Μπροστά στην επαπειλούμενη κατεδάφιση
της κατειλημμένης καφετέριας, στη συναυλία
Μάλαμα που οργάνωσε ο Δήμος την Κυριακή, μοιράσαμε το
παρακάτω κείμενο ενώ εκφράσαμε την έντονη αποδοκιμασία μας στη δήμαρχο
και αντιδημάρχους που ήρθαν για την εκδήλωση.
Ανάπλαση
Ασυρμάτου ή πρόσχημα για σπατάλη
και
εκδίωξη κάθε διαφορετικής φωνής;
Μέσα
στο καλοκαίρι πραγματοποιήθηκε ένα
πάγιο αίτημα των κατοίκων του Αγίου
Δημητρίου. Η παραχώρηση του υπόλοιπου
τμήματος του πάρκου Ασυρμάτου στο δήμο,
έστω και για 30 χρόνια και όχι για πάντα.
Με
ευκαιρία αυτό το γεγονός η δημοτική
αρχή προσπαθεί να καρπωθεί όλη την
υπεραξία και
υποστηρίζει ότι λόγω των δικών της
ενεργειών πλέον ο χώρος αποδίδεται για
πρώτη φορά στο κοινό και ότι επιτέλους
μπορεί να γίνει πάρκο. Είναι αλήθεια
αυτό; Φυσικά και όχι. Ακόμα και αν
θεωρήσουμε ότι το ιδιοκτησιακό λύθηκε,
στα υπόλοιπα η δημοτική αρχή ψεύδεται
ηθελημένα.
Ήδη
από το 2009 οι κάτοικοι και οι αυτοοργανωμένες
συλλογικότητες
του πάρκου ελευθέρωσαν
το κάτω κομμάτι και το απέδωσαν σε κοινή
χρήση από όλους, αποτρέποντας
τη μετατροπή του σε στρατόπεδο διασωστών.
Με το ρίξιμο του φράκτη, την είσοδο στο
χώρο και το άνοιγμα του κτιρίου της
Αεροπορίας σε κοινή χρήση.
Ήδη
από το 2009 οι κάτοικοι και οι αυτοοργανωμένες
συλλογικότητες του πάρκου φύτεψαν πάνω
από 300 δέντρα,
απομάκρυναν τα σκουπίδια, τα χαλασμένα
μηχανήματα του δήμου, το τρίμμα από έργα
οδοποιίας, τα containers ανακύκλωσης.
Μετέτρεψαν ένα σκουπιδότοπο σε πραγματικό
πάρκο αναψυχής.
Ήδη
από το 2009 οι κάτοικοι και οι αυτοοργανωμένες
συλλογικότητες του πάρκου ζωντανεύουν
το πάρκο
με δεκάδες εκδηλώσεων, με εργαστήρια
αυτομόρφωσης και έκφρασης, με δομές
αλληλεγγύης (συλλογική κουζίνα,
αυτοδιαχειριζόμενο ωδείο, φιλοξενία
προσφύγων, κοκ). Εμπλουτίζουν το χαρακτήρα
του πάρκου ως ένα τόπο κοινωνικής
συνεύρεσης, έκφρασης και δραστηριοποίησης.
Με επίκεντρο τα 2 κτίρια, της καφετέριας
και της αεροπορίας. Μετατρέποντάς τα
από παρατημένους χώρους σκουπιδιών και
μόλυνσης, σε ζωντανούς ανοικτούς χώρους
για όλους. Και αποδεικνύοντας ότι ειδικά
στο καιρό της κρίσης η ανάγκη για
δημόσιους χώρους (ανοικτούς και
στεγασμένους) με ελεύθερη πρόσβαση
είναι πιο επιτακτική από ποτέ.
Είναι
η κατάσταση τέλεια; Όχι βέβαια.
