η ανοιχή λαϊκή συνέλευση Αγίου Δημητρίου στο χώρο του Δημαρχείου βρέθηκε για αρκετή ώρα υπό την αδιάκριτη επιτήρηση παρακείμενων αστυνομικών οργάνων. Να προσθέσουμε επίσης ότι σε προηγούμενη παρουσία μελών της συνέλευσης σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου (προ εικοσαημέρου περίπου), υπήρξε και πάλι αστυνομική παρουσία τμήματος της ομάδας Δ στην είσοδο του Δημαρχείου. Είναι σαφές λοιπόν πως η δημοτική αρχή έχει βαλθεί, σε συνεργασία με την ελληνική αστυνομία, να διαμορφώσει μία εικόνα πως όποιος-α συμμετέχει σε διαδικασίες ή δραστηριότητές μας, θα βρίσκεται υπό το αδιάκριτο βλέμμα των αστυνομικών αρχών. Αυτή η τακτική δεν στοχεύει μόνο εμάς αλλά κάθε πολίτη που θα δείξει τη διάθεση να προσεγγίσει τις διαδικασίες μας. Προφανώς, λόγω των ημερών, η τακτική αυτή παίρνει μεγαλύτερη έκταση.
Επιχειρούν να περιχαρακώσουν τη δράση μας, γιατί είναι σαφές για αυτούς πλέον πως δεν έχουμε καμία απολύτως διάθεση να αυτοπεριχαρακωθούμε. Ο φόβος τους να μην βρουν γόνιμο έδαφος οι ιδέες και οι πρακτικές της αυτοοργάνωσης και της άμεσης δημοκρατίας δεν μπορεί παρά να βρει αποκούμπι στην έντονη αστυνομική παρουσία στους δρόμους και στις πολιτικές συνευρέσεις.
Εναντιωνόμαστε σε κάθε προσπάθεια επιβολής καθεστώτος ελέγχου και προτάσσουμε την ανοιχτή συνεύρεση των πολιτών για τον αυτοκαθορισμό της ίδιας μας της ζωής. Εναντιωνόμαστε σε κάθε προσπάθεια διαμόρφωσης ενός κλίματος φόβου και ανασφάλειας και προτάσουμε την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια μεταξύ των ανθρώπων ως καθημερινό βίωμα και εμπειρία.
Συνεχίζουμε και καλούμε όλους να μετατρέψουν τους δήμους και τις γειτονιές σε τόπους ενός καθημερινού νέου ανοιχτού κοινωνικού πειραματισμού.
ανοιχτή λαϊκή συνέλευση Αγίου Δημητρίου
30-11-2009
Η ανοιχτή λαϊκή συνέλευση Αγίου Δημητρίου, μέσα από τις όποιες δυνατότητες διαθέτει, προσπαθεί και καταφέρνει να προωθήσει στην πράξη, στην περιοχή του Μπραχαμίου, την αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιζόμενων, την αντίσταση, την αυτοοργάνωση, την άμεση δημοκρατία. Συνεχίζει, ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη, να αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα οργάνωσης από τα κάτω σε ένα τοπικό επίπεδο, έχοντας ανοιχτές διαδικασίες συζήτησης και λήψης αποφάσεων αλλά και ανοίγοντας νέα μέτωπα αγώνα, πράγματα που ενοχλούν ιδιαίτερα σύσσωμους τους τοπικούς κομματικούς μηχανισμούς και τη δημοτική αρχή.
Σήμερα, η έκτακτη συζήτηση που πραγματοποίησε η ανοιχή λαϊκή συνέλευση Αγίου Δημητρίου στο χώρο του Δημαρχείου βρέθηκε για αρκετή ώρα υπό την αδιάκριτη επιτήρηση παρακείμενων αστυνομικών οργάνων. Να προσθέσουμε επίσης ότι σε προηγούμενη παρουσία μελών της συνέλευσης σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου (προ εικοσαημέρου περίπου), υπήρξε και πάλι αστυνομική παρουσία τμήματος της ομάδας Δ στην είσοδο του Δημαρχείου. Είναι σαφές λοιπόν πως η δημοτική αρχή έχει βαλθεί, σε συνεργασία με την ελληνική αστυνομία, να διαμορφώσει μία εικόνα πως όποιος-α συμμετέχει σε διαδικασίες ή δραστηριότητές μας, θα βρίσκεται υπό το αδιάκριτο βλέμμα των αστυνομικών αρχών. Αυτή η τακτική δεν στοχεύει μόνο εμάς αλλά κάθε πολίτη που θα δείξει τη διάθεση να προσεγγίσει τις διαδικασίες μας. Προφανώς, λόγω των ημερών, η τακτική αυτή παίρνει μεγαλύτερη έκταση.
Επιχειρούν να περιχαρακώσουν τη δράση μας, γιατί είναι σαφές για αυτούς πλέον πως δεν έχουμε καμία απολύτως διάθεση να αυτοπεριχαρακωθούμε. Ο φόβος τους να μην βρουν γόνιμο έδαφος οι ιδέες και οι πρακτικές της αυτοοργάνωσης και της άμεσης δημοκρατίας δεν μπορεί παρά να βρει αποκούμπι στην έντονη αστυνομική παρουσία στους δρόμους και στις πολιτικές συνευρέσεις.
Εναντιωνόμαστε σε κάθε προσπάθεια επιβολής καθεστώτος ελέγχου και προτάσσουμε την ανοιχτή συνεύρεση των πολιτών για τον αυτοκαθορισμό της ίδιας μας της ζωής. Εναντιωνόμαστε σε κάθε προσπάθεια διαμόρφωσης ενός κλίματος φόβου και ανασφάλειας και προτάσουμε την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια μεταξύ των ανθρώπων ως καθημερινό βίωμα και εμπειρία.
Συνεχίζουμε και καλούμε όλους να μετατρέψουν τους δήμους και τις γειτονιές σε τόπους ενός καθημερινού νέου ανοιχτού κοινωνικού πειραματισμού.
ανοιχτή λαϊκή συνέλευση Αγίου Δημητρίου
30-11-2009
Συγκέντρωση-δενδροφύτευση στον Ασύρματο την Κυριακή 6 Δεκεμβρίου, ώρα 11:30 πμ.
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΣΥΡΜΑΤΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
Ο Ασύρματος είναι ίσως και ο μοναδικός αδόμητος χώρος μεγάλης κλίμακας ο οποίος έχει απομείνει στο Μπραχάμι. Η κατάσταση η οποία επικρατεί χρόνια τώρα και πάντα με την ανοχή της εκάστοτε δημοτικής αρχής είναι λίγο πολύ η εξής:
Μηδενικό πράσινο
Συνεχής και διαρκής τσιμεντοποίηση, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την κατασκευή τσιμεντένιας εξέδρας εκδηλώσεων στο κέντρο της πλατείας
Κυριαρχία δραστηριοτήτων οι οποίες προϋποθέτουν χρηματικό αντίτιμο (Καφετέρια, Γήπεδα 5Χ5)
Υψηλές περιφράξεις, ενίοτε με συρματόπλεγμα, οι οποίες κατακερματίζουν το χώρο και στην ουσία ακυρώνουν το ρόλο του πάρκου
Εγκαταλελειμμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις και κεραίες που χάσκουν ως μεταλλικά σκιάχτρα.
Χρήση μεγάλου τμήματος του χώρου που κάποτε ανήκε στην αεροπορία, ως χώρος μεταφόρτωσης μπαζών και στάθμευσης των απορριμματοφόρων του Δήμου
και σα να μην έφταναν όλα αυτά…
Στις 24 Σεπτεμβρίου, στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο πριν από τις εθνικές εκλογές, ο δήμαρχος Ν. Λαζαρόπουλος κατεβάζει εκτός ημερησίας διάταξης την «κατεπείγουσα» πρόταση του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας για τη δημιουργία εγκαταστάσεων-στρατοπέδου, στον εγκαταλελειμμένο χώρο των κεραιών του Ασυρμάτου. Η πρόταση καταψηφίζεται οριακά…
Στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο, 14 Οκτωβρίου, μερίδα κατοίκων παρεμβαίνει δυναμικά και δηλώνει ξεκάθαρα την αντίθεσή της στα σχέδια της δημοτικής αρχής. Τονίζεται επίσης ότι όλος ο χώρος πρέπει να αποδοθεί σε πραγματικά δημόσια χρήση.
Στις 15 Νοεμβρίου κατόπιν πρωτοβουλίας της «Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Αγ. Δημητρίου» καλείται εκδήλωση-συζήτηση στον Ασύρματο, όπου και δημιουργείται η Ανοιχτή Συνέλευση για τη Διεκδίκηση του Ασυρμάτου, η οποία και κάλεσε σε νέα μαζικότερη συγκέντρωση στις 29 Νοεμβρίου όπου μέσα σε πανηγυρικό κλίμα ξηλώθηκε τμήμα της περίφραξης και πραγματοποιήθηκε συμβολική δενδροφύτευση σε τμήμα του Ασυρμάτου που μέχρι πρότινος αποτελούσε «άβατο σκουπιδιών».
Ήταν μία πρώτη πράξη αδιαμεσολάβητης άμεσης δράσης των κατοίκων οι οποίοι δεν «τσίμπησαν» στις υποσχέσεις και τις εξαγγελίες των δημοτικών συμβούλων που παραβρέθηκαν στη συγκέντρωση. Τέλος η συνέλευση συμφώνησε στον ορισμό προσωρινής συντονιστικής επιτροπής αλλά και σε νέες δυναμικότερες δράσεις. Όπως μαζική παρέμβαση στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο αλλά και συνέχιση της δενδροφύτευσης σε ακόμη μεγαλύτερο τμήμα του πρώην «άβατου».
Καλούμε σε:
Συγκέντρωση, Τετάρτη 2 Δεκέμβρη 5.00 μμ στον χώρο δενδροφύτευσης για πότισμα και στις 8.00 μμ παρέμβαση στο δημοτικό συμβούλιο.
Συγκέντρωση-δενδροφύτευση στον Ασύρματο την Κυριακή 6 Δεκεμβρίου, ώρα 11:30 πμ.
Ελάτε όλοι με τα απαραίτητα εργαλεία για σκάψιμο…
ανοιχτή συνέλευση για τη διεκδίκηση του Ασυρμάτου
23/11/09
εκδήλωση - συζήτηση στον ασύρματο
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΣΥΡΜΑΤΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
Ο Ασύρματος είναι ίσως και ο μοναδικός αδόμητος χώρος μεγάλης κλίμακας ο οποίος έχει απομείνει στο Μπραχάμι. Η κατάσταση η οποία επικρατεί χρόνια τώρα και πάντα με την ανοχή της εκάστοτε δημοτικής αρχής είναι λίγο πολύ η εξής:
- Μηδενικό πράσινο
- Συνεχής και διαρκής τσιμεντοποίηση, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την κατασκευή τσιμεντένιας εξέδρας εκδηλώσεων στο κέντρο της πλατείας
- Κυριαρχία δραστηριοτήτων οι οποίες προϋποθέτουν χρηματικό αντίτιμο (Καφετέρια, Γήπεδα 5Χ5)
- Υψηλές περιφράξεις, ενίοτε με συρματόπλεγμα, οι οποίες κατακερματίζουν το χώρο και στην ουσία ακυρώνουν το ρόλο του πάρκου
- Εγκαταλελειμμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις και κεραίες που χάσκουν ως μεταλλικά σκιάχτρα.
- Χρήση μεγάλου τμήματος του χώρου που κάποτε ανήκε στην αεροπορία, ως χώρος μεταφόρτωσης μπαζών και στάθμευσης των απορριμματοφόρων του Δήμου
και σα να μην έφταναν όλα αυτά…
Στις 24 Σεπτεμβρίου, στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο πριν από τις εθνικές εκλογές, ο δήμαρχος Ν. Λαζαρόπουλος κατεβάζει εκτός ημερησίας διάταξης την «κατεπείγουσα» πρόταση του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας για τη δημιουργία εγκαταστάσεων-στρατοπέδου, στον εγκαταλελειμμένο χώρο των κεραιών του Ασυρμάτου. Η πρόταση καταψηφίζεται οριακά…
Στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο, 14 Οκτωβρίου, μερίδα κατοίκων παρεμβαίνει δυναμικά και δηλώνει ξεκάθαρα την αντίθεσή της στα σχέδια της δημοτικής αρχής. Τονίζεται επίσης ότι όλος ο χώρος πρέπει να αποδοθεί σε πραγματικά δημόσια χρήση.
Η «Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Aγ. Δημητρίου» με αφορμή όλα τα παραπάνω κάλεσε την Κυριακή 15 Νοεμβρίου σε εκδήλωση-συζήτηση στον Ασύρματο. Στην εκδήλωση έγινε μία πολύ ζωντανή κουβέντα στην οποία εκφράστηκε η καθολική αντίθεση στα σχέδια της δημοτικής αρχής και η ανάγκη της αδιαμεσολάβητης άμεσης δράσης των κατοίκων ώστε να μην παραχωρηθεί ούτε μέτρο από την έκταση του Ασυρμάτου για την υλοποίηση των βλέψεων του Δήμου και της Αεροπορίας. Τονίστηκε επίσης η ανάγκη της μη κομματικοποίησης του όλου εγχειρήματος ενώ, μεγάλη μερίδα των συμμετεχόντων φάνηκε να τηρεί αποστάσεις από την «πεπατημένη» της συλλογής υπογραφών.
Η εκδήλωση οδήγησε στη δημιουργία της «ανοιχτής συνέλευσης για την διεκδίκηση του Ασυρμάτου». Επιπλέον ορίστηκαν, μια επιτροπή συντονισμού στην οποία ο καθένας είναι ελεύθερος να συμμετέχει και το πρώην 3ο Δημοτικό (Πηλέως και Γράμμου, πίσω από το ταχυδρομείο) σαν χώρος συνάντησης κάθε Δευτέρα 7-8μ.μ.
Τέλος αποφασίστηκαν:
- Παρέμβαση στο δημοτικό συμβούλιο την Τετάρτη 18 Νοεμβρίου
- Συγκέντρωση στον Ασύρματο την Κυριακή 29 Νοεμβρίου, ώρα 11:30
ανοιχτή συνέλευση για τη διεκδίκηση του Ασυρμάτου
17/11/09
απο την εκδήλωση για την διεκδίκηση της πλατείας Ασυρμάτου
Την Κυριακή 15/11, η «ανοιχτή λαϊκή συνέλευση αγ. δημητρίου» κάλεσε εκδήλωση - συζήτηση στον Ασύρματο. Έγινε μια πολύ ζωντανή κουβέντα στην οποία μεταξύ άλλων τονίστηκε από όλους: η μη κομματικοποίηση και η ισότιμη συμμετοχή του καθένα, η απαίτηση όλης της έκτασης του Ασυρμάτου χωρίς ούτε ένα μέτρο παζάρεμα, η βαρύνουσα σημασία της άμεσης δράσης των κατοίκων σε σχέση με μια σχετικά ανούσια αιτηματολογία απέναντι στην γνώστη για τις προθέσεις της δημοτική αρχή. Αποφασίστηκε: η δημιουργία της «ανοιχτής συνέλευσης για την διεκδίκηση του Ασυρμάτου», παρέμβαση στο δημοτικο συμβούλιο στις 18/11 και συγκέντρωση στον Ασύρματο στις 29/11, ώρα 11:30 .Τέλος ορίστηκαν, μια επιτροπή συντονισμού στην οποία ο καθένας είναι ελεύθερος να συμμετέχει και το πρώην 3ο Δημοτικό (Πηλέως) σαν χώρος συνάντησης κάθε Δευτέρα 7-8μ.μ.
13/11/09
9/11/09
εκδήλωση - συζήτηση για τον ασύρματο
.
Κυριακή 15 Νοέμβρη - 11.30πμ
πλατεία Ασυρμάτου (Ελ. Βενιζέλου)
ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ…
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΔΟΜΗΤΟΥ ΧΩΡΟΥ
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!
ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Κυριακή 15 Νοέμβρη - 11.30πμ
πλατεία Ασυρμάτου (Ελ. Βενιζέλου)
ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
katadimadim.blogspot.com
συνελεύσεις: κάθε 1η και 3η Δευτέρα του μήνα στις 18.00
στο δημαρχείο Αγ. Δημητρίου
ενάντια στα σχέδια
για τη δημιουργία
κέντρου αθλητισμού
και εκπαίδευσης
διασωστών αεροπορίας
για τη δημιουργία
κέντρου αθλητισμού
και εκπαίδευσης
διασωστών αεροπορίας
Κυριακή 15 Νοέμβρη - 11.30πμ
πλατεία Ασυρμάτου (Ελ. Βενιζέλου)
ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ…
Αν μέχρι και πριν από δύο δεκαετίες ο Ασύρματος αποτελούσε έναν από τους αρκετούς αδόμητους χώρους στην ευρύτερη περιοχή, σήμερα αποτελεί έναν από τους λιγοστούς εναπομείναντες. Ο χώρος αυτός, βάσει της 2ης τροποποίησης του Γενικού Πολεοδομικού (ΓΠΣ) σχεδίου του δήμου, προοριζόταν να μετατραπεί σε χώρο πρασίνου και λοιπών κοινωφελών εξυπηρετήσεων (πολιτιστικές εγκαταστάσεις, υπαίθριος κινηματογράφος, αναψυκτήριο κλπ.). Μέχρι σήμερα, και ενώ στο ενδιάμεσο έχει υπάρξει και 3η τροποποίηση του ΓΠΣ και οι εγκαταστάσεις της αεροπορίας έχουν εγκαταλειφθεί, το μόνο που ουσιαστικά έχει υλοποιηθεί είναι το αναψυκτήριο. Εγκατάσταση η οποία δεσπόζει στην πλατεία του Ασυρμάτου και είναι παραχωρημένη προς εκμετάλλευση σε ιδιώτη. Επιπλέον, η περίφραξη του χώρου με ψηλά κάγκελα και συρματοπλέγματα αλλά και η απόδοση μεγάλου μέρους του χώρου στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής και σε αθλητικές εγκαταστάσεις έχουν διαμορφώσει έναν κατακερματισμένο χώρο. Αυτός ο κατακερματισμός διαμορφώνει ένα κλίμα αποτρεπτικό για την ελεύθερη πρόσβαση σε οποιονδήποτε δε σχετίζεται με τη λειτουργία των παραπάνω εγκαταστάσεων. Η επιδίωξη της Πολεμικής Αεροπορίας και της δημοτικής αρχής είναι να ενταθεί ακόμα περισσότερο αυτός ο κατακερματισμός, εφόσον το 50% του υπολειπόμενου χώρου θα αποδοθεί στην πρώτη για τη δημιουργία «Κέντρου Αθλητισμού και Εκπαίδευσης Διασωστών Αεροπορίας» (στρατόπεδο με λίγα λόγια!) και στη δεύτερη επίσης για επέκταση τουλάχιστον των αθλητικών εγκαταστάσεων (αν και μέχρι σήμερα μεγάλο μέρος από το τμήμα που αναλογεί στη δημοτική αρχή έχει μετατραπεί σε χώρο στάθμευσης των απορριμματοφόρων του Δήμου). .
Πώς όμως όλες αυτές οι μεθοδεύσεις από την πλευρά της αεροπορίας συνάδουν με τον Νόμο 2745/1999 ο οποίος προβλέπει την απομάκρυνση όλων των στρατοπέδων από τα αστικά κέντρα; Μήπως το Μπραχάμι είναι χωριό ή απλά μας δουλεύουν; Μάλλον μας δουλεύουν αφού όπως διαβάζουμε και στις εφημερίδες (Ελευθεροτυπία, 20/09/2003) το υπουργείο εθνικής άμυνας μέσω της ειδικής υπηρεσίας που έχει θεσπίσει (Υπηρεσία Αξιοποίησης και Μετεγκατάστασης Στρατοπέδων-ΥΑΜΣ) σκοπεύει να παραχωρήσει σε ιδιώτες το δικαίωμα κατασκευής κατοικιών, καταστημάτων λιανικού εμπορίου και γραφείων σε χώρους στρατοπέδων, με τη μορφή αντιπαροχής, διατηρώντας δηλαδή τη χρήση και την κυριότητα μέρους των κτηρίων που θα κατασκευαστούν (βλ. Κέντρο Αθλητισμού και Εκπαίδευσης Διασωστών Αεροπορίας). Τη συμπαιγνία κατασκευαστικού κεφαλαίου και καραβανάδων έρχεται να συμπληρώσει αρμονικά η δημοτική αρχή η οποία σε μια προσπάθεια να χρυσώσει το χάπι και να περάσει ανώδυνα την οικοδόμηση του Ασυρμάτου, χρησιμοποίησε ως δόλωμα το αντισταθμιστικό όφελος που προσφέρει στις τοπικές κοινωνίες ο Νόμος 2745/1999. Πιο συγκεκριμένα ο εν λόγω νόμος προβλέπει ότι το 50% των εκτάσεων των στρατοπέδων που θα «αξιοποιηθούν» θα παραχωρείται στους εκάστοτε δήμους για τη δημιουργία «δημιουργία χώρων κοινόχρηστου πρασίνου και κοινωφελών εξυπηρετήσεων». Έτσι στις 24 Σεπτεμβρίου, ο δήμαρχος επιδιώκει και εν τέλει θέτει υπό διαβούλευση (εκτός ημερήσιας διάταξης) την «κατεπείγουσα» πρόταση του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, προφανώς για να προλάβει να την πριν τις βουλευτικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. Η πρόταση καταψηφίστηκε Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν 11 ψήφοι υπέρ, 12 κατά και 2 λευκά (που ανήκαν σε δημοτικούς συμβούλους της πλειοψηφούσας παράταξης του δημάρχου –ψήφοι οι οποίες δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολο να μετατραπούν σε υπέρ την επόμενη φορά που θα τεθεί επί τάπητος το ζήτημα). Στο επόμενο Δ.Σ. με τη δυναμική παρουσία μιας μερίδας κατοίκων του Αγίου Δημητρίου δόθηκε ένα στίγμα της αντίδρασης σε έναν τέτοιο σχεδιασμό.
.
Η δική μας οπτική για τους δημόσιους αδόμητους χώρους είναι τελείως διαφορετική και αντιθετική στα σχέδιά τους. Θεωρούμε πως οφείλουμε να δράσουμε άμεσα για τη διαμόρφωση ενός ελεύθερου χώρου πρασίνου αλλά και τόπου συνάντησης. Το μέγεθος του χώρου του Ασυρμάτου μπορεί να συνθέσει την έννοια του άλσους με την έννοια της πλατείας, σε μία λογική όμως ανοιχτής δημόσιας χρήσης και λειτουργίας και όχι ενός ακόμα τρόπου πλουτισμού εργολάβων, ημέτερων κρατικών λειτουργών και επιχειρηματιών.
.
Αν θέλουμε να διατηρήσουμε την έννοια της γειτονιάς, αν θέλουμε να διαμορφώσουμε κοινούς όρους συνύπαρξης σαν γείτονες αλλά και σαν εργαζόμενοι όλοι μας, οφείλουμε να μην αφήσουμε την τύχη του Ασυρμάτου και κανενός Ασυρμάτου στα χέρια τους. Μέσα από την ισότιμη και ανοιχτή συνεύρεσή μας σε ανοιχτές συνελεύσεις, μπορούμε να αναλάβουμε πρωτοβουλίες, συναποφασισμένες αμεσοδημοκρατικά, για έναν Ασύρματο που θα γίνει ένα σημαντικό σημείο αναφοράς για τους κατοίκους των γύρω περιοχών, ένας τόπος όπου η υψηλή βλάστηση και όχι επιπλέον κτιριακές εγκαταστάσεις θα βρίσκονται σε άμεση οπτική επαφή με τον Υμηττό, ένας τόπος ανοιχτής συνεύρεσης των ανθρώπων και καθημερινής σύμπραξης για ζητήματα που άπτονται της καθημερινότητας.
.
Κάποια στιγμή οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι το να προσπαθούμε να ορίζουμε εμείς τέτοια -και όχι μόνο- ζητήματα μπορεί να είναι μία υπόθεση ιδιαίτερα δύσκολη, έως και "ουτοπική", αλλά το να αφήνουμε να ορίζουν τις ζωές μας όλοι αυτοί αποτελεί μία υπόθεση καταστροφική. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να διαμορφώσουμε στον Ασύρματο έναν ζωντανό δημόσιο χώρο, όπου οι κάτοικοι θα πραγματώσουν με την αυτοοργανωμένη δράση τους και την έμπρακτη παρουσία τους ένα χώρο ελεύθερου πρασίνου, μία πλατεία προσβάσιμη σε όλους και τη λειτουργία των όποιων κτιριακών εγκαταστάσεων όχι με γνώμονα τις ορέξεις κάποιων επιχειρηματιών αλλά της κάλυψης των αναγκών του άλσους-πλατείας Ασυρμάτου και της ευρύτερης περιοχής.
Πώς όμως όλες αυτές οι μεθοδεύσεις από την πλευρά της αεροπορίας συνάδουν με τον Νόμο 2745/1999 ο οποίος προβλέπει την απομάκρυνση όλων των στρατοπέδων από τα αστικά κέντρα; Μήπως το Μπραχάμι είναι χωριό ή απλά μας δουλεύουν; Μάλλον μας δουλεύουν αφού όπως διαβάζουμε και στις εφημερίδες (Ελευθεροτυπία, 20/09/2003) το υπουργείο εθνικής άμυνας μέσω της ειδικής υπηρεσίας που έχει θεσπίσει (Υπηρεσία Αξιοποίησης και Μετεγκατάστασης Στρατοπέδων-ΥΑΜΣ) σκοπεύει να παραχωρήσει σε ιδιώτες το δικαίωμα κατασκευής κατοικιών, καταστημάτων λιανικού εμπορίου και γραφείων σε χώρους στρατοπέδων, με τη μορφή αντιπαροχής, διατηρώντας δηλαδή τη χρήση και την κυριότητα μέρους των κτηρίων που θα κατασκευαστούν (βλ. Κέντρο Αθλητισμού και Εκπαίδευσης Διασωστών Αεροπορίας). Τη συμπαιγνία κατασκευαστικού κεφαλαίου και καραβανάδων έρχεται να συμπληρώσει αρμονικά η δημοτική αρχή η οποία σε μια προσπάθεια να χρυσώσει το χάπι και να περάσει ανώδυνα την οικοδόμηση του Ασυρμάτου, χρησιμοποίησε ως δόλωμα το αντισταθμιστικό όφελος που προσφέρει στις τοπικές κοινωνίες ο Νόμος 2745/1999. Πιο συγκεκριμένα ο εν λόγω νόμος προβλέπει ότι το 50% των εκτάσεων των στρατοπέδων που θα «αξιοποιηθούν» θα παραχωρείται στους εκάστοτε δήμους για τη δημιουργία «δημιουργία χώρων κοινόχρηστου πρασίνου και κοινωφελών εξυπηρετήσεων». Έτσι στις 24 Σεπτεμβρίου, ο δήμαρχος επιδιώκει και εν τέλει θέτει υπό διαβούλευση (εκτός ημερήσιας διάταξης) την «κατεπείγουσα» πρόταση του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, προφανώς για να προλάβει να την πριν τις βουλευτικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. Η πρόταση καταψηφίστηκε Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν 11 ψήφοι υπέρ, 12 κατά και 2 λευκά (που ανήκαν σε δημοτικούς συμβούλους της πλειοψηφούσας παράταξης του δημάρχου –ψήφοι οι οποίες δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολο να μετατραπούν σε υπέρ την επόμενη φορά που θα τεθεί επί τάπητος το ζήτημα). Στο επόμενο Δ.Σ. με τη δυναμική παρουσία μιας μερίδας κατοίκων του Αγίου Δημητρίου δόθηκε ένα στίγμα της αντίδρασης σε έναν τέτοιο σχεδιασμό.
.
Η δική μας οπτική για τους δημόσιους αδόμητους χώρους είναι τελείως διαφορετική και αντιθετική στα σχέδιά τους. Θεωρούμε πως οφείλουμε να δράσουμε άμεσα για τη διαμόρφωση ενός ελεύθερου χώρου πρασίνου αλλά και τόπου συνάντησης. Το μέγεθος του χώρου του Ασυρμάτου μπορεί να συνθέσει την έννοια του άλσους με την έννοια της πλατείας, σε μία λογική όμως ανοιχτής δημόσιας χρήσης και λειτουργίας και όχι ενός ακόμα τρόπου πλουτισμού εργολάβων, ημέτερων κρατικών λειτουργών και επιχειρηματιών.
.
Αν θέλουμε να διατηρήσουμε την έννοια της γειτονιάς, αν θέλουμε να διαμορφώσουμε κοινούς όρους συνύπαρξης σαν γείτονες αλλά και σαν εργαζόμενοι όλοι μας, οφείλουμε να μην αφήσουμε την τύχη του Ασυρμάτου και κανενός Ασυρμάτου στα χέρια τους. Μέσα από την ισότιμη και ανοιχτή συνεύρεσή μας σε ανοιχτές συνελεύσεις, μπορούμε να αναλάβουμε πρωτοβουλίες, συναποφασισμένες αμεσοδημοκρατικά, για έναν Ασύρματο που θα γίνει ένα σημαντικό σημείο αναφοράς για τους κατοίκους των γύρω περιοχών, ένας τόπος όπου η υψηλή βλάστηση και όχι επιπλέον κτιριακές εγκαταστάσεις θα βρίσκονται σε άμεση οπτική επαφή με τον Υμηττό, ένας τόπος ανοιχτής συνεύρεσης των ανθρώπων και καθημερινής σύμπραξης για ζητήματα που άπτονται της καθημερινότητας.
.
Κάποια στιγμή οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι το να προσπαθούμε να ορίζουμε εμείς τέτοια -και όχι μόνο- ζητήματα μπορεί να είναι μία υπόθεση ιδιαίτερα δύσκολη, έως και "ουτοπική", αλλά το να αφήνουμε να ορίζουν τις ζωές μας όλοι αυτοί αποτελεί μία υπόθεση καταστροφική. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να διαμορφώσουμε στον Ασύρματο έναν ζωντανό δημόσιο χώρο, όπου οι κάτοικοι θα πραγματώσουν με την αυτοοργανωμένη δράση τους και την έμπρακτη παρουσία τους ένα χώρο ελεύθερου πρασίνου, μία πλατεία προσβάσιμη σε όλους και τη λειτουργία των όποιων κτιριακών εγκαταστάσεων όχι με γνώμονα τις ορέξεις κάποιων επιχειρηματιών αλλά της κάλυψης των αναγκών του άλσους-πλατείας Ασυρμάτου και της ευρύτερης περιοχής.
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΔΟΜΗΤΟΥ ΧΩΡΟΥ
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!
ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Κυριακή 15 Νοέμβρη - 11.30πμ
πλατεία Ασυρμάτου (Ελ. Βενιζέλου)
ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
katadimadim.blogspot.com
συνελεύσεις: κάθε 1η και 3η Δευτέρα του μήνα στις 18.00
στο δημαρχείο Αγ. Δημητρίου
28/10/09
20/9/09
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για Υμηττό
Για την Τρίτη 22/9 στις 6.30μμ στο Σύνταγμα έχει καλεστεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας από την «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥΣ & ΤΟ Π.Δ. ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ», ως απάντηση στις τελευταίες κινήσεις (κατά τα τέλη Αυγούστου) του ΥΠΕΧΩΔΕ για την προώθηση των σχεδιασμών του πάνω, μέσα και πέριξ του Υμηττούγια πληροφόρηση κι εδώ: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1081136
για μια ανταπόκριση από την κινητοποίηση:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1082208
16/9/09
από τη συνέλευση της 15ης Σεπτέμβρη 2009…
…αποφασίστηκαν και τα ακόλουθα:
Οι συνελεύσεις μας πλέον θα γίνονται κάθε 1η και 3η Δευτέρα (και όχι Τρίτη) του μήνα στις 6.00 μμ στο δημαρχείο Αγ. Δημητρίου [θα ετοιμαστεί και θα κυκλοφορήσει και σχετική αφίσα].
[οπότε η επόμενη συνέλευση θα γίνει τη Δευτέρα 5 Οκτώβρη]
Επίσης, ορίστηκε ένα μάζεμα για την Τετάρτη 23 Σεπτέμβρη στις 6.00μμ στο 3ο δημοτικό σχολείο Αγίου Δημητρίου για συζήτηση για το κείμενο παρουσίασης της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης και καλέσματος σε αυτήν.
Επίσης, αποφασίστηκε να αλλάξει η «ταμπέλα» (τίτλος) που αντικρίζει όποιος επισκέπτεται το ιστολόγιο μας. Από την ημέρα δημιουργίας του, δηλαδή από τον καιρό που καταλήφθηκε το δημαρχείο του Αγίου Δημητρίου (Δεκέμβρης 2008 - εδώ και αρκετούς μήνες δεν υφίσταται κατάληψη) εμφανιζόταν η ακόλουθη «ταμπέλα»:
Πλέον στη θέση τίτλου αναφέρεται:
ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Τέλος, τα μαθήματα ελληνικών, όπως έχει αποφασιστεί από όσους συμμετέχουν στο εγχείρημα, θα γίνονται κάθε Τετάρτη και Παρασκευή στο 3ο δημοτικό σχολείο Αγίου Δημητρίου.
[για το σχολείο βλ. εδώ: http://katadimadim.blogspot.com/2009/04/3_13.html ]
Οι συνελεύσεις μας πλέον θα γίνονται κάθε 1η και 3η Δευτέρα (και όχι Τρίτη) του μήνα στις 6.00 μμ στο δημαρχείο Αγ. Δημητρίου [θα ετοιμαστεί και θα κυκλοφορήσει και σχετική αφίσα].
[οπότε η επόμενη συνέλευση θα γίνει τη Δευτέρα 5 Οκτώβρη]
Επίσης, ορίστηκε ένα μάζεμα για την Τετάρτη 23 Σεπτέμβρη στις 6.00μμ στο 3ο δημοτικό σχολείο Αγίου Δημητρίου για συζήτηση για το κείμενο παρουσίασης της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης και καλέσματος σε αυτήν.
Επίσης, αποφασίστηκε να αλλάξει η «ταμπέλα» (τίτλος) που αντικρίζει όποιος επισκέπτεται το ιστολόγιο μας. Από την ημέρα δημιουργίας του, δηλαδή από τον καιρό που καταλήφθηκε το δημαρχείο του Αγίου Δημητρίου (Δεκέμβρης 2008 - εδώ και αρκετούς μήνες δεν υφίσταται κατάληψη) εμφανιζόταν η ακόλουθη «ταμπέλα»:
Πλέον στη θέση τίτλου αναφέρεται:
ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Τέλος, τα μαθήματα ελληνικών, όπως έχει αποφασιστεί από όσους συμμετέχουν στο εγχείρημα, θα γίνονται κάθε Τετάρτη και Παρασκευή στο 3ο δημοτικό σχολείο Αγίου Δημητρίου.
[για το σχολείο βλ. εδώ: http://katadimadim.blogspot.com/2009/04/3_13.html ]
10/9/09
5/9/09
επαναλειτουργία σχολείου
.
την Τετάρτη 9/9 στις 8:οο μμ στο πρώην 3ο δημοτικό σχολείο Αγίου Δημητρίου οι δασκάλες, οι δάσκαλοι και οι μαθητές συναντιούνται ξανά ύστερα από το καλοκαίρι. Περιμένουμε και νέες μαθήτριες και μαθητές!
την Τετάρτη 9/9 στις 8:οο μμ στο πρώην 3ο δημοτικό σχολείο Αγίου Δημητρίου οι δασκάλες, οι δάσκαλοι και οι μαθητές συναντιούνται ξανά ύστερα από το καλοκαίρι. Περιμένουμε και νέες μαθήτριες και μαθητές!
9/7/09
ΛΑΪΚΟ ΓΛΕΝΤΙ - Παρασκευή 10/7 - 21:00 μ.μ [...για τη λήξη των μαθημάτων]
.
Τα μαθήματα Μεταναστών
خویندنی په نابه ران له قوتابخانه ی 3یه می سه ره
στο πρώην 3ο δημοτικό σχολείο τελείωσαν.
تایی کون کوتایی پیهات،به لام ده رگای
Το σχολείο όμως δεν έκλεισε ακόμα…
قوتابخانه،کراوه یه.وه هه روه هائاگادارتان ده که ینه
Παρασκευή 10 Ιουλίου, 21:00 μ.μ.
وه له به رواری 10/7/2009 له روژی هه ینی ،به
Γλέντι με φαγητά, μουσική, χορό
بونه ی کوتایی هاتنی خویندنی زمانی یونانییه وه،ئاهه
από Κουρδιστάν και Ελλάδα.
نگیکی خنجیلانه سازده که ین ،به خوردنوموسیقاوهه
Είναι ανοιχτό προς όλες και όλους
لپه رکیی کوردیو یونانییه وه. [هاتنتان مایه شانازیه]له
گه ریزماندا.
Τα μαθήματα Μεταναστώνخویندنی په نابه ران له قوتابخانه ی 3یه می سه ره
στο πρώην 3ο δημοτικό σχολείο τελείωσαν.
تایی کون کوتایی پیهات،به لام ده رگای
Το σχολείο όμως δεν έκλεισε ακόμα…
قوتابخانه،کراوه یه.وه هه روه هائاگادارتان ده که ینه
Παρασκευή 10 Ιουλίου, 21:00 μ.μ.
وه له به رواری 10/7/2009 له روژی هه ینی ،به
Γλέντι με φαγητά, μουσική, χορό
بونه ی کوتایی هاتنی خویندنی زمانی یونانییه وه،ئاهه
από Κουρδιστάν και Ελλάδα.
نگیکی خنجیلانه سازده که ین ،به خوردنوموسیقاوهه
Είναι ανοιχτό προς όλες και όλους
لپه رکیی کوردیو یونانییه وه. [هاتنتان مایه شانازیه]له
گه ریزماندا.
.
Σχολείο Μεταναστών
Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Αγ. Δημητρίου
3/7/09
7/7 - πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες
.
ΠΟΡΕΙΑ
Τρίτη 7 Ιουλίου, 7:00μμ
στην Πλατεία Ομονοίας
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
στις 6.00 μμ στο σταθμό Μετρό της Δάφνης
(για μοίρασμα κειμένων και μαζική μετάβαση
στην Ομόνοια)
παρακάτω βρίσκεται το σχετικό κείμενο της Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Αγ. Δημητρίου
ΠΟΡΕΙΑΤρίτη 7 Ιουλίου, 7:00μμ
στην Πλατεία Ομονοίας
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
στις 6.00 μμ στο σταθμό Μετρό της Δάφνης
(για μοίρασμα κειμένων και μαζική μετάβαση
στην Ομόνοια)
παρακάτω βρίσκεται το σχετικό κείμενο της Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Αγ. Δημητρίου
2/7/09
Είμαστε όλοι μετανάστες και εν δυνάμει πρόσφυγες…
.
Ένας Έλληνας
Η ζωή όλων μας έχει γίνει μια κόλαση. Δουλειά που δεν μας εξασφαλίζει τα στοιχειώδη, κι αν μας τα εξασφαλίζει αυτό σημαίνει ότι δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ αγωνιώντας, τρομάζοντας στη σκέψη ότι αν μας συμβεί κάτι, τι θα γίνει με τους οικείους μας, τα παιδιά μας που εξαρτώνται από μας; Είμαστε κουρασμένοι, έχουμε νεύρα, νοιώθουμε κενοί, ανεπαρκείς, δύσπιστοι με όλους και με όλα, ανασφαλείς, μαλώνουμε με το σύντροφό μας, δεν έχουμε όρεξη να ασχοληθούμε με τα παιδιά μας, αρρωσταίνουμε, τα δάνεια τρέχουν και τρέχει και η ζωή μας που όσο περνάει ο καιρός τη νοιώθουμε όλο και πιο πολύ με λιγότερο νόημα.
Φαντάσου να κινδυνεύαμε με απόλυση από τη δουλειά μας, όπως ο γιος του γείτονά μας. Τώρα τελευταία δίνουν και παίρνουν οι απολύσεις. Δουλεύει και ο σύντροφός μου, αλλά και πάλι δύσκολα τα βγάζουμε πέρα!!
Ε, και τι με νοιάζει εμένα ο ξένος; Αρκετά έχω στο κεφάλι μου. Μήπως φταίνε εδώ που τα λέμε αυτοί οι ξένοι για όλα όσα περνάμε; Ναι, ναι, σίγουρα αυτοί φταίνε! Το λέει και η τηλεόραση, το λέει και ο γείτονας και το αφεντικό μου…
Ένας ξένος
Στις χώρες μας υπάρχει πολλή, πολλή φτώχεια, δεν υπάρχουν δουλειές και δεν μπορούμε να θρέψουμε τους δικούς μας. Τα παιδιά μας πότε πάνε σχολείο, πότε δεν πάνε. Δεν υπάρχει φως, αρρωσταίνουμε και δε βρίσκουμε γιατρό να πάμε. Τα σπίτια μας γκρεμίστηκαν από τις βόμβες, φαγητό δύσκολα βρίσκουμε, η γη των προγόνων μας λεηλατήθηκε ή τη δώσαμε για ένα κομμάτι ψωμί, το νερό από τις πηγές μας μολύνθηκε, οι άντρες κρύβονται, δεν τολμάμε να μιλήσουμε, να βγούμε έξω στους δρόμους και να φωνάξουμε γιατί μας σκοτώνουν, πότε ο Άγγλος, πότε ο Αμερικανός, πότε ο Ισραηλινός, πότε ο Έλληνας.
Κάποιοι από εμάς αποφασίσαμε να φύγουμε. Οπουδήποτε αλλού, σκεφτόμασταν τότε, θα είναι λίγο καλύτερα από εδώ. Δεν μπορεί...
Πολλοί από εμάς χαθήκανε στη θάλασσα όταν αναποδογύρισε ένα βράδυ το καΐκι που μας μετέφερε. Άλλοι δεν άντεξαν τις κακουχίες, το κρύο, την πείνα, το φόβο στα κλειστά αμπάρια, στα σφραγισμένα κοντέινερ. Άλλοι χάθηκαν όταν πάτησαν νάρκες σε σύνορα, άλλοι έμειναν ανάπηροι, αλλά εμείς συνεχίζαμε να ελπίζουμε, και κάποτε φτάσαμε. Κάποιοι ζήτησαν πολιτικό άσυλο. Αν τους γύριζαν πίσω κινδύνευε η ζωή τους. Εμείς βρήκαμε κάποιους δικούς μας, περιμέναμε καιρό, πολύ καιρό για τα χαρτιά, φοβόμασταν ότι δε θα τα καταφέρναμε, λεφτά δεν υπήρχαν, οι άνθρωποι μας που τους είχαμε αφήσει πίσω περίμεναν τη βοήθειά μας, μια δουλειά να βρούμε κι ας είναι οτιδήποτε, να σταθούμε λίγο όρθιοι. Στο σπίτι που νοικιάζουμε είμαστε πολλοί. Ας μπορούσαμε να νοικιάσουμε ένα σπιτάκι, να έχουμε το φαγητό μας, ένα κρεβάτι και καθαρό νερό. Κι αν μας μείνει κάτι, να στείλουμε στους δικούς μας…
Αντιμέτωποι με την αλήθεια
Τι θα συνέβαινε αλήθεια και πόσο μεγάλο πρόβλημα θα ήταν οι μετανάστες αν όλος ο πλούτος που έχουν οι λίγοι γινόταν ο πλούτος των πολλών; Πόσες κατοικίες θα μπορούσαν να κτιστούν, πόσα στόματα να ταϊστούν, πόσα φάρμακα και βιβλία να αγοραστούν, πόση γη να καλλιεργηθεί, από όλους Έλληνες και Ιρακινούς, Γάλλους, Άγγλους και Πακιστανούς οι οποίοι θα μοιράζονταν εξίσου τις αποδοχές ενός, ας πούμε, υψηλόβαθμου στελέχους σε μία τράπεζα, ενός ισχυρού δημοσιογράφου, ενός διευθυντή μιας πολυεθνικής, κάποιων βουλευτών και πρωθυπουργών, εφοπλιστών και βιομηχάνων, ποδοσφαιριστών και ηθοποιών;
Τι θα συνέβαινε αλήθεια αν δεν υπήρχαν εργάτες ανειδίκευτοι, εργάτες ειδικευμένοι, εργάτες ξένοι και ντόπιοι, χαμηλόβαθμοι και υψηλόβαθμοι; Εργαζόμενοι μόνιμοι και προσωρινοί, ιδιωτικοί και δημόσιοι: Ποιοι και για ποιους λόγους μας χώρισαν σε τόσες κατηγορίες και επίπεδα; Διαίρει και βασίλευε…
Λένε κάποιοι από εμάς «εμείς δεν είμαστε εργάτες, είμαστε εργαζόμενοι»!!! Δε συμβάλλουμε δηλαδή όλοι στην παραγωγή πλούτου που τον καρπώνονται λίγοι; Δε σκύβουμε δηλαδή όλοι το κεφάλι σε κάποιο αφεντικό, ακόμα κι αν αυτό για κάποιους δεν είναι πολλές φορές ορατό; Το αφεντικό όλων μας τελικά δεν είναι το κεφάλαιο;;;
Αν είχαμε όλοι τη δυνατότητα να ζούμε τις ζωές μας με αξιοπρέπεια θα μας ενοχλούσαν οι ξένοι; Μήπως τα βάζουμε με τους πιο αδύναμους από εμάς, γιατί δεν μπορούμε να τα βάλουμε με αυτούς που πραγματικά μας πίνουν το αίμα; Ας φανταστούμε έστω και λίγο όλους εμάς τους εργάτες του κόσμου ενωμένους ενάντια σε αυτούς τους λίγους που τρώνε με χρυσά κουτάλια.
Κάποιο από εμάς θα πούνε «τι ουτοπίες είναι αυτές»!! Ας σκεφτούμε όμως αυτά που αξίζει να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε. Εκατομμύρια άνθρωποι πεθαμένοι στα πεδία των μαχών, παιδιά ορφανά, γυναίκες, γεροί και ανήμποροι κάτω από το όριο της φτώχειας, άρρωστοι άνθρωποι που πεθαίνουν γιατί δεν έχουν να πληρώσουν κάποιο καλό γιατρό που θα τους προσέξει ιδιαίτερα, άνθρωποι με 40 χρόνια εργασίας να ζουν με κάποια ψωροευρώ, ενώ κάποιοι άλλοι απολαμβάνουν την κουζίνα πολυτελέστατων εστιατορίων. Γη ρημαγμένη, μολυσμένη όπου καλούμαστε να καταναλώσουμε ό,τι βγαίνει από αυτήν. Αέρας δηλητηριασμένος τον οποίο πρέπει να αναπνέουν τα παιδιά μας. Ο κατάλογος είναι μακρύς...
Τι σημαίνει λοιπόν να ακριβώς, να είμαστε ρεαλιστές; Σημαίνει μήπως να ζούμε με όλα αυτά περιμένοντας να συμβεί κάποιο θαύμα; Ελπίζοντας ότι εμείς ίσως τη βγάλουμε καθαρή σε αυτή τη ζωή;
Είναι γενναίο να τα βάζουμε με εξαθλιωμένους μετανάστες και τα παιδιά τους; Είναι γενναίο να υπακούμε τους «ανωτέρους» μας και να τα βάζουμε με τους συναδέλφους μας ή όποιον άλλο άνθρωπο που προσπαθεί να βγάλει ένα κομμάτι ψωμί; Είναι πολύ γενναίο να μας κλέβουν αυτά που παράγουμε με τον κόπο μας; Να μας απολύουν όταν δεν είμαστε αποδοτικοί κι εμείς να σκύβουμε το κεφάλι; Πόσο γενναίο είναι να μας κλέβουν οι ιθύνοντες μπροστά στα μάτια μας και εμείς να «ψυχαγωγούμαστε» με τις Ρούλες και τις Τούλες; Πόσο γενναίο είναι λοιπόν να αφήνουμε να σκοτώνονται 15χρονα παιδιά από ένστολους μπράβους των οποίων στην ουσία η δουλεία τους είναι να φυλάνε εμάς μήπως και θελήσουμε να βγούμε έξω από το κλουβί μας!
Κάποιοι από εμάς θα πούνε ότι όλοι αυτοί οι ένστολοι προστατεύουν εμάς από τους εγκληματίες. Ας σκεφτούμε, τι αναγκάζει έναν άνθρωπο να κλέψει; Ποιος θα έκλεβε αν ήταν χορτάτος; Ποιοι είναι μέσα στις φυλακές; Οι πραγματικοί κλέφτες ή κλεφτρόνια, άρρωστοι άνθρωποι, ξένοι και όσοι δεν μπορούν να προσαρμοστούν στην ευνομούμενη πολιτεία μας;
Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε λίγο περισσότερο για τη ζωή μας; Για τη χαρά που δε νιώθουμε, τη συντροφικότητα που απωλέσαμε, την καχυποψία που μας αποξενώνει από τους ομοίους μας, τη δύναμη που θα μας έδινε ο αγώνας για να πάρουμε πίσω την ανθρωπιά μας; Τι έχουμε άραγε να χάσουμε;
Τι Έλληνες τι ξένοι; Ο ίδιος ιδρώτας στο δέρμα μας κυλά. Αντίπαλο έθνος είναι τα αφεντικά!!!
ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
katadimadim.blogspot.com
Ένας Έλληνας
Η ζωή όλων μας έχει γίνει μια κόλαση. Δουλειά που δεν μας εξασφαλίζει τα στοιχειώδη, κι αν μας τα εξασφαλίζει αυτό σημαίνει ότι δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ αγωνιώντας, τρομάζοντας στη σκέψη ότι αν μας συμβεί κάτι, τι θα γίνει με τους οικείους μας, τα παιδιά μας που εξαρτώνται από μας; Είμαστε κουρασμένοι, έχουμε νεύρα, νοιώθουμε κενοί, ανεπαρκείς, δύσπιστοι με όλους και με όλα, ανασφαλείς, μαλώνουμε με το σύντροφό μας, δεν έχουμε όρεξη να ασχοληθούμε με τα παιδιά μας, αρρωσταίνουμε, τα δάνεια τρέχουν και τρέχει και η ζωή μας που όσο περνάει ο καιρός τη νοιώθουμε όλο και πιο πολύ με λιγότερο νόημα.
Φαντάσου να κινδυνεύαμε με απόλυση από τη δουλειά μας, όπως ο γιος του γείτονά μας. Τώρα τελευταία δίνουν και παίρνουν οι απολύσεις. Δουλεύει και ο σύντροφός μου, αλλά και πάλι δύσκολα τα βγάζουμε πέρα!!
Ε, και τι με νοιάζει εμένα ο ξένος; Αρκετά έχω στο κεφάλι μου. Μήπως φταίνε εδώ που τα λέμε αυτοί οι ξένοι για όλα όσα περνάμε; Ναι, ναι, σίγουρα αυτοί φταίνε! Το λέει και η τηλεόραση, το λέει και ο γείτονας και το αφεντικό μου…
Ένας ξένος
Στις χώρες μας υπάρχει πολλή, πολλή φτώχεια, δεν υπάρχουν δουλειές και δεν μπορούμε να θρέψουμε τους δικούς μας. Τα παιδιά μας πότε πάνε σχολείο, πότε δεν πάνε. Δεν υπάρχει φως, αρρωσταίνουμε και δε βρίσκουμε γιατρό να πάμε. Τα σπίτια μας γκρεμίστηκαν από τις βόμβες, φαγητό δύσκολα βρίσκουμε, η γη των προγόνων μας λεηλατήθηκε ή τη δώσαμε για ένα κομμάτι ψωμί, το νερό από τις πηγές μας μολύνθηκε, οι άντρες κρύβονται, δεν τολμάμε να μιλήσουμε, να βγούμε έξω στους δρόμους και να φωνάξουμε γιατί μας σκοτώνουν, πότε ο Άγγλος, πότε ο Αμερικανός, πότε ο Ισραηλινός, πότε ο Έλληνας.
Κάποιοι από εμάς αποφασίσαμε να φύγουμε. Οπουδήποτε αλλού, σκεφτόμασταν τότε, θα είναι λίγο καλύτερα από εδώ. Δεν μπορεί...
Πολλοί από εμάς χαθήκανε στη θάλασσα όταν αναποδογύρισε ένα βράδυ το καΐκι που μας μετέφερε. Άλλοι δεν άντεξαν τις κακουχίες, το κρύο, την πείνα, το φόβο στα κλειστά αμπάρια, στα σφραγισμένα κοντέινερ. Άλλοι χάθηκαν όταν πάτησαν νάρκες σε σύνορα, άλλοι έμειναν ανάπηροι, αλλά εμείς συνεχίζαμε να ελπίζουμε, και κάποτε φτάσαμε. Κάποιοι ζήτησαν πολιτικό άσυλο. Αν τους γύριζαν πίσω κινδύνευε η ζωή τους. Εμείς βρήκαμε κάποιους δικούς μας, περιμέναμε καιρό, πολύ καιρό για τα χαρτιά, φοβόμασταν ότι δε θα τα καταφέρναμε, λεφτά δεν υπήρχαν, οι άνθρωποι μας που τους είχαμε αφήσει πίσω περίμεναν τη βοήθειά μας, μια δουλειά να βρούμε κι ας είναι οτιδήποτε, να σταθούμε λίγο όρθιοι. Στο σπίτι που νοικιάζουμε είμαστε πολλοί. Ας μπορούσαμε να νοικιάσουμε ένα σπιτάκι, να έχουμε το φαγητό μας, ένα κρεβάτι και καθαρό νερό. Κι αν μας μείνει κάτι, να στείλουμε στους δικούς μας…
Αντιμέτωποι με την αλήθεια
Τι θα συνέβαινε αλήθεια και πόσο μεγάλο πρόβλημα θα ήταν οι μετανάστες αν όλος ο πλούτος που έχουν οι λίγοι γινόταν ο πλούτος των πολλών; Πόσες κατοικίες θα μπορούσαν να κτιστούν, πόσα στόματα να ταϊστούν, πόσα φάρμακα και βιβλία να αγοραστούν, πόση γη να καλλιεργηθεί, από όλους Έλληνες και Ιρακινούς, Γάλλους, Άγγλους και Πακιστανούς οι οποίοι θα μοιράζονταν εξίσου τις αποδοχές ενός, ας πούμε, υψηλόβαθμου στελέχους σε μία τράπεζα, ενός ισχυρού δημοσιογράφου, ενός διευθυντή μιας πολυεθνικής, κάποιων βουλευτών και πρωθυπουργών, εφοπλιστών και βιομηχάνων, ποδοσφαιριστών και ηθοποιών;
Τι θα συνέβαινε αλήθεια αν δεν υπήρχαν εργάτες ανειδίκευτοι, εργάτες ειδικευμένοι, εργάτες ξένοι και ντόπιοι, χαμηλόβαθμοι και υψηλόβαθμοι; Εργαζόμενοι μόνιμοι και προσωρινοί, ιδιωτικοί και δημόσιοι: Ποιοι και για ποιους λόγους μας χώρισαν σε τόσες κατηγορίες και επίπεδα; Διαίρει και βασίλευε…
Λένε κάποιοι από εμάς «εμείς δεν είμαστε εργάτες, είμαστε εργαζόμενοι»!!! Δε συμβάλλουμε δηλαδή όλοι στην παραγωγή πλούτου που τον καρπώνονται λίγοι; Δε σκύβουμε δηλαδή όλοι το κεφάλι σε κάποιο αφεντικό, ακόμα κι αν αυτό για κάποιους δεν είναι πολλές φορές ορατό; Το αφεντικό όλων μας τελικά δεν είναι το κεφάλαιο;;;
Αν είχαμε όλοι τη δυνατότητα να ζούμε τις ζωές μας με αξιοπρέπεια θα μας ενοχλούσαν οι ξένοι; Μήπως τα βάζουμε με τους πιο αδύναμους από εμάς, γιατί δεν μπορούμε να τα βάλουμε με αυτούς που πραγματικά μας πίνουν το αίμα; Ας φανταστούμε έστω και λίγο όλους εμάς τους εργάτες του κόσμου ενωμένους ενάντια σε αυτούς τους λίγους που τρώνε με χρυσά κουτάλια.
Κάποιο από εμάς θα πούνε «τι ουτοπίες είναι αυτές»!! Ας σκεφτούμε όμως αυτά που αξίζει να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε. Εκατομμύρια άνθρωποι πεθαμένοι στα πεδία των μαχών, παιδιά ορφανά, γυναίκες, γεροί και ανήμποροι κάτω από το όριο της φτώχειας, άρρωστοι άνθρωποι που πεθαίνουν γιατί δεν έχουν να πληρώσουν κάποιο καλό γιατρό που θα τους προσέξει ιδιαίτερα, άνθρωποι με 40 χρόνια εργασίας να ζουν με κάποια ψωροευρώ, ενώ κάποιοι άλλοι απολαμβάνουν την κουζίνα πολυτελέστατων εστιατορίων. Γη ρημαγμένη, μολυσμένη όπου καλούμαστε να καταναλώσουμε ό,τι βγαίνει από αυτήν. Αέρας δηλητηριασμένος τον οποίο πρέπει να αναπνέουν τα παιδιά μας. Ο κατάλογος είναι μακρύς...
Τι σημαίνει λοιπόν να ακριβώς, να είμαστε ρεαλιστές; Σημαίνει μήπως να ζούμε με όλα αυτά περιμένοντας να συμβεί κάποιο θαύμα; Ελπίζοντας ότι εμείς ίσως τη βγάλουμε καθαρή σε αυτή τη ζωή;
Είναι γενναίο να τα βάζουμε με εξαθλιωμένους μετανάστες και τα παιδιά τους; Είναι γενναίο να υπακούμε τους «ανωτέρους» μας και να τα βάζουμε με τους συναδέλφους μας ή όποιον άλλο άνθρωπο που προσπαθεί να βγάλει ένα κομμάτι ψωμί; Είναι πολύ γενναίο να μας κλέβουν αυτά που παράγουμε με τον κόπο μας; Να μας απολύουν όταν δεν είμαστε αποδοτικοί κι εμείς να σκύβουμε το κεφάλι; Πόσο γενναίο είναι να μας κλέβουν οι ιθύνοντες μπροστά στα μάτια μας και εμείς να «ψυχαγωγούμαστε» με τις Ρούλες και τις Τούλες; Πόσο γενναίο είναι λοιπόν να αφήνουμε να σκοτώνονται 15χρονα παιδιά από ένστολους μπράβους των οποίων στην ουσία η δουλεία τους είναι να φυλάνε εμάς μήπως και θελήσουμε να βγούμε έξω από το κλουβί μας!
Κάποιοι από εμάς θα πούνε ότι όλοι αυτοί οι ένστολοι προστατεύουν εμάς από τους εγκληματίες. Ας σκεφτούμε, τι αναγκάζει έναν άνθρωπο να κλέψει; Ποιος θα έκλεβε αν ήταν χορτάτος; Ποιοι είναι μέσα στις φυλακές; Οι πραγματικοί κλέφτες ή κλεφτρόνια, άρρωστοι άνθρωποι, ξένοι και όσοι δεν μπορούν να προσαρμοστούν στην ευνομούμενη πολιτεία μας;
Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε λίγο περισσότερο για τη ζωή μας; Για τη χαρά που δε νιώθουμε, τη συντροφικότητα που απωλέσαμε, την καχυποψία που μας αποξενώνει από τους ομοίους μας, τη δύναμη που θα μας έδινε ο αγώνας για να πάρουμε πίσω την ανθρωπιά μας; Τι έχουμε άραγε να χάσουμε;
Τι Έλληνες τι ξένοι; Ο ίδιος ιδρώτας στο δέρμα μας κυλά. Αντίπαλο έθνος είναι τα αφεντικά!!!
ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
katadimadim.blogspot.com
21/6/09
ανακοίνωση για τις επόμενες συναντήσεις μας
μεχρι και τέλος Ιουνίου δε θα υπάρξει άλλη συνέλευση στο δημαρχείο...
Ωστόσο, θα υπάρξει μαζικό μάζεμα της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης για την Τρίτη 23/6 και την Τρίτη 30/6 στο 3ο δημοτικό σχολείο για την ετοιμασία μας για την πορεια της 7ης Ιουλίου για τους μετανάστες και τις υπόλοιπες σχετικές παρεμβάσεις μας.
[για το σχολείο βλ. εδώ: http://katadimadim.blogspot.com/2009/04/3_13.html ]
Ωστόσο, θα υπάρξει μαζικό μάζεμα της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης για την Τρίτη 23/6 και την Τρίτη 30/6 στο 3ο δημοτικό σχολείο για την ετοιμασία μας για την πορεια της 7ης Ιουλίου για τους μετανάστες και τις υπόλοιπες σχετικές παρεμβάσεις μας.
[για το σχολείο βλ. εδώ: http://katadimadim.blogspot.com/2009/04/3_13.html ]
13/6/09
από την εκδήλωση για τους "Νέους Αυτοκινητόδρομους Αττικής"
.
Πραγματοποιήθηκε εχθές βράδυ η εκδήλωση της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης αγίου δημητρίου για τους νέους αυτοκινητόδρομους στον Υμηττό και στις τριγύρω περιοχές.
.
Αρχικά έγινε μια παρουσίαση (επί χάρτου) του έργου και των σχετικών εξελίξεων και αναφέρθηκε το πως συνδέεται με την τροποποίηση του Π.Δ. "προστασίας" του Υμηττού και το νέο "ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας και της Αττικής". Στη συνέχεια αφού έγινε μια αναφορά στις συνέπειες των παραπάνω σχεδιασμών, ακολούθησε μια παρουσίαση των αντιστάσεων που έχουν εκδηλωθεί ως σήμερα. Στο τέλος αναφέρθηκαν ορισμένες σκέψεις επί των σχεδιασμών αυτών και σε σχέση με τα προτάγματα του αγώνα.
.
Μετά τις παραπάνω παρουσιάσεις ακολούθησε συζήτηση.
.
Πρόκειται για ένα ζήτημα που θα συνεχίσει να απασχολεί τη συνέλευση.
.
για την ώρα...
επόμενη ανοιχτή λαϊκή συνέλευση:
Τρίτη 16/6 - 6.00μμ - δημαρχείο αγ. δημητρίου
Πραγματοποιήθηκε εχθές βράδυ η εκδήλωση της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης αγίου δημητρίου για τους νέους αυτοκινητόδρομους στον Υμηττό και στις τριγύρω περιοχές..
Αρχικά έγινε μια παρουσίαση (επί χάρτου) του έργου και των σχετικών εξελίξεων και αναφέρθηκε το πως συνδέεται με την τροποποίηση του Π.Δ. "προστασίας" του Υμηττού και το νέο "ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας και της Αττικής". Στη συνέχεια αφού έγινε μια αναφορά στις συνέπειες των παραπάνω σχεδιασμών, ακολούθησε μια παρουσίαση των αντιστάσεων που έχουν εκδηλωθεί ως σήμερα. Στο τέλος αναφέρθηκαν ορισμένες σκέψεις επί των σχεδιασμών αυτών και σε σχέση με τα προτάγματα του αγώνα.
.
Μετά τις παραπάνω παρουσιάσεις ακολούθησε συζήτηση.
.
Πρόκειται για ένα ζήτημα που θα συνεχίσει να απασχολεί τη συνέλευση.
.
για την ώρα...
επόμενη ανοιχτή λαϊκή συνέλευση:
Τρίτη 16/6 - 6.00μμ - δημαρχείο αγ. δημητρίου
6/6/09
ενημέρωση - συζήτηση για τους "Νέους Αυτοκινητόδρομους Αττικής"
Παρασκευή 12 Ιουνίου – 7.00 μ.μ.
στην πλατεία Παναγούλη
[στο Μπραχάμι – λίγα μέτρα από το σταθμό Μετρό Αλέκος Παναγούλης (Άγιος Δημήτριος)]
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ
για τους «Νέους Αυτοκινητόδρομους Αττικής»
«τα σχέδια ΥΠΕΧΩΔΕ κι εργολάβων
και οι αντιστάσεις που αναπτύσσονται»
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ
ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ, ΤΩΝ ΓΕΙΤΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ανοιχτή λαϊκή συνέλευση αγ. δημητρίου
[συνελεύσεις: κάθε 1η και 3η Τρίτη του μήνα – στις 6 μμ στο δημαρχείο αγίου δημητρίου]
30/5/09
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
.
Η ανοιχτή λαϊκή συνέλευση Αγ. Δημητρίου έχει αποφασίσει εδώ και καιρό να προσφέρει μαθήματα ελληνικών σε μετανάστες και πρόσφυγες που ζουν στην περιοχή, δίχως αντίτιμο.
Επειδή θέλουμε να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας σε αυτούς τους ανθρώπους και έχοντας σαν σκοπό όχι την καταναγκαστική αφομοίωσή τους στο κοινωνικό σύνολο, αλλά τη διευκόλυνση της καθημερινότητάς των ατόμων εκείνων που αποκλείονται - λόγω γλώσσας - από θέματα που τους αφορούν άμεσα (π.χ. δυσκολία με ανάγνωση σε λογαριασμούς ΟΤΕ, ΔΕΗ, με το δίπλωμα οδήγησης κ.α.), απαιτήσαμε από τη δημοτική αρχή Αγ. Δημητρίου να μας παραχωρήσει μια αίθουσα στο 3ο δημοτικό σχολείο το οποίο λειτουργεί πια ως κένρο στέγασης διάφορων συλλόγων της περιοχής. Ενώ λοιπόν δεσμεύτηκε το Δ.Σ. ότι θα ικανοποιήσει το αίτημά μας, για δύο μήνες περίπου δεν υπήρξε καμιά ουσιαστική ανταπόκριση.
Όμως,
ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΧΩΡΟΙ ΚΑΙ ΚΤΙΡΙΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΕΣ ΤΟΥΣ!
Με αυτή τη λογική αποφασίσαμε να κάνουμε κατάληψη μίας αίθουσας (άδειας) στο 3ο δημοτικό σχολείο και να προχωρήσουμε στην οργάνωση και διεξαγωγή των μαθημάτων.
Επειδή θέλουμε να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας σε αυτούς τους ανθρώπους και έχοντας σαν σκοπό όχι την καταναγκαστική αφομοίωσή τους στο κοινωνικό σύνολο, αλλά τη διευκόλυνση της καθημερινότητάς των ατόμων εκείνων που αποκλείονται - λόγω γλώσσας - από θέματα που τους αφορούν άμεσα (π.χ. δυσκολία με ανάγνωση σε λογαριασμούς ΟΤΕ, ΔΕΗ, με το δίπλωμα οδήγησης κ.α.), απαιτήσαμε από τη δημοτική αρχή Αγ. Δημητρίου να μας παραχωρήσει μια αίθουσα στο 3ο δημοτικό σχολείο το οποίο λειτουργεί πια ως κένρο στέγασης διάφορων συλλόγων της περιοχής. Ενώ λοιπόν δεσμεύτηκε το Δ.Σ. ότι θα ικανοποιήσει το αίτημά μας, για δύο μήνες περίπου δεν υπήρξε καμιά ουσιαστική ανταπόκριση.
Όμως,
ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΧΩΡΟΙ ΚΑΙ ΚΤΙΡΙΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΕΣ ΤΟΥΣ!
Με αυτή τη λογική αποφασίσαμε να κάνουμε κατάληψη μίας αίθουσας (άδειας) στο 3ο δημοτικό σχολείο και να προχωρήσουμε στην οργάνωση και διεξαγωγή των μαθημάτων.
.
.
[ το παραπάνω κείμενο μοιράστηκε και τοιχοκολλήθηκε στην ευρύτερη περιοχή πριν από αρκετές ημέρες προκειμένου να κοινοποιηθεί η κατάληψη της αίθουσας και η διεξαγωγή των μαθημάτων ]
Κάποιες ακόμα κινήσεις
Μέσα από την ανοιχτή λαϊκή συνέλευση Αγίου Δημητρίου προέκυψε μία παρέμβαση στις 8 και 10 Μάη στα Παναγούλεια 2009, όπου αναρτήθηκαν πανό, μοιράστηκαν διάφορα κείμενα της συνέλευσης και διαβάστηκε και μία ανακοίνωση.
η προαναφερόμενη ανακοίνωση:
.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη δημιούργησε και σηματοδότησε ένα ευρύ κίνημα καταλήψεων δημόσιων και δημοτικών κτηρίων. Ένα από αυτά ήταν το δημαρχείο του Αγ. Δημητρίου το οποίο καταλήφθηκε από κατοίκους της περιοχής αλλά και γειτονικών δήμων (από 11 εώς 16 Δεκεμβρίου). Η κατάληψη αυτή γέννησε μια τακτική Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση στην οποία συμμετέχουμε όλοι όσοι αγωνιούμε να επικοινωνήσουμε, να ανταλλάξουμε ιδέες, να μοιραστούμε εμπειρίες, να δράσουμε αυτόνομα και να αντισταθούμε στην επίθεση που δεχόμαστε σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Αντιδρούμε σε όσους δεν μας αντιμετωπίζουν ως ανθρώπους με άποψη, αλλά ως υπηκόους τους που απλά έχουν δικαίωμα ψήφου.
.
Επιτίθενται σε όλους μας μέσω της εργασίας, του ασφαλιστικού, της εκπαίδευσης, της καταστροφής του περιβάλλοντος προκειμένου να φτιαχτεί ακόμη ένας αυτοκινητόδρομος. Επιτίθενται με βιτριόλι στην εργάτρια και αγωνίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, φυλακίζουν εξεγερμένους πολίτες και δολοφονούν ένα δεκαπεντάχρονο παιδί για να μας δείξουν, ακόμα μία φορά, ξεκάθαρα τις προθέσεις τους.
.
Η επίθεση που δεχόμαστε είναι συνολική. Έτσι συνολικές οφείλουν να είναι και οι αντιστάσεις μας.
.
Αντιστεκόμαστε λοιπόν σε όλα τα παραπάνω μέσω ποικίλλων δράσεων που συναποφασίζουμε σε κάθε Συνέλευση, όπως: μοίρασμα κειμένων, συμμετοχή σε πορείες, καταλήψεις – παρεμβάσεις σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, αφισοκολλήσεις κ.α. Προσφάτως προχωρήσαμε στην κατάληψη άδειας αίθουσας του πρώην 3ου Δημοτικού σχολείου Αγ. Δημητρίου, που στεγάζει διάφορους συλλόγους, με κύριο στόχο μας την πραγματοποίηση μαθημάτων Ελληνικών σε μετανάστες και πρόσφυγες. Καθώς, μην ξεχνάμε πως οι δημόσιοι χώροι ανήκουν στην κοινωνία και όχι στις αρχές (δημοτικές ή κρατικές)!
.
Οι συνελεύσεις πραγματοποιούνται κάθε 1η και 3η Τρίτη κάθε μήνα στο δημαρχείο του Αγ. Δημητρίου στις 6 μμ και είναι ανοιχτές για όλους μας.
----------
Κάποιες ημέρες πιο πριν, με απόφαση της συνέλευσης υπήρξε και συμμετοχή στην πορεία της 28ης Απρίλη για τα νέα κατασταλτικά μέτρα και τις μεθοδεύσεις ενάντια στις καταλήψεις.
η προαναφερόμενη ανακοίνωση:
.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη δημιούργησε και σηματοδότησε ένα ευρύ κίνημα καταλήψεων δημόσιων και δημοτικών κτηρίων. Ένα από αυτά ήταν το δημαρχείο του Αγ. Δημητρίου το οποίο καταλήφθηκε από κατοίκους της περιοχής αλλά και γειτονικών δήμων (από 11 εώς 16 Δεκεμβρίου). Η κατάληψη αυτή γέννησε μια τακτική Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση στην οποία συμμετέχουμε όλοι όσοι αγωνιούμε να επικοινωνήσουμε, να ανταλλάξουμε ιδέες, να μοιραστούμε εμπειρίες, να δράσουμε αυτόνομα και να αντισταθούμε στην επίθεση που δεχόμαστε σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Αντιδρούμε σε όσους δεν μας αντιμετωπίζουν ως ανθρώπους με άποψη, αλλά ως υπηκόους τους που απλά έχουν δικαίωμα ψήφου.
.
Επιτίθενται σε όλους μας μέσω της εργασίας, του ασφαλιστικού, της εκπαίδευσης, της καταστροφής του περιβάλλοντος προκειμένου να φτιαχτεί ακόμη ένας αυτοκινητόδρομος. Επιτίθενται με βιτριόλι στην εργάτρια και αγωνίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, φυλακίζουν εξεγερμένους πολίτες και δολοφονούν ένα δεκαπεντάχρονο παιδί για να μας δείξουν, ακόμα μία φορά, ξεκάθαρα τις προθέσεις τους.
.
Η επίθεση που δεχόμαστε είναι συνολική. Έτσι συνολικές οφείλουν να είναι και οι αντιστάσεις μας.
.
Αντιστεκόμαστε λοιπόν σε όλα τα παραπάνω μέσω ποικίλλων δράσεων που συναποφασίζουμε σε κάθε Συνέλευση, όπως: μοίρασμα κειμένων, συμμετοχή σε πορείες, καταλήψεις – παρεμβάσεις σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, αφισοκολλήσεις κ.α. Προσφάτως προχωρήσαμε στην κατάληψη άδειας αίθουσας του πρώην 3ου Δημοτικού σχολείου Αγ. Δημητρίου, που στεγάζει διάφορους συλλόγους, με κύριο στόχο μας την πραγματοποίηση μαθημάτων Ελληνικών σε μετανάστες και πρόσφυγες. Καθώς, μην ξεχνάμε πως οι δημόσιοι χώροι ανήκουν στην κοινωνία και όχι στις αρχές (δημοτικές ή κρατικές)!
.
Οι συνελεύσεις πραγματοποιούνται κάθε 1η και 3η Τρίτη κάθε μήνα στο δημαρχείο του Αγ. Δημητρίου στις 6 μμ και είναι ανοιχτές για όλους μας.
----------
Κάποιες ημέρες πιο πριν, με απόφαση της συνέλευσης υπήρξε και συμμετοχή στην πορεία της 28ης Απρίλη για τα νέα κατασταλτικά μέτρα και τις μεθοδεύσεις ενάντια στις καταλήψεις.
13/4/09
κατάληψη-επανοικειοποίηση χώρου στο πρώην 3ο δημοτικό σχολείο Αγίου Δημητρίου
Στις 12:00 της Κυριακής 12/4, η ανοιχτή λαϊκή συνέλευση προχώρησε στην κατάληψη-επανοικειοποίηση χώρου (αίθουσας) στο πρώην 3ο δημοτικό σχολείο ΑγίουΔημητρίου.
Εφαρμόσαμε στην πράξη το δικαίωμα κάθε πολίτη στους δημόσιους χώρους. Αυτοί οι χώροι δεν ανήκουν σε καμμία αρχή, κρατική ή δημοτική. Ανήκουν στην κοινωνία. Πρέπει να είναι ανοιχτοί και προσβάσιμοι στον καθένα/καθεμία από μας, τόσο ως σημεία συνάντησης όσο και ως χώροι στους οποίους θα αυτοργανώνουμε τη δράση και τις ζωές μας. Τότε μόνο πραγματικά αποτελούν κομμάτι του δημόσιου πεδίου.
Στο εξής θα αποτελεί ένα ακόμα σημείο αναφοράς της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης.
Εφαρμόσαμε στην πράξη το δικαίωμα κάθε πολίτη στους δημόσιους χώρους. Αυτοί οι χώροι δεν ανήκουν σε καμμία αρχή, κρατική ή δημοτική. Ανήκουν στην κοινωνία. Πρέπει να είναι ανοιχτοί και προσβάσιμοι στον καθένα/καθεμία από μας, τόσο ως σημεία συνάντησης όσο και ως χώροι στους οποίους θα αυτοργανώνουμε τη δράση και τις ζωές μας. Τότε μόνο πραγματικά αποτελούν κομμάτι του δημόσιου πεδίου.
Στο εξής θα αποτελεί ένα ακόμα σημείο αναφοράς της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης.
.
Το πρώην 3ο δημοτικό σχολείο βρίσκεται στην οδό Πηλέως, στη συμβολή της με την οδό Γράμμου που είναι με τη σειρά της κάθετη της Αγίου Δημητρίου. Για πρόσβαση με λεωφορείο:
- από Ακαδημίας: 103
- από Ακαδημίας: 103
- από πλ. Καλογήρων: 103 & 141
(+ ορισμένα ακόμη: 217, 229,...)
(+ ορισμένα ακόμη: 217, 229,...)
στάση (πλησίον οδού Γράμμου):
πλ. Ελ. Βενιζέλου
.
καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών
Την Παρασκευή 10/4, με συμμετοχή και της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης Αγίου Δημητρίου, έγινε κατάληψη σε 3 ραδιοφωνικούς σταθμούς της Αττικής. Καταλήφθησαν για περίπου μισή ώρα οι σταθμοί Εν λευκώ, bestfm, village fm.
Η δράση έγινε τόσο σε ως αλληλεγγύη προς τους προφυλακισμένους και τουςσυλληφθέντες της εξέγερσης του Δεκέμβρη, όσο και ενάντια στα νέα κατασταλτικά μέτρα που έχουν ανακοινωθεί ( εισαγγελικές έρευνες ενάντια σε κατειλημένους χώρους, ένταση της αστυνόμευσης, ιδιώνυμο κουκούλας).
[το σχετικό κείμενο της συνέλευσης που διαβάστηκε βρίσκεται λίγο παρακάτω]
Η δράση έγινε τόσο σε ως αλληλεγγύη προς τους προφυλακισμένους και τουςσυλληφθέντες της εξέγερσης του Δεκέμβρη, όσο και ενάντια στα νέα κατασταλτικά μέτρα που έχουν ανακοινωθεί ( εισαγγελικές έρευνες ενάντια σε κατειλημένους χώρους, ένταση της αστυνόμευσης, ιδιώνυμο κουκούλας).
[το σχετικό κείμενο της συνέλευσης που διαβάστηκε βρίσκεται λίγο παρακάτω]
8/4/09
ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ / ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ
για το Σάββατο 11 Απρίλη
καλείται από την "ανοιχτή συνέλευση εξεγερμένων για την αλληλεγγύη στους διωκόμενους της εξέγερσης" και μια σειρά άλλων συνελέυσεων και συλλογικοτήτων
ΠΟΡΕΙΑ στις φυλακές Κορυδαλλού
στα πλαίσια των κινήσεων αλληλεγγύης στους διωκόμενους του Δεκέμβρη.
.
συγκέντρωση
στις 12.00 στην πλατεία Ελευθερίας
.
.
.
.
..
για ενημέρωση για προφυλακισμένους - διώξεις καθώς και κινήσεις αλληλεγγύης:
συντονισμένη δράση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της εξέγερσης του Δεκέμβρη και ενάντια στα νέα ποινικά μέτρα του κράτους
.
Την Παρασκευή 3 Απριλίου, η Δικτύωση Γειτονιών, δηλαδή η Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Χαλανδρίου και γύρω περιοχών, η Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Αγ. Δημητρίου και η Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Ν. Φιλαδέλφειας, πραγματοποίησε συντονισμένη δράση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της εξέγερσης του Δεκέμβρη και ενάντια στα νέα ποινικά μέτρα του κράτους (ποινικοποίηση της χρήσης κουκούλας, απειλή καταστολής καταλήψεων δημόσιων κτιρίων, κατάργηση ασύλου, επαναφορά αδικήματος περιύβρισης αρχής, μεγαλύτερη αστυνόμευση).
Μέλη των συνελεύσεων μοίρασαν προκηρύξεις, τρυκάκια, έγραψαν συνθήματα σε μίνι πορείες στις κατά τόπους γειτονιές και συναντήθηκαν νωρίς το βράδυ στο πάρκο της Ναυαρίνου στα Εξάρχεια. Από εκεί, όλες και όλοι μαζί με μηχανές και ποδήλατα, φωνάζοντας συνθήματα και πετώντας τρυκάκια, ακολούθησαν σε πορεία τη διαδρομή Ζωοδόχου Πηγής, Ακαδημίας, Ιπποκράτους, Πανεπιστημίου, Γ Σεπτεμβρίου, Μάρνης έως Πατησίων. Εκεί, στην κατάληψη Σκαραμαγκά, πραγματοποίησαν συνέλευση για το νέο συντονισμό της δράσης τους. Πέρα από τη θετική ανταπόκριση των ξαφνιασμένων διερχόμενων, προκάλεσαν και το έντονο ενδιαφέρον μεγάλου αριθμού ζητάδων και ανδρών της νεοσύστατης ομάδας Δέλτα, οι οποίοι τους ακολούθησαν μετά την πλατεία Ομονοίας σε διακριτική απόσταση και μέχρι σχεδόν το τέλος της διαδρομής.
.
τα τρικάκια που πετάχτηκαν:
.................................
το κείμενο της ανοιχτής λαϊκής συνέλευσης αγίου δημητρίου που μοιράστηκε κατά τη συγκεκριμένη δράση (το ίδιο κείμενο θα μοιράζεται και σε αντίστοιχες δράσεις την περίοδο αυτή) :
MΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΕΙΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Η εξέγερση του Δεκέμβρη που πυροδοτήθηκε από τη δολοφονία του Αλέξη ήταν πρωτοφανής τόσο στην έκταση όσο και την έντασή της. Σ’ όλη σχεδόν την επικράτεια, απ’ τη μητρόπολη ως απομακρυσμένες κωμοπόλεις, τα διαφορετικά μεταξύ τους υποκείμενά της, μαθητές, φοιτητές, άνεργοι, μετανάστες, επισφαλείς εργαζόμενοι, αναίρεσαν τις διαχωρισμένες τους ταυτότητες συμμετέχοντας σε πράξεις εξεγερτικής βίας. Κι αν η αφετηρία του στόχου της ήταν οι μπάτσοι, γρήγορα η επίθεση των εξεγερμένων γενικεύτηκε ενάντια στο σύνολο της τρομοκρατίας που ασκεί το καπιταλιστικό κράτος: οι ναοί του χρήματος πυρπολήθηκαν, εμπορεύματα απαλλοτριώθηκαν, πανεπιστημιακά και άλλα δημόσια κτίρια κατελήφθησαν. Η λειτουργία των μέσων μαζικής μεταφοράς διασαλεύτηκε, τα άντρα της κατανάλωσης και της τέχνης έχασαν προσωρινά τον αποστειρωμένο χαρακτήρα τους…
.
Αυτή η γενικευμένη και αυθόρμητη έκρηξη της ταξικής οργής δεν άφησε μόνο υλικές καταστροφές πίσω της. Μέσα από την κοινότητα αγώνα που δημιουργήθηκε στις οδομαχίες, τις καταλήψεις, τις συνελεύσεις στις γειτονιές και τις ευφάνταστες δράσεις παντού, οργανώθηκε μια απειθαρχία και μια ανταρσία που απονομιμοποίησε όλους τους θεσμούς του παλιού κόσμου. Οι κομματικοί μηχανισμοί, τα ΜΜΕ, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, καθώς και το δόγμα της μηδενικής ανοχής του ποινικού κράτους ασφάλειας όπως ξεδιπλωνόταν εναντίον μας τα τελευταία χρόνια, στάθηκαν ανίκανα να συντρίψουν ιδεολογικά την εξέγερση. Η συκοφάντηση των εξεγερμένων, ο θεαματικός διαχωρισμός τους σε «έλληνες ειρηνικούς διαδηλωτές» και «αλλοδαπούς πλιατσικολόγους» απέτυχε, και τότε η ωμή καταστολή ανέλαβε να «αποκαταστήσει» την διασαλευθείσα τάξη.
Οι χιλιάδες προσαγωγές, οι εκατοντάδες συλλήψεις, οι απελάσεις τις πρώτες μέρες δεκάδων μεταναστών, οι φυλακίσεις δεκάδων ντόπιων και μεταναστών εξεγερμένων, η επιβολή του τρομονόμου για 19 συλληφθέντες στη Λάρισα, η κατηγορία της παραμέλησης ανηλίκου σε γονείς ανά τη χώρα αποτέλεσαν το έσχατο καταφύγιο του κράτους για την ποινικοποίηση της εξέγερσης.
Όλοι αυτοί οι κρατούμενοι και συλληφθέντες της εξέγερσης, οι αιχμάλωτοι μιας λαμπρής στιγμής του κοινωνικούταξικού πολέμου, δεν έχουν την αλληλεγγύη μας μόνο γιατί αναγνωρίζουμε στο πρόσωπό τους τους εαυτούς μας, μέσα στον απόηχο μιας εξέγερσης που έσβησε. Αντίθετα, είμαστε διατεθειμένοι να μην αφήσουμε κανέναν απ’ αυτούς στο έλεος του κράτους ακριβώς επειδή συνεχίζουμε έναν αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος του που σε συνθήκες όξυνσης της κρίσης μας δείχνει τα δόντια του.
Καθώς το καπιταλιστικό κράτος είναι αναγκασμένο να αντιμετωπίσει την κρίση με αυξανόμενη υποτίμηση του άμεσου και έμμεσου μισθού, με απολύσεις και εντεινόμενη επισφάλεια, επιτείνει –θέλει δε θέλει- την κρίση νομιμοποίησης όχι μόνο των θεσμών του αλλά και των εκμεταλλευτικών και εξουσιαστικών σχέσεων εν γένει, ελπίζοντας ότι έτσι θα καλλιεργήσει το φόβο, την παθητικότητα και το μίζερο ατομικισμό. Δεν είναι το φάντασμα του Δεκέμβρη μόνο ως παρελθόν που το φοβίζει αλλά και η ενδεχόμενη μελλοντική του επανεμφάνιση. Γι’ αυτό και καταφεύγει στην επανισχυροποίηση του δόγματος της μηδενικής ανοχής μέσα από μια σειρά άμεσων απειλών: βαρύτατες ποινές για όσους διαπράττουν «αδικήματα» με χρήση κουκούλας, επαναφορά του αδικήματος της Περιύβρισης Αρχής (διάταξη της δικτατορίας του Μεταξά που είχε καταργηθεί από κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ), εφαρμογή μεγαλύτερης αστυνόμευσης με νέα σώματα ένστολων (Πολυδωρικά μέτρα που ουδέποτε πριν εφαρμόστηκαν), επιχειρήσεις-σκούπα στο κέντρο εναντίον μεταναστών και τοξικομανών, καταστολή των καταλήψεων δημόσιων κτιρίων που είτε υπάρχουν εδώ και χρόνια είτε προέκυψαν μέσα από το Δεκέμβρη, κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Ταυτόχρονα ενορχηστρώνεται ένας «ηθικός πανικός» εναντίον κάθε μορφής παραβατικότητας αδιακρίτως για να προλειάνει το έδαφος της εφαρμογής των ανωτέρω σε μια προσπάθεια επανάκτησης του χαμένου κύρους του κράτους και επιβεβαίωσης των πειθαρχικών του λειτουργιών.
Ωστόσο, ο πανικός έχει καταλάβει πρωτίστως το στρατόπεδο των κρατούντων. Με νωπή ακόμα την εξέγερση των φυλακισμένων του Νοέμβρη, αυτών των πάντα επικίνδυνων απορριμμάτων της καπιταλιστικής μηχανής, την εξέγερση του Δεκέμβρη και μπροστά στο ενδεχόμενο μιας επερχόμενης εξέγερσης –αυτή τη φορά από όλους αυτούς που είχαν μείνει προηγουμένως απ’ έξω και αρχίζουν σιγά-σιγά να συνειδητοποιούν ότι αν υπάρχει κάτι που πρέπει να φοβούνται αυτό δεν είναι η βία των εξεγερμένων αλλά η βία του κεφαλαίου και του κράτους του πάνω τους- οι νέες κατασταλτικές εκστρατείες μπορεί να αποδειχτούν ιδιαίτερα αμφίβολης αποτελεσματικότητας.
.
Όσο οι υποσχέσεις για «έξοδο από την κρίση» δεν προκαλούν παρά μεγαλύτερη αποσύνθεση του προλεταριάτου, τόσο λιγότερο αυτό θα συναινεί στα μέτρα πειθάρχησής του.
Γιατί πώς θα πειστούν οι άνεργοι, οι απολυμένοι, οι προσωρινοί που όλο και πολλαπλασιάζονται ότι ο εχθρός είναι ο «κουκουλοφόρος» και ο «παραβατικός», όταν βιώνουν την τρομοκρατία του χρήματος και τη βία της κοινωνικής απορύθμισης καθημερινά στο πετσί τους;
Στον ταξικό πόλεμο εναντίον μας, το χαρτί της δαιμονοποίησης των εξεγερμένων, των πλεοναζόντων, υποτιμημένων ντόπιων και μεταναστών προλεταρίων και της ποινικής
διαχείρισης της κοινωνικής ανασφάλειας δεν έχει μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας.
Ας συμβάλλουμε κι εμείς σ’ αυτήν την αποτυχία συνεχίζοντας τους ταξικούς αγώνες μέσα στους εργασιακούς χώρους, τις καταλήψεις, τις συνελεύσεις γειτονιών, τους ελεύθερους δημόσιους χώρους συνεχίζοντας όλα τα ανταγωνιστικά εγχειρήματα πριν και μετά το Δεκέμβρη!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ!
ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ!
ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΠΟΙΝΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΑ!
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ!
ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)