προβολή - συζήτηση για την Ψυχική Υγεία

.
Η Ελευθερία είναι θεραπευτική

ΕΚΔΗΛΩΣΗ
για την ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Σάββατο 27/2 - 18:00
στο δημαρχείο Αγίου Δημητρίου

ΠΡΟΒΟΛΗ
&
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
με τους Θ.Μεγαλοοικονόμου (ψυχίατρο), Γ.Γιαννουλόπουλο (μέλος της Πανελλήνιας Επιτροπής Επιζώντων και Πρώην Χρηστών της Ψυχιατρικής)

Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Αγ. Δημητρίου

το κείμενο της αφίσας:

Οταν οι ψυχικά πάσχοντες αντιμετωπίζονται με εγκλεισμό, καθηλώσεις και αλόγιστη χορήγηση ψυχοφαρμάκων,

Οταν η αποξένωση και η ανεργία ψυχιατρικοποιούνται,

Οταν ο άνθρωπος από δρων κοινωνικό υποκείμενο γίνεται ένα ακόμα αντικείμενο στατιστικοποίησης και πειραματισμού,

Τότε ο στιγματισμός του διαφορετικού ακολουθείται από την καταστολή με επιστημονικό προσωπείο και την βίαιη επιστροφή στην πλαστή κανονικότητα.


το κείμενο-κάλεσμα στην εκδήλωση:


Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ

Σχεδόν όλοι μας έχουμε συνδέσει την άσκηση της ψυχιατρικής με μια αντικειμενική επιστημονική θεώρηση του ανθρώπου, όπως προβάλλεται από την κυρίαρχη ιδεολογία, τόσο πολιτική όσο και επιστημονική. Πόσο απέχει αυτό από την πραγματικότητα; Σίγουρα απέχει αρκετά. Η ιστορική θεώρηση της ψυχιατρικής πάντως δεν δικαιώνει ούτε την αξίωση αντικειμενικότητας θετικιστικού τύπου ούτε την προβαλλομένη κοινωνική ουδετερότητα της.

Η γέννηση της ψυχιατρικής συμπίπτει διόλου τυχαία με την εδραίωση του έθνους-κράτους ως κυρίαρχο πολιτικό-οικονομικό μόρφωμα στην Ευρώπη. Εξ αρχής η νέα επιστήμη τέθηκε στην υπηρεσία της κρατικής συγκρότησης, όπως εξάλλου και το ίδιο το κράτος δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την εφαρμογή της ψυχιατρικής. Εύκολα μια τέτοια ταύτιση θα μπορούσε να περιγραφεί ως ακραία. Ας γυρίσουμε λίγο πίσω στο χρόνο και θα δούμε την ίδρυση της Ιατρικής Αστυνομίας στη Γερμανία στα τέλη του 18^ου αιώνα ή τον Samuel Cartwright στις ΗΠΑ να ορίζει ως «δραπετομανία» την ψυχική διαταραχή από την οποία υποφέρουν οι μαύροι σκλάβοι που ξέφευγαν από τα αφεντικά τους, ίσως αυτή η ακραία θεώρηση να μην είναι και τόσο ακραία. Τα παραδείγματα δεν έχουν τελειωμό, ενδεικτικός πάντως είναι ο τρόπος με τον οποίο η ομοφυλοφιλία αφαιρέθηκε από το DSM(τη βίβλο των ψυχιατρικών διαταραχών που εκδίδει η Αμερικάνικη Ένωση Ψυχιάτρων) και έπαψε να θεωρείται ψυχιατρική διαταραχή,: δεν ήταν αποτέλεσμα ερευνών, ήταν αποτέλεσμα αγώνα και πιέσεων από τις ομοφυλοφιλικές οργανώσεις. Μπορούμε επίσης να δούμε πριν λίγες δεκαετίες ένα σοβιετικό ψυχίατρο να καταλήγει στη διάγνωση «παραληρήματος μεσσιανικού τύπου» για κάποιον αντιφρονούντα, ο οποίος προφανώς δεν αντιλαμβανόταν ότι ζει στον επίγειο σοσιαλιστικό παράδεισο.

Στην Ελλάδα η καταστολή που ασκείται μέσω της ψυχιατρικής τα τελευταία χρόνια εντείνεται. Η αποστέρηση βασικών δικαιωμάτων των ψυχικά πασχόντων που νοσηλεύονται στα ελληνικά ψυχιατρεία, αλλά και σε στεγαστικές δομές «αποασυλοποίησης» δεν τελειώνει με την στέρηση της ελευθερίας τους. Τα βασανιστήρια είναι επίσης πολλές φορές μέρος της καθημερινής «θεραπείας» που τους επιβάλλεται. Γιατί τι άλλο εκτός από βασανιστήρια είναι η καθήλωση, το δέσιμο δηλαδή ανθρώπων στα κρεβάτια τους, με το πρόσχημα βέβαια της ασφάλειας της δικής τους και των γύρω τους; Το δέσιμο αποτελεί την πανάκεια σε όλα τα μεγάλα ψυχιατρεία της χώρας, αποδεικνύοντας ότι η Λέρος ζει και βασιλεύει όχι σε κάποιο απομονωμένο νησί του Αιγαίου, αλλά σχεδόν σε κάθε τόπο και χρόνο άσκησης της ψυχιατρικής. Πρόσφατα ένας νοσηλευόμενος στο ψυχιατρείο της Σταυρούπολης στη Θεσσαλονίκη κάηκε ζωντανός, καθώς το δωμάτιο του έπιασε φωτιά και αυτός φυσικά δεν μπορούσε να βγει έξω για τον απλούστατο λόγο ότι ήταν δεμένος…

Πέρα από την εκτεταμένη εφαρμογή της βάρβαρης πρακτικής του δεσίματος, η καθήλωση των νοσηλευομένων στα ψυχιατρεία «επιτυγχάνεται» και μέσω της συστηματικής χορήγησης ψυχοφαρμάκων. Η αλόγιστη συνταγογράφηση ψυχοφαρμάκων πάντως δεν αφορά μόνο όσους εγκλείονται σε ψυχιατρεία. Στην Αμερική αυτή τη στιγμή 3.000.000 παιδιά δημοτικού λαμβάνουν συστηματική φαρμακευτική αγωγή γιατί «πάσχουν» από σύνδρομο ελλειματικής προσοχής και υπερκινητικότητας. Επομένως, το να βαριέσαι το σχολείο είναι ασθένεια. Και ως ασθενής πρέπει να πάρεις τα φάρμακα σου. Όσο δεν προβάλλουμε αντιστάσεις (και) σε αυτή την εξουσία, δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ για να δούμε να ιατρικοποιείται η αντιπαραγωγικότητα, η διάθεση αντίστασης και η παρέκκλιση από τον κυρίαρχο τρόπο σκέψης. Ό, τι δεν μπορεί να ποινικοποιηθεί, μπορεί κάλλιστα να ιατρικοποιηθεί.

Τα παραπάνω δεν περιορίζονται στο χώρο της ψυχιατρικής. Πάνω-κάτω με παρόμοια λογική δουλεύουν και οι ψυχολόγοι, με τη μόνη διαφορά ότι δεν μπορούν να συνταγογραφούν. Εξάλλου, η κυρίαρχη λογική στην ιατρική αυτή είναι: υπάρχει κάποιος που τα ξέρει όλα, δεν χρειάζεται να δίνει και πολλές εξηγήσεις, αντιθέτως πρέπει να δίνει πολλές διαταγές και ακόμα πιο πολλά φάρμακα. Και υπάρχει και αυτός που οφείλει να ακούει, να συμμορφώνεται χωρίς πολλές απορίες και αμφισβητήσεις και, φυσικά, να πληρώνει.

ΠΡΟΒΟΛΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Με τους

Θ. ΜΕΓΑΛΟΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ψυχίατρο

Γ. ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟ, μέλος της Πανελλήνιας Επιτροπής Επιζώντων και Πρώην Χρηστών της Ψυχιατρικής

Σάββατο 27/2 18:00, Δημαρχείο Αγ. Δημητρίου, Αγ. Δημητρίου 55

ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

katadimadim.blogspot.com