Συνεχίζει να είναι πάγιο και κοινό
αίτημα όλων όσοι ζούμε στο πάρκο και
χαιρόμαστε τον ανοικτό του χαρακτήρα,
ότι μπορούν και πρέπει να γίνουν πολλά
περισσότερα. Τόσο στο επίπεδο του
πρασίνου, όσο και στο επίπεδο των
κοινωνικών λειτουργιών που θα μπορούσαν
να φιλοξενούνται και να εμπλουτίζουν
το χώρο. Σε αυτόν τον αγώνα όλοι χωράνε,
πολίτες, φορείς, συλλογικότητες. Τί
κάνει για αυτό ο δήμος άραγε;
Πριν χρόνια ολοκλήρωσε τη μελέτη
ανάπλασης του πάρκου Ασυρμάτου. Δυστυχώς
οι λεπτομέρειες αυτής της μελέτης
δείχνουν ότι η επίκληση του πρασίνου
και της ανάπλασης κρύβουν και άλλες
επιδιώξεις. Γιατί
άραγε επιθυμεί ντε και καλά να ξεριζώσει
όλα τα δέντρα που έχουν φυτέψει οι
κάτοικοι και να τα αντικαταστήσει με
άλλα; Γιατί άραγε αντί να βελτιώσει και
ενδυναμώσει τις υπάρχουσες παιδικές
χαρές, επιλέγει να φτιάξει άλλη στη θέση
της καφετέριας; Και γιατί επιλέγει να
την κατεδαφίσει, αντί να αξιοποιηθεί
προς κοινό όφελος όπως γίνεται τώρα;
Μήπως
για να αυξηθεί το χρήμα που θα πάει στους
εργολάβους λόγω των παραπανίσιων
αχρείαστων εργασιών; Άραγε το πάρκο δεν
μπορεί να εμπλουτιστεί χωρίς αυτές τις
σπατάλες και χωρίς το κόστος της ανάπλασης
να ανέβει σε αρκετά εκατομμύρια ευρώ;
Δεν
μένει όμως μόνο εδώ. Μέσα στο καλοκαίρι
μετά την παραχώρηση, τί έκανε η δημοτική
αρχή; Για πρώτη φορά επέτρεψε την οργάνωση
εκδήλωσης με εισιτήριο και απαγόρευση
εισόδου στο πάρκο (γλέντι συλλόγου
Κρητών). Για πρώτη φορά το κράτος και ο
δήμος επέβαλαν απαγόρευση κυκλοφορίας
στον Ασύρματο. Και στη γιορτή για την
παραχώρηση οι κάτοικοι, που έχουν
αγωνιστεί τόσο πολύ, αντί να συμμετάσχουν
απήχθηκαν για ώρες στα κεντρικά της
αστυνομίας; Και το τελευταίο: ενώ δεν
υπάρχει καμία πρόβλεψη για οποιοδήποτε
έργο σχετικό με τη μελέτη, γιατί
διατυμπανίζει δεξιά και αριστερά ότι
άμεσα θα κατεδαφίσει την καφετέρια,
χωρίς να κάνει τίποτα άλλο; Μήπως
τελικά αντί για ανάπλαση, επιθυμεί την
επιβολή της εξουσίας της και την εκδίωξη
κάθε διαφορετικής φωνής;
Οι
συλλογικότητες του πάρκου θα συνεχίσουμε
αυτό που έχουμε αποδείξει τόσα χρόνια
με συνέπεια και συνέχεια. Ότι πραγματικά
το εννοούμε και το κάνουμε πράξη όταν
λέμε πράσινος ασύρματος ανοικτός για
όλους.
Έχουμε αποδείξει ότι θέλουμε και μπορούμε
να εξασφαλίσουμε την συνύπαρξη
και συμβίωση όλων των διαφορετικών
κοινωνικών ομάδων, τοπικών συλλόγων,
φορέων και αρχών που θέλουν να χαίρονται
το πάρκο.
Η
επιλογή της συνύπαρξης ή της σύγκρουσης
είναι καθαρά δική τους.
Μπορούν
να επιλέξουν το δρόμο της συνοδοιπορίας
για ένα πραγματικό πάρκο, πλούσιο σε
πράσινο, με δημόσιες υποδομές αναψυχής
και περιπάτου και ελεύθερους χώρους
κοινωνικής δράσης και συνεύρεσης Ή
μπορούν να επιλέξουν το δρόμο της
σύγκρουσης, όπου το πάρκο το χρησιμοποιούν
ως πρόσχημα για την εκδίωξη των κοινωνικών
δομών που δεν υποτάσσονται στις βουλές
τους.
Δηλώνουμε
ότι θα υπερασπιστούμε τους χώρους μας
και την ύπαρξή μας στο πάρκο με όλη μας
τη δύναμη. Ότι θα υπερασπιστούμε το
ζωτικό χώρο της καφετέριας και τις
δράσεις και δομές που αυτός φιλοξενεί.
ΠΡΑΣΙΝΟΣ
ΑΣΥΡΜΑΤΟΣ ΑΝΟΙΚΤΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΓΙΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΗΣ
ΚΑΦΕΤΕΡΙΑΣ
Ανοικτή
Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου
http://katadimadim.blogspot.com
30/9/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου